Δήμος Αγίων Αναργύρων – Καματερού: «Κοινωνική πολιτική» με τον κουμπαρά των μικρών μαθητών

Είναι απαράδεκτα και προκλητικά όσα αναφέρονται στο έγγραφο που έστειλε η Διεύθυνση Κοινωνικής Πολιτικής του Δήμου Αγίων Αναργύρων Καματερού προς τα δημοτικά σχολεία της περιοχής, ζητώντας από τους μικρούς μαθητές να βάλουν το χέρι στην τσέπη, ή μάλλον στον κουμπαρά τους, για λογαριασμό του Δήμου, σε «τηλεμαραθώνιο αγάπης» της Unicef που θα γίνει σε λίγες μέρες.

Συγκεκριμένα, αφού πρώτα στο έγγραφο γίνεται αναφορά στην «ευαισθησία» της Δημοτικής Αρχής που έχει «ως βασική προτεραιότητα της κοινωνικής του πολιτικής, την υποστήριξη δράσεων που στοχεύουν στην προστασία της παιδικής ηλικίας» και διαπιστώσεις για την «δραματική επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης» και την «ελλιπή ιατροφαρμακευτική προστασία», ο Δήμος και η Ένωση Γονέων καλούν τους μικρούς μαθητές «να γεμίσουμε τον κουμπαρά που θα προσφέρει η πόλη μας στον τηλεμαραθώνιο Αγάπης». Σωστά διαβάσατε, συμμέτοχος στην κίνηση αυτή του Δήμου είναι η Ένωση Γονέων της περιοχής.

Στη χώρα μας πολλές χιλιάδες παιδιά πηγαίνουν στο σχολείο νηστικά, έχουν άνεργους γονείς και ζούνε σε ακατάλληλες συνθήκες λόγω της φτώχειας. Αυτά είναι γνωστά στη Δημοτική Αρχή αφού στους Αγίους Αναργύρους και στο Καματερό ζουν ως επί το πλείστο εργαζόμενοι και οικογένειες τσακισμένες από την οικονομική κρίση. Από αυτές τις οικογένειες ζητάει ο Δήμος να χρηματοδοτήσουν την δήθεν κοινωνική πολιτική του! Ο Δήμος Αγίων Αναργύρων – Καματερού δεν κάνει τίποτα περισσότερο από το να εκφράζει την αντίληψη για την κοινωνική πολιτική, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της κυβέρνησης και της τάξης που υπηρετούν και εκφράζουν.

Το έγγραφο απλά αποκαλύπτει τι εννοούν κάποιοι σ’ αυτόν τον τόπο όταν μιλάνε για  «κοινωνική πολιτική», σ’ ένα σύστημα όπου οι φτωχοί γίνονται περισσότεροι και οι πλούσιοι πλουταίνουν περισσότερο. Σ’ ένα κράτος όπου με διάφορα κυβερνητικά τεχνάσματα ανακυκλώνεται η φτώχεια και νόμοι κι αποφάσεις κλέβουν τη μπουκιά απ’ τους φτωχούς και τη δίνουν στους φτωχότερους. Που οι κυβερνήσεις αφού πρώτα καταληστεύσουν με φόρους και χαράτσια τα νοικοκυριά, ύστερα  τους «επιστρέφουν» «μέρισμα» ψιχία απ’ τα κλεμμένα. Σ’ ένα κράτος που θέλει τους Δήμους συνεργούς στην αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων, που μεταθέτει τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις του στην «φιλανθρωπία» των ιδιωτών και των ΜΚΟ και εκμεταλλεύεται τα αγνά αισθήματα αλληλεγγύης των παιδιών, και τα εκπαιδεύει στην ουσία για να αποδέχονται στην υπόλοιπη ζωή τους την ύπαρξη της φτώχειας και τη διαιώνιση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.