Ρόκε Δάλτον: Ένα Κόκκινο Βιβλίο για τον Λένιν

Για τους δολοφόνους της πατρίδας μου,
για τους δεσμοφύλακες της πατρίδας μου,
για τους χλευαστές της πατρίδας μου,
θέλω το μίσος του Λένιν,
θέλω τη γροθιά του Λένιν,
θέλω το μπαρούτι του Λένιν.

Λένιν

22 Απριλίου 1870, Ουλιανόβσκ – 21 Ιανουαρίου 1924, Γκόρκι

 

Ρόκε Δάλτον

Ένα Κόκκινο Βιβλίο για τον Λένιν

(Απόσπασμα)

*

Μετάφραση

Μπάμπης Ζαφειράτος – Μποτίλια Στον Άνεμο

*

Έτσι, σαν πρόλογος

Κατά τον Δάλτον:
Το κόμμα του Λένιν είναι κόμμα μάχης. Η αποστολή του δεν είναι να εγγυηθεί την ειρήνη των ισχυρών και των νεκροταφείων, αλλά να κατευθύνει τη νεολαία και την εργατική τάξη στην κατάληψη της εξουσίας.

Θυμηθείτε –λέει ο ποιητής– ότι συνεχίζουμε να μιλάμε για τα προβλήματα καθ’ οδόν προς την κατάληψη της εξουσίας. Μιλάμε, άρα, για ένα κόμμα κατάληψης της εξουσίας, το κόμμα για το οποίο μίλησε ο Λένιν…

(Κείμενο 85, Ανάλυση στο “Ένα βήμα μπροστά, δυο βήματα πίσω”)

*

Ο λενινισμός είναι ένα πολυσύνθετο επακόλουθο της ιστορίας, όχι μια αδιαπέραστη χαλύβδινη σφαίρα.

(Κείμενο 71, Άλλος που σηκώνει το χέρι –διάλογος του ποιητή με έναν λέκτορα)

*

Ας ληφθεί υπόψη και το Ρόκε Δάλτον: Ρεβιζιονιστική Ηφαιστειολογία και Ακροαριστερά – Αφιέρωμα Α΄, για τις οπορτουνιστικές τάσεις στο ΚΚ του Ελ Σαλβαδόρ, αλλά και για τον οπορτουνισμό γενικότερα

 

Βλαντίμιρ Ιλίτς Λένιν (Βλαντίμιρ Ιλίτς Ουλιάνοφ). Ρωσία, 22 Απριλίου 1870, Ουλιάνοφσκ – 21 Ιανουαρίου 1924, Γκόρκι.
Σχέδιο (3ο από 3 του Λένιν), Μπάμπης Ζαφειράτος, 15.XI.2015 – var. 2020 (Μελάνι, 29 χ 21 εκ.)

 

Un libro rojo para Lenin

Poema-collage

(La Habana 1970-1973)

 

*

[Το Κόκκινο Βιβλίο είναι αφιερωμένο εξαιρετικά]

 

Στον Φιντέλ Κάστρο, τον πρώτο Λατινοαμερικανό λενινιστή,
για την ΧΧ επέτειο από την επίθεση στο Στρατώνα Μονκάδα,
απαρχή της επανάστασης που συντελείται στη δική μας ήπειρο.

 

63

Κράτος και Επανάσταση

 

Ι

Ενάντια σε ποιον είναι αυτό το βιβλίο

 

Ενάντια στους ειδικούς των σάπιων επαναστατικών θέσεων
που τις ρίχνουνε στο καλάθι με τα μήλα για να σαπίσουνε και τα υπόλοιπα

ενάντια σ’ εκείνους που ακόμα και όταν έχουν αντιμετωπίσει πλήρως το ζήτημα
αγωνιστήκανε για να το αποφύγουνε
ενάντια στους full-backs της αστικής τάξης
ενάντια στους φιλισταίους τους μισοφιλισταίους και τους πολυφιλισταίους
ενάντια στους διαβόητους Ηρόστρατους
που γεννηθήκανε για να κατηγορούνε τη φύση και την ιστορία για μπλανκισμό

ενάντια σ’ εκείνους που τόσο πολύ γουστάρουνε τα αποσπάσματα και τις ποινές
ώστε καταλήγουνε να τα υπερασπίζονται από την επανάσταση
ενάντια σ’ εκείνους που πιστεύουνε ότι το σπουδαίο έργο του Μαρξ
ήτανε να αποτρέψει την εργατική τάξη από τον υπερβολικό επαναστατισμό
και στη φράση του «Ανατινάξτε ολόκληρο τον κρατικό μηχανισμό»
δίνουνε αθλητικό περιεχόμενο

