Φεγγαράκι μου Λαμπρό: 12 ερωτικά τραγούδια υπέρ της διά ζώσης διδασκαλίας

Φεγγαράκι μου Λαμπρό

12 ερωτικά τραγούδια υπέρ της διά ζώσης διδασκαλίας και κατά των βλαβερών συνεπειών της τηλεκπαίδευσης, εν όψει της… νέας σχολικής χρονιάς στις 10 Μάη

(A cappella)

Μπάμπης Ζαφειράτος

Μπροστά στον υπολογιστή στο σπίτι αποκλεισμένοι
Το δια ζώσης χάσαμε και μοιάζουμε δυο ξένοι

Μακριά σου γίνομαι τρελός και μη με αποπάρεις
Η πανδημία μ’ έκανε να γίνομαι ζηλιάρης

Καλός είναι ο Πλάτωνας με το πλατωνικό του
Μα «το κορμί —είπε ο ποιητής— θέλει το μερτικό του»

(Από τον 15σύλλαβο της Παιδείας· βλ. κάτω)

Φεγγαράκι μου λαμπρό

Σ’ αγαπάω φως μου
Θέλω να σε πείσω
Μα είναι ο καημός μου
Πώς να σου μιλήσω

Φεγγαράκι μου λαμπρό
Φέγγε μου να περπατώ
Να πηγαίνω στο σχολειό
Τα χειλάκια της να βλέπω
Να μπορώ να τ’ ακουμπώ

Φεγγαράκι μου λαμπρό
Φέγγε μου να περπατώ
Να πηγαίνω στο σχολειό
Να μ’ ακούει να της μιλάω
Να της λέω σ’ αγαπώ

Φεγγαράκι μου λαμπρό
Φέγγε μου να περπατώ
Να μαθαίνω γράμματα
Να της γράφω γράμματα
Της αγάπης θάματα

Μες σ’ αυτή τη ζάλη
Πόσα θέλω πόσα
Να σου πω μα πάλι
Δένεται η γλώσσα

Η φωνή μου βγαίνει
Μοιάζει να παλεύει
Σαν τον Δημοσθένη
Που τα «ρο» γυρεύει

Κι έρχομαι μπροστά σου
Να στα πω νεράκι
Ρόδι ο έρωτάς σου
Ροζ το φεγγαράκι

Όταν μ’ εξετάζεις

Στα θρανία σου σπουδάζω
Άριστα έχω τα φιλιά
Μες στα μάτια σου διαβάζω
Όπως στα κρυφά σχολειά

Όταν μ’ εξετάζεις
Αχ, πώς με τρομάζεις
Τι μπορώ να πω
Πώς μ’ εξουσιάζεις
Πόσο σ’ αγαπώ

Αν μπορούσα ν’ αναπτύξω
Όσα έχω κατά νου
Πόσα θα ’χα ν’ αποδείξω
Για τις μέρες που θα ’ρθούν

Άτοπο

Σκέφτομαι τα δεδομένα
Σαν στα μάτια σε κοιτώ
Όλα μοιάζουν μπερδεμένα
Είσαι πρόβλημα άλυτο

Φέρνω γραμμές
κάνω τομές
στον έρωτά μου
Μα νοιώθω τρακ
Και μ’ ένα τσακ
Σπάει η καρδιά μου

Κάνω χίλιες υποθέσεις
για να δω πώς θα στο πω
Κι από τις δικές σου θέσεις
Καταλήγω σε άτοπο

Αν με βοηθούσες λίγο
Θα προχώραγα μετά
Κι ίσως έτσι θ’ αποφύγω
Λάθος συμπεράσματα

Έλλειψη

Άνοιξες σαν διαβήτης
Στα δικά μου σχήματα
Πριν σε βρω ήμουν αλήτης
Με κρυμμένα αισθήματα

Η ζωή μου ήταν λειψή
Ήρθες και μου την αλλάζεις
Σαν μικρούλα έλλειψη
που τους κύκλους μου ταράζεις

Ζω στου στήθους σου τα κέντρα
Όμορφο λιγνό κορμί
Της αγάπης μου αιτία
Του έρωτά μου αφορμή

Σημεία επαφής

Στης ανάσας σου τον άνεμο ανθίζω
Η ζωή μου απ’ τη ζωή σου αρχινά
Σαν σημείο εφαπτομένης να σ’ αγγίζω
Και να χάνομαι ξανά

Τα ματάκια σου δυο κύκλοι
την καρδιά μου τέμνουνε
Τρίγωνό μου εγγεγραμμένο
Πες μου το γλυκό σου «ναι»

Όμως κάποτε σαν πάψει ο δισταγμός μου
Όχι μόνο στα κλεφτά θα σ’ ακουμπώ
Μες στο σώμα σου να νιώσω το σφυγμό σου
Σαν διάμετρος θα μπω

Τα χειλάκια σου δυο τόξα
Πάνω μου συγκλίνουνε
Υπερβολική μου αγάπη
Καίει το τρελό σου «ναι»

Στη γεωγραφία σου

Από τις θάλασσες του γέλιου σου πλουταίνω
Κι απ’ των φιλιών σου τους βαθιούς ωκεανούς
Πάνω στου στήθους σου το κύμα κατεβαίνω
Προς της κοιλιάς σου τους κρυφούς μεσημβρινούς

Τη γεωγραφία του κορμιού σου ταξιδεύω
Και στ’ ακρωτήρια των ποδιών σου αναρριγώ
Με μόνο μπούσουλα τη γλώσσα αργοπαλεύω
Και τη σχεδία μου στον κόλπο σου οδηγώ

