Σε ρεκόρ δεκαετίας η νοσταλγία για την ΕΣΣΔ με 66%

Η νοσταλγία των πολιτών της καπιταλιστικής Ρωσίας για τη Σοβιετική Ένωση δεν είναι ακριβώς καινούργιο δεδομένο, αφού σταθερά μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ τα ποσοστά κυμαίνονται το λιγότερο περί το 50%, φαίνεται όμως πως τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια νέα αύξηση, με ιδιαίτερο ποιοτικό στοιχείο ότι πλέον αρχίζει να αφορά εντονότερα και τις νεότερες γενιές.

Σύμφωνα με την τελευταία έρευνα του Κέντρου Levada, που διεξήχθη στο διάστημα 22 – 28 Νοεμβρίου σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1600 ατόμων από 52 περιοχές της Ρωσικής Ομοσπονδίας, ηλικίας άνω των 18 ετών με την μέθοδο της προσωπικής συνέντευξης, τα ποσοστά νοσταλγίας ανέρχονται στο 66%, 8 μονάδες πάνω από το περσινό ποσοστό, συνιστώντας ρεκόρ άνω της δεκαετίας, μετά το 68% το 2004. Αξίζει να σημειωθεί ότι το υψηλότερο ποσοστό που έχει καταγραφεί ως σήμερα ήταν το 75% το 2000.  Αυξήθηκε επίσης το ποσοστό όσων πιστεύουν πως η ΕΣΣΔ θα μπορούσε να έχει διασωθεί, σε 60% από 52% την περσινή χρονιά.

Διαχρονική εξέλιξη του δείκτη νοσταλγίας για την ΕΣΣΔ

Πλέον τα άτομα που λυπούνται για τη διάλυση της ΕΣΣΔ είναι 2,5 φορές παραπάνω από όσους εκφράζουν ξεκάθαρα την επιδοκιμασία τους (25%), κάτι επίσης πρωτόγνωρο την τελευταία δεκαετία.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ότι η αυξητική τάση αφορά όλες τις ηλικιακές ομάδες, περιλαμβανομένων των ηλικίων 18 – 24, των οποίων η νοσταλγία βασίζεται σε διηγήσεις των μεγαλύτερων. Για προφανείς λόγους, τα ποσοστά παραμένουν “σταλινικά” στις μεγαλύτερες ηλικίες άνω των 55%, που έχουν και αμεσότερα βιώματα από την περίοδο.

Ο δείκτης νοσταλγίας ανά ηλικιακή ομάδα

Εξαιρετικής σημασίας είναι και οι λόγοι που αναφέρουν οι ερωτηθέντες για τις συνέπειες που νιώθουν ότι είχε η διάλυση της ΕΣΣΔ. 1 στους 2 (52%) αναφέρει ότι “καταστράφηκε ένα μοναδικό οικονομικό σύστημα”, ενώ 1 στους 3 (36%) ότι “δε νιώθει πια να ανήκει σε μια μεγάλη δύναμη”, συναίσθημα το οποίο αξιοποιεί εδώ και χρόνια η ρωσική ηγεσία με τις επικλήσεις της στο ένδοξο σοβιετικό παρελθόν χωρίς ιδεολογικό πρόσημο. Ακολουθούν η “αυξημένη δυσπιστία και πικρία στην κοινωνία”, η “καταστροφή των φιλικών και οικογενειακών δεσμών”, η αίσθηση “ότι δε νιώθουν πια παντού στο σπίτι τους”, ενώ αξίζει να αναφερθεί ότι πάνω από ένας στους δέκα (13%) αναφέρει ότι πλέον “έγινε δύσκολο να ταξιδεύουν ελεύθερα και να κάνουν διακοπές”, απαντώντας εν μέρει και σε ένα από τα δημοφιλέστερα αντισοβιετικά επιχειρήματα.

Με πληροφορίες από Avgerinos Thanassis και levada.ru