ενάντια στους ακόλουθους του μπερνσταϊνισμού όλων των εποχών της φωτιάς
ενάντια στους παθητικούς ριζοσπάστες
και τους σημαιοφόρους της αναμονής
ενάντια σ’ εκείνους που πάνε με όπλα και αποσκευές στον οπορτουνισμό
ενάντια σ’ εκείνους που πρόκειται να αναζητήσουνε τα όπλα τους και τις αποσκευές τους στον οπορτουνισμό

ενάντια σ’ εκείνους που δεν χρησιμοποιούνε τα όπλα τους και τις αποσκευές τους ενάντια στον οπορτουνισμό

 

full-backs (Αγγλικά στο κείμενο): αναφανδόν οπαδοί, υποστηρικτές, χειροκροτητές, χουλιγκάνοι. Οι αβανταδόροι, τα στηρίγματα, αυτοί που βάζουνε πλάτες.
Μπλανκισμός και μπερνσταϊνισμός

 

Ένα Κόκκινο Βιβλίο Για Τον Λένιν (Ποίημα-κολλάζ, Αβάνα 1970-1973)

Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος,  1 Ιανουαρίου 2020

 

1

Τέσσερεις μικρές ιστορίες

 

Ένας άνθρωπος πέρασε από τούτη τη γη και την καρδιά του
έχει αφήσει φλεγόμενη μες στους ανθρώπους…
Ο θάνατός σου γεννάει μια καινούργια επέτειο
πιο μεγάλη κι απ’ τη γέννηση μιας οροσειράς…
Με σένανε ο θάνατος γίνεται απ’ τη ζωή πιο τρανός…
Από δω και πέρα καθήκον μας είναι
να σε υπερασπίσουμε απ’ το να γίνεις θεός…
Βισέντε Ουϊδόβρo (*)

 

I

Οι λέξεις

 

Αβίαστα μπορεί να ειπωθεί
πως ο σημαντικότερος άνθρωπος αυτού του αιώνα
ξεδιπλώνει τις λέξεις σαν φλάμπουρα
γιατί μια άλλη γιορτή πάει να ξαναρχίσει
ο πιο ανθρώπινος ο πιο απλός
καρδιά που σκέφτεται και
σκέψη πάλλεται σαν καρδιά
(που μας προτρέπει απλά να χαρούμε)
μια καρδιά νεανική σαν μικρό ακορντεόν
για παιάνες και ύμνους
αυτός που τα πιο πολλά οικοδόμησε
αυτός που μας εδίδαξε καλύτερα απ’ όλους τη δημιουργική καταστροφή
το απλό οικοδόμημα το βασισμένο στην εργασία.

Γιατί ένας τέτοιος άνθρωπος
μπορεί να μπει στη σκέψη σου ήσυχα με μια θέση απλή
με μια πρόταση βγαλμένη από τα άγια βιβλία
ή μ’ εκείνο που λέει ένα παιδί μόλις ξυπνάει.

Θέλουμε ωστόσο
να ονοματίσουμε τις στέρεες λέξεις
που αντιστέκονται μέσα στη νύχτα
τους καινούργιους ανέμους που φυσάνε στον κόσμο
λέξεις παιδιά από τα λόγια του
θεμέλιους
λίθους
ακλόνητους
εφόδια γι’ αδερφοσύνη και αγώνα.

Τις λέξεις που δεν είναι για χορούς
ή απλά για διαλέξεις στον κόσμο μας που ζητάει επειγόντως να κάνουμε κάτι
αλλά για να απελευθερώσουμε
την κραυγή
να διαλαλήσουμε εκείνο το «Φτάνει πια!» των πεινασμένων
των μιγάδων που γεννηθήκανε από το ζόφο της εκμετάλλευσης
κι από το φως της οργής.

Τις λέξεις για το τραγούδι της συνειδητοποίησης.

 

Ένα Κόκκινο Βιβλίο Για Τον Λένιν (Ποίημα-κολλάζ, Αβάνα 1970-1973)

Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος, 1 Ιανουαρίου 2020

 

ΙΙ

Το 1957 είδα τον Λένιν στη Μόσχα (Ι)

 

Και τότε έγραψα ένα ποίημα ενδόμυχων πόθων, απόλυτα εναρμονισμένων με τα είκοσι δύο χρόνια ενός ανθρώπου που θα ’θελε όλη του τη ζωή να παραμείνει είκοσι δύο:

«Για τους αγρότες της πατρίδας μου
θέλω τη φωνή του Λένιν.

