Και βάφω τους μπασκίνες στο χρώμα που μισούσαν…
Τι κοινό έχουν τα ΜΑΤ, ο Φερνάντο Νάβας και το άγαλμα του Τρούμαν; Η απάντηση στα στιγμιότυπα από τη σημερινή διαδήλωση κατά της επίσκεψης Πομπέο που ακολουθούν:
Η σημερινή διαδήλωση, εκτός από συμμετοχή, παλμό και όργιο καταστολής, είχε και τα ευτράπελα στοιχεία της. Όπως αυτό που αλιεύσαμε από το Facundo Χλαπάτσο:
Κόκκινα στρουμφάκια pic.twitter.com/eFGAZTVDdC
— Facundo Χλαπάτσο (@FacundoXlapatso) October 5, 2019
Τα “ηρωικά ΜΑΤ”, όπως θα έλεγε και ο Βύρων Πολύδωρας κάποτε, στην προσπάθειά τους να “προστατέψουν” το άγαλμα του μακελάρη Τρούμαν από τις “ταραχοποιές” κόκκινες μπογιές των διαδηλωτών, περιλούστηκαν και τα ίδια, εν είδει παράπλευρης απώλειας:
Και βάφω τους μπασκίνες στο χρώμα που μισούσαν…
Το επόμενο στιγμιότυπο μας έρχεται χάρη σε διαδηλωτή, ο οποίος εξέφρασε με την παγκόσμια γλώσσα του σώματος τα τρυφερά του αισθήματα προς τον στυλοβάτη της νίκης των εθνικών μας δυνάμεων επί των κομμουνιστοσυμμοριτών. Κι αν πληγώθηκαν τα εθνικόφρονα αισθήματα κάποιων από τη χειρονομία, ίσως ο “ένοχος” θα μπορούσε να τους απαντήσει όπως ο Φερνάντο Νάβας σε ένα θρυλικό στιγμιότυπο από το μακρινό 2000, όταν στη διάρκεια ενός ντέρμπι της ΑΕΚ με τον Ολυμπιακό, και ενώ πήγαινε στα αποδυτήρα έχοντας αποβληθεί, ύψωσε τα δυο μεσαία του δάχτυλα “για να δείξει το σκορ”. Όπερ και οδήγησε σε απαλλαγή του από τον αθλητικό εισαγγελέα.
Εν προκειμένω βέβαια, δεν είχαμε ισοπαλία, αλλά μια μικρή έστω, πολύ συμβολική όμως, νίκη του αντιϊμπεριαλιστικού κινήματος απέναντι σε έναν κλοιό αστυνομοκρατίας και κάθε λογής εμποδίων. Νίκη που μπορεί να γίνει πραγματικά μεγάλη και ουσιαστική, όταν πολλαπλασιαστεί ο κόσμος που κατεβαίνει στο δρόμο και χαλάσει τα σχέδια όσων πιστεύουν ότι η ελληνική ιστορία αποφασίστηκε οριστικά στα χρόνια του Τρούμαν.
