Σύνδρομο στέρησης κουτάλας – Σελίδα στην Πάτρα αρνείται να διαφημίσει δράσεις του Δήμου γιατί θεωρεί το αντίτιμο “χαρτζιλίκι”

Δεν είναι μυστικό ότι το μεγαλύτερο μέρος των τοπικών ΜΜΕ στην Πάτρα διεξάγει πότε έμμεσα και πότε άμεσα έναν πόλεμο κατά της αγωνιστικής δημοτικής αρχής με επικεφαλής τον Κώστα Πελετίδη. Όσο πλησιάζουμε στις εκλογές, είναι αναμενόμενο ο πόλεμος αυτός να εντείνεται και να γίνεται ολοένα και πιο βρώμικος. Παράλληλα ωστόσο, σε κάποιες από τις περιπτώσεις αποκαλύπτονται πλήρως τα κίνητρα των μιντιακών αντιπάλων του Πελετίδη, όσο κι αν προσπαθούσουν να τα πασπαλίσουν με «δεοντολογική» χρυσόσκονη.

Έτσι λοιπόν, το ειδησεογραφικό πατρινό σάιτ thebest.gr δημοσίευσε χθες ανάρτηση με την οποία «εξηγεί» για ποιο λόγο αρνείται να δημοσιεύσει δυο διαφημιστικά μπάνερ του Δήμου Πατρέων για τα αδέσποτα και την ανακύκλωση, επί 7 μέρες έναντι 766 ευρώ. Δε θα σχολιάσουμε καν ότι κανονικά τα τοπικά ΜΜΕ θα έπρεπε να είναι υποχρεωμένα να προβάλλουν έτσι κι αλλιώς τέτοιες δράσεις, χωρίς να περιμένουν ανταμοιβή. Θα σταθούμε όμως στην απείρου κάλλους δικαιολογία της σελίδας για την άρνηση της να αναρτήσει τα μπάνερ στη σελίδα.

Οι ιθύνοντες λοιπόν αγανακτούν επειδή ο δήμος δε ζήτησε προσφορά για το κόστος προβολής, αλλά όρισε εξαρχής καθορισμένο ποσό, το οποίο – άκουσον άκουσον – θα είναι ακριβώς το ίδιο ανεξάρτητα από την αναγνωσιμότητα του μέσου. Αφεντικά και δούλοι ίσιωμα γίναμε ούλοι δηλαδή, από τους άθλιους μπολσεβίκους των Πατρών.

Αντιλαμβανόμενοι βέβαια πως αν έμεναν σε αυτό θα γελούσε και ο κάθε πικραμένος αντικομμουνιστής, φρόντισαν να διανθίσουν την ιερή αγανάκτησή τους με ένα λογύδριο περί «διαφάνειας», «προκηρύξεων», “άρνησης να λάβουν δημόσιο χρήμα” (εκτός κι αν δεν είναι χαρτζηλίκι κι έχει βγει προκήρυξη) και άλλα τινά παρόμοια.  Δε διστάζουν μάλιστα να πετάξουν και λάσπη στον ανεμιστήρα, προσπαθώντας εμμέσως να συσχετίσουν τη διαφημιστική εκστρατεία του δήμου με πτυχή του σκανδάλου στο ΚΕΕΛΠΝΟ.

Όσο σκληρά κι αν προσπαθούν όμως να φανούν ως τιμητές και αρχάγγελοι της κάθαρσης, είναι σαφές από τη φρασεολογία τι είναι αυτό που τους καίει, όταν κάνουν επανειλημμένα λόγο στο κείμενό τους για «χαρτζηλίκι» και «βοήθημα», ενώ θέτουν και το αμίμητο ερώτημα: « τα μέλη της Δημοτικής Αρχής όταν βγαίνουν για ψώνια δεν ρωτάνε πόσο κοστίζει αυτό που αγοράζουν, δίνουν ό,τι προαιρούνται;»

Είναι ολοφάνερο ότι οι άνθρωποι ούτε μπορούν, ούτε θέλουν να σκεφτούν έξω από τη λογική του εμπορεύματος, πολλώ δε μάλλον να κατανοήσουν ότι υπάρχουν πολιτικοί που δεν αντιμετωπίζουν τα ΜΜΕ με τα δικά τους κριτήρια, για το «πού θα πουλήσω καλύτερα», αλλά στη βάση της ισοτιμίας και του δεδομένου ότι η συγκεκριμένη δημοτική αρχή αδιαφορεί για το θεαθήναι και επιμένει στην ουσία. Είναι όμως σαφές από την οξύτητα της αντίδρασης πως ήταν μαθημένοι σε άλλα ήθη κι έθιμα από τις προηγούμενες διοικήσεις. Οι πολίτες της Πάτρας έχουν την ευκαιρία να κρίνουν σε λίγους μήνες και πάλι αν θέλουν δήμαρχο που να επαινείται από όσους σχεδόν βροντοφωνάζουν πως  νοσταλγούν τις εποχές των παχέων αγελάδων με τα λεφτά του δημότη. Η’ αν προτιμούν μια δημοτική αρχή που έμπρακτα αποδεικνύει διαρκώς πως νοιάζεται και στο βαθμό που μπορεί λύνει τα πραγματικά προβλήματα επιβίωσης του πατρινού λαού, ιδιαίτερα των πιο ευάλωτων κομματιών του.