Για τους προλετάριους της πατρίδας μου
θέλω το φως του Λένιν.

Για τους κατατρεγμένους της πατρίδας μου
θέλω την ειρήνη του Λένιν.

Για τα νιάτα της πατρίδας μου
θέλω την ελπίδα του Λένιν.

Για τους δολοφόνους της πατρίδας μου,
για τους δεσμοφύλακες της πατρίδας μου,
για τους χλευαστές της πατρίδας μου,
θέλω το μίσος του Λένιν,
θέλω τη γροθιά του Λένιν,
θέλω το μπαρούτι του Λένιν».

Ήμουν ακόμη στρατευμένος καθολικός κι ωστόσο, προτού επιστρέψω στο Ελ Σαλβαδόρ, μετά τη μεγάλη ευρωσοβιετική περιοδεία, με ανέκριναν φεύγοντας από τη Λισαβόνα, με εμπόδισαν να προσγειωθώ στην Βαρκελώνη και στα Κανάρια Νησιά, με καταδίωξαν στο Καράκας (όπου αποβιβάστηκα στο λιμάνι της Λα Γουάιρα από λάθος των λιμενικών αρχών του Πέρες Χιμένες), με συνέλαβε το FBI στον Παναμά, κλπ. Άρχισα να καταλαβαίνω ότι ο Λένιν, και όλα όσα σχετίζονταν με αυτόν, ήταν κάτι πολύ σοβαρό. Πολύ σοβαρό.

 

Ένα Κόκκινο Βιβλίο Για Τον Λένιν (Ποίημα-κολλάζ, Αβάνα 1970-1973)

Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος, 19 Ιανουαρίου 2019

 

III

Συνεισφορά στον Τρίτο Κόσμο

 

«Με ρωτάνε ποιος ήταν ο Βλαντιμίρ Ίλιτς Ουλιάνοφ, ο Λένιν, ή μάλλον ο Ν. Lenin, όπως ήταν το ψευδώνυμό που χρησιμοποιούσε στην παρανομία για να υπογράφει τα άρθρα του. Όπως όλοι γνωρίζουν, ο Λένιν ήταν αυτός που εφάρμοσε τον μαρξισμό στο πρόβλημα της κατάκτησης εξουσίας στη Ρωσία και στην κατασκευή του πρώτου προλεταριακού κράτους στον κόσμο. Αλλά αυτό δεν είναι το πιο σημαντικό. Στο θεμελιώδες έργο του, Υλισμός και εμπειριοκριτικισμός, στη σελίδα 52 της ρωσικής έκδοσης, ο Λένιν λέει…»

«Λένιν; Ο αντίχριστος πέραν πάσης αμφιβολίας. Έχω ένα μικρό φυλλάδιο, αυστηρά βιβλικής φύσεως, που το αποδεικνύει αδιάσειστα».

«Ο Λένιν, όπως ο Ιησούς Χριστός, ήταν ένα εξελισσόμενο όραμα της αγάπης, κατά Τεγιάρ ντε Σαρντέν».

«Ο σύντροφος Λένιν ήταν ο σπουδαίος μαθητής και ο συνεχιστής του Μαρξ, δάσκαλος του σύντροφου Στάλιν, ιδρυτής της πατρίδας του παγκόσμιου προλεταριάτου, πατέρας όλων των εργατών του κόσμου».

«Ο Λένιν υπήρξε απλά ένας σοβαρός και πειθαρχημένος άνθρωπος. Ένας άνθρωπος με κοινή λογική. Με άλλα λόγια, το αντίθετο από έναν τυχοδιώκτη. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι αυτές οι αρετές, οι τόσο απαραίτητες σε έναν ηγέτη, δεν συνυπάρχουν στους καιρούς μας».

«Ο σύντροφος Λένιν ήταν, όπως κάθε γραμματιζούμενος γνωρίζει, πρώτα από όλα ο συγγραφέας των δύο σημαντικότερων βιβλίων στην ιστορία της σύγχρονης οικονομικής σκέψης: Η ανάπτυξη του καπιταλισμού στη Ρωσία και Ο ιμπεριαλισμός, ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού».