Φέρνω στ’ αμπάρια μου αρώματα κρυμμένα
Παίρνω κανέλα και γαρύφαλλο από σένα
Πες μου να μείνω και θα μ’ έχεις πάντα σκλάβο
Να σ’ αγαπώ κι όλους τους φάρους σου ν’ ανάβω

Ανά – κατά

Σε κοιτάω
Το μυαλό μου πάλι σταματά
Σε ρωτάω
Για τις προθέσεις κι είμαι ανά – κατά

Καίτοι καίπερ μολονότι μεν αλλά
Οπωσδήποτε με βάζεις σε μπελά

Δεν μ’ αφήνεις
Ν’ αντιγράψω και πικραίνομαι
Δεν μου δίνεις
Απαντήσεις και τρελαίνομαι

Ν’ απαλύνεις
Τον καημό μου ούτε νοιάζεσαι
Μόνο κλείνεις
Την καρδούλα σου και βιάζεσαι

Βλέπεις όλα
Πως για σένα πάλι τα ’δωσα
Άσπρη κόλα
Τη ζωή μου σου παράδωσα

Με όλα τα ξενύχτια

Ο έρωτάς σου απορία
Δύσκολο θεώρημα
Ασταθής ισορροπία
Και γιγανταιώρημα

Με όλα τα ξενύχτια
Που τράβηξα για σένα
Δέκα πτυχία θα ’χα
Στον τοίχο κρεμασμένα

Κι όλο υψώνονται μπροστά μου
Χίλια δυο εμπόδια
Λέω θα τα ξεπεράσω
Μα με τι εφόδια

Το κορμάκι σου βιβλίο
Που δεν τ’ άνοιξα ποτές
Κι έμεινα στην ίδια τάξη
Να ’μαστε συμμαθητές

Κάτι με κρατάει ακόμα
Για το ενδεχόμενο
Που θα ’ρθείς μετέωρο σώμα
Δίπλα μου φλεγόμενο

Πρόβλημα τεσσάρων πράξεων με έναν άγνωστο

Μες στη ζωή μου βάσανα προσθέτεις
Μετά από λίγο όλα τ’ αφαιρείς
Μου πολλαπλασιάζεις τις ελπίδες
Και τέλος την καρδιά μου διαιρείς

Πας να με ρημάξεις
Όταν μ’ εξασκείς
Είσαι σαν τις πράξεις
Της αριθμητικής

Νέους κανόνες θες να εφαρμόσεις
Πετάς τα ερωτήματα βροχή
Μα μέσα στην εξίσωσή σου πάντα
Θα κρύβεις έναν άγνωστο του «Χ»

Ανορθόγραφα τα λες

Η αγάπη μου έχει «ήτα»
Η δικιά σου έχει «ιώτα»
Βρε πώς μπλέκουμε για κοίτα
Μες στα μικρογεγονότα

Δεν ακούς τις συμβουλές
Ούτε που σε νοιάζει
Ανορθόγραφα τα λες
Κι η ζωή μας μπάζει

Με «ωμέγα» σ’ αγαπάω
Με «όμικρον» μου επιμένεις
Τι να πω και πού να πάω
Αχ, αγάπη με τρελαίνεις

Δίχως αντικείμενο

Εγώ μιλάω Τζάρτζανο
Εσύ Τριανταφυλλίδη
Αγάπη μου είσαι βάσανο
Και δύσκολο παιχνίδι

Κουβεντιάζεις με προτάσεις
Δίχως αντικείμενο
Στάσου λίγο να διαβάσεις
Το δικό μου κείμενο

Εγώ απαγγέλω ποιήματα
Εσύ πεζά μου βγαίνεις
Μου αλλάζεις τα νοήματα
Δεν με καταλαβαίνεις

Σένα σ’ αρέσει η λαϊκή
Εμένα οι συμφωνίες
Γίνε λιγάκι κλασική
Κι ασ’ τις παραφωνίες

Μα έχω επιχειρήματα
Να σ’ αντιμετωπίσω
Βάζω σωστά τα ρήματα
Στο τέλος θα σε πείσω

Εκτός θέματος

Μάθημά μου αγαπημένο
Να στο δώσω και γραπτώς
Στις εκθέσεις όμως βγαίνω
Εκτός θέματος

Αχ, δεν έχω φαντασία
Τη στερεύει η αγάπη μας
Περιμένω με ικεσία
Κάνε ό,τι προτιμάς

Πάω να χαμογελάσω
Μα με κόβεις διαρκώς
Σίγουρα δεν θα περάσω
Ούτε προσεχώς

(Μπάμπης Ζαφειράτος)

Βλέπε και:

Και σας το υποσχόμαστε κυρία Κεραμέως… (Αφιερωμένο εξαιρετικά)

Μπάμπης Ζαφειράτος: Απ’ τους ρυθμούς της καραντίνας στον 15σύλλαβο της καραμπίνας

*

Κεντρική φωτό (pinterest.cl/pin)

*

Έργο της καλλιτέχνιδας τατού και γκράφιτι, Πόνυ Γουέιβ (Pony Wave), ακτιβίστριας και μουσικού επίσης (@ponywave στο Instagram, ponywave.art, youtube.com), τον Μάρτιο του 2020, στην παραλία Βενετία του Λος Άντζελες, όπου ζει και εργάζεται μετά τη μετακόμιση της οικογένειάς της από τη Ρωσία (Πηγή φωτό: argonautnews.com)