Νικολάς Γκιγιέν (10.7.1902-16.7.1989): Poemas de Amor

Νικολάς  Γκιγιέν

(Nicolás Guillén – Nicolás Cristóbal Guillén Batista)
10 Ιουλίου 1902, Καμαγουέι – 16 Ιουλίου 1989, Αβάνα

Τρία Ποιήματα Ερωτικά

Poemas de Amor

Μετάφραση

Μπάμπης Ζαφειράτος – Μποτίλια Στον Άνεμο

Πέτρα καμίνoυ

Της εγκατάλειψης το απόγευμα εξαντλημένο σιγοκλαίει στη βροχή.
Χοντρές σταγόνες οι αναμνήσεις μπαίνουνε απ’ το παράθυρο.
Σκληροί σπασμένοι στεναγμοί, καμένες χίμαιρες.

Αργά νωχελικά να καταφτάνει βλέπω το κορμί σου.
Τα χέρια σου έρχονται να μπούνε σε τροχιά
μεθυστική σαν δυνατό αγουαρδιέντε·
τα πόδια σου από ζάχαρη πηχτή, χορευτικά φλεγόμενα,
και οι μηροί σου, τανάλιες πόθων και σπασμών,
και το στόμα σου, τραγανό
για να σβήνει τη δίψα μου, και η μέση σου
καραμέλα ατέλειωτη.
Τα χέρια σου έρχονται φορτωμένα χρυσάφι,
τα δόντια σου διψασμένα για αίμα·
και τότε εισβάλλουνε τα προδοτικά σου μάτια·
το δέρμα σου, απέραντο, έτοιμο
να γύρει στο πλάι μου:
η μυρωδιά σου από σέλβα απρόσμενη· το βογκητό σου
ακούγοντας —ή το φαντάζομαι— ο στεναγμός σου
—ή τον υποψιάζομαι— γεμάτος παράπονο —ή έτσι πιστεύω·
ο λαιμός σου βαθύς
λόγια απαγορευμένα σπαρταράνε εντός του.

Ένα ποτάμι από όρκους
κυλάει στα μαλλιά σου,
σταματάει για λίγο στο στήθος σου,
πήζει στο τέλος σ’ ένα λακκάκι μελάσας
στης κοιλιάς σου το κέντρο,
παραβιάζοντας την κρουστή σου τη σάρκα από νυχτερινά μυστικά.

Κάρβουνο πυρωμένο και πέτρα καμίνου
ετούτο το απόγευμα από βροχή και σιωπή παγωμένο.

Nicolás Guillén, Poemas de Amor (1964)
Poemas de Amor (1933-1971). Ιταλική έκδοση δίγλωσση, 1975

Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος, 9 Ιουλίου 2022

Κορίτσι ψηλό από ζαχαροκάλαμο και παπαρούνα

Στην αρχή ήταν η γρήγορη μέση της,
μια τροχιά από χρυσάφι που εκεί με ταξίδευε
το κορμί της, ο φρέσκος κόσμος του γέλιου της,
των ματιών της η φύση
από φυλλωσιές κι από μέταλλο.
Την αγάπησα; Ποιος ξέρει;
Όμως στις ντροπαλές νύχτες,
μέσα σε σύννεφα που υπνοβατούνε χαμένα
και στην ευωδιά γιασεμιού ανθισμένου
σαν ένα αστέρι φωτεινό μέσα στο σύθαμπο,
το όνομά της αντιβούιζε.
Μια μέρα η απόσταση
έγινε ένας μακρύς στεναγμός.
Ω, αυτή η γήινη αγκούσα, σε ένα χτύπημα τρομερό
από απεραντοσύνη και χιόνι!
Υπόφερα; Ποιος ξέρει;
Μα μέσα στα θλιμμένα απογεύματα,
στη οικεία επιμονή ενός Άγγελου,
την ώρα που η κουκουβάγια
και η νυχτερίδα πετάνε αθόρυβα,
σαν ένα όνειρο συνηθισμένο την είδα.
Στο τέλος εφάνηκε ο άνεμος,
εφάνηκε ο άνεμος και μου την έφερε πάλι.
Την έχω κρατήσει στα χέρια μου, την έχω φιλήσει
σε μια ξαφνική αστραπή.
Τα νωχελικά της χέρια αγγίζοντας,
το δίδυμο άνθος του στήθους της, το νερό
του εναρκτήριου πόθου της… Τώρα,
ω, πολυπόθητη εσύ,
κουμανταδόρισσα τρυφερή
της φωτιάς και του χορού,
κορίτσι ψηλό από ζαχαροκάλαμο και παπαρούνα,
τώρα το ξέρω πως υποφέρω και σ’ αγαπάω.

Nicolás Guillén, Poemas de Amor (1964)
Poemas de Amor (1933-1971). Ιταλική έκδοση δίγλωσση, 1975

Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος, 9 Ιουλίου 2022

Ήρθες από πολύ μακριά…

Ήρθες από πολύ μακριά,
κι εγώ, δίχως να σε προσμένω
πως θα ερχόσουνα το ήξερα.
Τι πρέπει να κάνω, αν μόλις και μετά βίας μπορώ
να σε βλέπω στου ανέμου το πέρασμα,
αν η φωνή σου είναι το άρωμα
που με κυνηγάει και φεύγει,
αν το κορμί σου είν’ ένα όνειρο
απ’ όπου ξυπνάω με δάκρυα,
αν τα χέρια σου είναι τα ανθοπέταλα
που μόνο να το χαϊδεύω μπορώ,
και το γέλιο σου, ουράνιο τόξο
απόμακρο, μες στην υγρή
σιωπή του απογεύματος;

Τι να κάνω, που μόλις και μετά βίας μπορώ
να σε βλέπω στου ανέμου το πέρασμα;

Nicolás Guillén, Poemas de Amor (1964)
Poemas de Amor (1933-1971). Ιταλική έκδοση δίγλωσση, 1975

Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος, 9 Ιουλίου 2022

Όλος ο Γκιγιέν από την Κατιούσα