«Ο Λένιν ήταν ο θεμελιωτής της θεωρίας για τη διαρκή επανάσταση».

«Ο Λένιν είναι η ελευθερία του ανθρώπου στην ιστορία. Ένα σύμβολο, γαμώτο».

«Ο Λένιν υπήρξε ο νέος άνθρωπος που, όπως όλος ο κόσμος ξέρει, υπήρχε πάντα…».

«Και ρωτάτε εμένα; Ο Λένιν είναι ο ένοχος για ό,τι συμβαίνει…».

«Ο σύντροφος Λένιν ήταν εκείνος που διέταξε τις επαναστατικές ομάδες να οπλιστούν “με ό, τι μπορούν (τουφέκι, περίστροφο, μπόμπες, μαχαίρια, σιδερογροθιές, ρόπαλα, κουρέλια βουτηγμένα στην κεροζίνη για να προκαλέσουν πυρκαγιές, σκοινιά ή ανεμόσκαλες, φτυάρια για να φτιάξουν οδοφράγματα, νάρκες πυροξυλίνης, συρματοπλέγματα, καρφιά ενάντια στο ιππικό, κ.λπ.)”. Και ήταν αυτός που συμπλήρωσε: “Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να περιμένουμε βοήθεια απ’ τον ουρανό: πρέπει όλα να αποκτηθούν με δικά μας μέσα (1905)”».

«Ο Λένιν ήταν το πρώτο μεγάλο θύμα του Στάλιν».

«Ο Λένιν; (Βηξιματάκι). Καλά, μετά την ειρήνη του Μπρεστ… ».

«Ο Λένιν ήταν ο μεγάλος φίλος και σύντροφος (διαλεκτικά μιλώντας) του Λέοντα Τρότσκι».

«Ο Λένιν ήταν αυτός που διατύπωσε, επί της ουσίας, τη θεωρία του Φοκισμού».

«Ο Λένιν έσωσε τον μπολσεβικισμό απ’ τον τροτσκισμό».

«Ο Λένιν; Μια τεράστια ηθική δύναμη. Δεν θα υπάρξει άλλος Λένιν. Και η πραγματική επανάσταση δεν θα μπορέσει να γίνει σε μια χώρα ανίκανη να παράγει έναν Λένιν. Και δεν μιλάω για τη δική μας, όπου ένα ελάχιστο ίχνος αξιοπρέπειας αναγκάζει εμάς τους επαναστάτες να παραιτηθούμε από τα επιτεύγματα μιας μακροπρόθεσμης, καθαρής και ξάστερης πολιτικής ζωής, και προτιμάμε την σκληρή μοναξιά και το διαλογισμό εν ονόματι του σημερινού ηθικού μας χρέους, που έχει αποκηρύξει τους δρόμους και βρήκε καταφυγή στις μοναχικές καρδιές των ισχυρών του πνεύματος… (Σοβαρό βηξιματάκι)».

«Λένιν: μια ενδιαφέρουσα ψυχολογία, με πολλά ανατολίτικα…».

«Ο Λένιν υπήρξε ένας αδελφός ποιητής, ένας ποιητής».

 

μετά την ειρήνη του Μπρεστ…

Φοκισμός

(*) Στμ: Απόσπασμα από το ποίημα Ελεγεία στο θάνατο του Λένιν (1924), του σπουδαίου Χιλιανού ποιητή Βισέντε Ουιδόβρο (10 Ιαν. 1893, Σαντιάγο – 2 Ιαν. 1948, Καρταχένα). Άλλο ένα μικρό απόσπασμα στο τέλος.

Ένα Κόκκινο Βιβλίο Για Τον Λένιν (Ποίημα-κολλάζ, Αβάνα 1970-1973)

Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος, 31 Δεκεμβρίου 2019

 

IV

Η Αλήθεια είναι χειροπιαστή

 

(I)

Έδωσες στην αλήθεια μια καρδιά από σάρκα και αίμα
αλλά μας προειδοποίησες ότι μπορεί να γινόταν
ωρολογιακή βόμβα
ή μήλο.

Πως θα μπορούσε ν’ ανατινάξει το μηχανισμό του μίσους
ή ακόμη πως μπορεί και να σάπιζε.

 

(II)

Αλίμονο σ’ αυτούς που πιστεύουνε πως επειδή η αλήθεια είναι χειροπιαστή
είναι μονάχα όπως μια πέτρα, ένα κομμάτι από μπετόν
ή ένα τούβλο!

