Μέχρι και το αίμα τους πουλάνε δάσκαλοι στις ΗΠΑ – έτοιμα για αγώνα διαρκείας τα συνδικάτα

Στη δεινότερη θέση εδώ και δεκαετίες βρίσκονται οι δάσκαλοι από την προσχολική αγωγή ως και τα Λύκεια στις ΗΠΑ, αντιμετωπίζοντας συνεχή μισθολογική απαξίωση, αλλά και περικοπές στη γενικότερη χρηματοδότηση της εκπαίδευσης.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της 52χρονης καθηγήτριας Ιστορίας, Χόουπ Μπράουν, που κάνει και δεύτερη γενιά τα απογεύματα, ενώ με τον άντρα της οργανώνει ιστορικα τουρ για έξτρα εισόδημα. Και πάλι όμως τα λεφτά δε φτάνουν, αναγκάζοντας την κάτοχο Μάστερ στην εκπαίδευση να πουλάει πλάσμα του αίματός της για να πληρώνει λογαριασμούς.

Το μισθολογικό χάσμα με άλλα επαγγέλματα παρόμοιων προσόντων έχει πολλαπλασιαστεί τα τελευταία 25 χρόνια, ενώ η στασιμότητα των αμοιβών είναι μεγαλύτερη από κάθε άλλο κλάδο. Σε 29 Πολιτείες το 2015 η κατά κεφάλη δαπάνη ανά μαθητή ήταν μικρότερη απ’ ό,τι πριν το κραχ του 1929. Πολλά σχολεία χρηματοδοτούνται μεν από το δημόσιο, έχουν όμως ιδιωτικό μάνατζμεντ, ενώ σε πολιτειακό και ομοσπονδιακό επίπεδο, η νομοθεσία αυξάνει τα όρια συνταξιοδότησης και μειώνει τα μπόνους, ενώ προσκόμματα μπαίνουν και στη συνδικαλιστική δράση των δασκάλων. Την ίδια ώρα οι δάσκαλοι έρχονται αντιμέτωποι με διαδικασίες αξιολόγησης στη βάση δεικτών επίδοσης των μαθητών, με βάση ενιαία τεστ που δε λαμβάνουν υπόψη τις πολύ άνισες δυνατότητες των σχολείων της περιοχής.

Ο αναβρασμός μεταξύ των διδασκόντων ήδη πυροδοτεί κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα, με το ερχόμενο φθινόπωρο να αναμένεται “θερμό”. Απεργίες και πορείες σε Πολιτείες, όπως η Οκλαχόμα, η Αριζόνα, η Δυτική Βιρτζίνια και το Κεντάκι οδήγησαν για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες σε αυξήσεις μισθών και χρηματοδότησης για την παιδεία.

Η κυβέρνηση υπονομεύει με κάθε τρόπο τον αγώνα των εκπαιδευτικών, με την υπουργό Παιδείας Μπέτσι ντε Βος να καλεί τους δασκάλους να αφήσουν έξω από την τάξη τις “διαφωνίες ενηλίκων”. Σε μια παραπέρα προσπάθεια να ανακόψει τη δυναμική των κινητοποιήσεων, όρισε πως οι ενώσεις των δασκάλων δεν μπορούν να δέχονται εισφορές από μη δημόσιους υπαλλήλους, αποκλείοντας έτσι ένα μεγάλο μέρος δασκάλων που έχουν προσληφθεί με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου. Τίποτε όμως δε φαίνεται να κάμπτει την αποφασιστικότητα των συνδικαλιστικών ενώσεων, που ήδη ετοιμάζονται να διαθέσουν πόρους από το απεργιακό τους ταμείο για αγώνα διαρκείας, αν χρειαστεί.