Ένα ποδήλατο,
ένα τζετ,
ένα διαστημόπλοιο
είναι πράγματα χειροπιαστά σαν την αλήθεια.

Όπως ακριβώς ένα παζλ.
Και μια μάχη σώμα με σώμα.

 

Ένα Κόκκινο Βιβλίο Για Τον Λένιν (Ποίημα-κολλάζ, Αβάνα 1970-1973)

Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος, 1 Ιανουαρίου 2020

 

4

Το ξεκίνημα

 

[Άτιτλο]

 

Η αυγή είναι η δοκιμασία της νύχτας.
Αλλά στο κρύο ασθενικό της φως
πρέπει να καίνε ακόμα τα απαραίτητα κάρβουνα
για να ανάψει η μεγάλη φλόγα της μέρας

Έτσι και στην ιστορία,
με το παλιό κουβάρι των πεποιθήσεων:
ενώνεις φωνή με φωνή
ώσπου να ξετυλίξεις τον ασυγκράτητο χείμαρρο από φλόγες

Δόξα, λοιπόν, στη μικρούλα φλογίτσα,
στη λάμπα την πρώτη.

 

Ένα κόκκινο Βιβλίο για τον Λένιν (Ποίημα-κολλάζ, Αβάνα 1970-1973)

Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος, 30 Δεκεμβρίου 2019

 

6

Ο Νόμος της ζωής

 

Το δυνατό δέντρο μεγαλώνει απ’ το σπόρο
και παρόλο που η αγάπη μπορεί να γίνει βαθιά και μεγάλη
ο ανθρώπινος σπόρος είναι επίσης ελάχιστος.

Η γέννηση ενός ρυακιού η γύρη
το αβγουλάκι του λευκού περιστεριού
η πέτρα που κυλάει απ’ το χιονισμένο βουνό
παρά τη μικρότητά τους φτάνουνε στη θάλασσα
στο ηλιοτρόπιο στο αέναο πέταγμα
στη χιονισμένη υδρόγειο και τίποτα δεν θα τα σταματήσει.

Κ α ι στην ταξική πάλη τα μεγάλα ποτάμια
γεννιούνται κι αυτά απ’ τις φωλιές του νερού
παίρνουνε δρόμο μακρύ και φουσκώνουνε
μέχρι να φτάσουνε πέρα στη θάλασσα.

Κ α ι  στην ταξική πάλη απ’ το σπόρο
θα πας στον καρπό
στο δέντρο
στο απέραντο δάσος που θα το κάνει ο άνεμος να τραγουδήσει.

 

Ένα κόκκινο Βιβλίο για τον Λένιν (Ποίημα-κολλάζ, Αβάνα 1970-1973)

Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος, 30 Δεκεμβρίου 2019

 

***

Αντί επιλόγου

[…] Ένας άνθρωπος πέρασε από τούτη τη γη
και την έχει αφήσει ζεστή για χίλιους αιώνες
με σένανε ο θάνατος γίνεται απ’ τη ζωή πιο τρανός.

Είσαι η μεγαλοσύνη του ανθρώπου
μια νέα παγκόσμια γενεαλογία αρχίζει με σένανε
κι όπως ακριβώς η ζωή σου ήτανε η ζωή της ζωής
ο θάνατός σου θα είναι του θανάτου ο θάνατος […]

Βισέντε Ουϊδόβρο
Ελεγεία στο θάνατο του Λένιν (1924)

*

Άλλες μεταφράσεις του Μπ. Ζ.

Κατιούσα και Μποτίλια Στον Άνεμο

*

Πίνακας κορυφής: Oleg Mikhailovich Savostyuk (1927-) and Boris Aleksandrovich Uspensky (1927-2005). Lenin Lenin Lenin. (Poster 33x69inch. 1969)

*

Grigory Vakhtangovich Toidze (1932-). Revolution

*

Δείτε και:

Καλή Χρονιά με Πάλη Ταξική

Ρόκε Δάλτον: 25 Παράνομα Ποιήματα και Ιστορίες της Ταξικής πάλης (Αφιέρωμα Γ΄)

Ρόκε Δάλτον: 5 παράνομα ποιήματα και 1 ποίημα αγάπης – Η ζωή του, το έργο του, η δολοφονία του – 3 κείμενα του Εδουάρδο Γκαλεάνο (Αφιέρωμα Β΄)

Ρόκε Δάλτον: Ρεβιζιονιστική Ηφαιστειολογία και Ακροαριστερά – Αφιέρωμα Α΄

Ρόκε Δάλτον: 2+1 Ποιήματα Αγάπης

Πάμπλο Νερούδα – Ρόκε Δάλτον: ΟΑΚ

 

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Notice: Only variables should be assigned by reference in /srv/katiousa/pub_dir/wp-content/themes/katiousa_theme/comments.php on line 6


Notice: Only variables should be passed by reference in /srv/katiousa/pub_dir/wp-content/themes/katiousa_theme/functions.php on line 38

Notice: Only variables should be assigned by reference in /srv/katiousa/pub_dir/wp-content/themes/katiousa_theme/functions.php on line 38
2 Σχόλια

  • Ο/Η Father Montaneli λέει:

    Είναι τόσο κρίμα που μεταφράζονται ποιήματα σαν να είναι πεζά// οι κανόνες μετρικής, οι συνηχήσεις, παρηχήσεις, η εσωτερική ομοιοκαταληξία απουσιάζουν εδω// Φαίνεται πως ξεχνάμε οτι πρωτίστως η ποίηση είναι τραγούδι, πολύ κρίμα// Λυπάμαι για τη στεγνή μετάφραση ενός μεγάλου μαρξιστή ποιητή, τόσο που διάφοροι αστοί ποιητές (βλέπε Αγγελής) να βρίσκουν ευκαιρία να τον ξεφτυλίζουν στο φέισμπουκ ως κακή πολιτική ποίηση.

  • Ο/Η Μπάμπης Ζαφειράτος / Μποτίλια Στον Άνεμο λέει:

    Ω, Πάτερ. Αγνοώ τους αστούς ποιητές στους οποίους αναφέρεστε, που τον «ξεφτυλιζουν» (sic), στοιχείο άσχετο στο συλλογισμό (;) σας. Αλλά κι εσείς δεν πάτε πίσω, αφού αγνοείτε, μετά βεβαιότητος, το «Ένα κόκκινο Βιβλίο για τον Λένιν», που το συνθέτουν 94 κείμενα (αριθμημένα), με υποαρίθμηση πάρα πολλά από αυτά (φαίνεται στα συγκεκριμένα μεταφράσματα), και τα οποία είναι ποιήματα ή σχεδιάσματα ποιημάτων, αποσπάσματα έργων του Λένιν ή άρθρα του, ομιλίες του Φιντέλ στην Ένωση Εργαζομένων Χιλής (CUT) και στο Πανεπιστήμιο της Κονσεπσιόν (Νοε. του 1971), κείμενα και ομιλίες του Τσε, φανταστικοί διάλογοι…
    Ποίημα Κολλάζ που λέει και ο υπότιτλος.

    Κι εντάξει, δεν οφείλετε να γνωρίζετε ολόκληρο το έργο του, οφείλετε όμως, αφού παρεμβαίνετε, να γνωρίζετε, τουλάχιστον, ότι ο Δάλτον είχε πάρει διαζύγιο από τη μετρική.

    Ένα, ίσως και το μοναδικό, έμμετρο δείγμα του είναι το “Περί της Ποιητικής μας Ηθικής”: https://www.katiousa.gr/logotechnia/poiisi/roque-dalton-5-paranoma-poiimata-kai-1-poiima-agapis-i-zoi-tou-to-ergo-tou-i-dolofonia-tou-3-keimena-tou-eduardo-galeano/ (υπάρχει και το ισπανικό κείμενο).

    Θα παρακαλούσα ωστόσο, Πάτερ Μονταζιέρα, να μου υποδείξετε αυτά τα ποιήματα, που «μεταφράζονται σαν να είναι πεζά», στην… έμμετρη μορφή τους (!!). Καθώς και τα σημεία που «οι κανόνες μετρικής, οι συνηχήσεις, παρηχήσεις, η εσωτερική ομοιοκαταληξία απουσιάζουν εδώ».

    Και να με πληροφορήσετε για τις διαφορές της συνήχησης από την παρήχηση. Έστω κι αν η μοναδική παρήχηση στα ποιήματα του Δάλτον είναι αυτή του ένοπλου αγώνα.

    Εκτός αν διαβάσατε τον Δάλτον από τον Λούκυ Λουκ ή τον μπερδεύετε με τον Πόε, ας πούμε.

5 Trackbacks

Κάντε ένα σχόλιο: