Είχαν στη Σοβιετική Ένωση μολότοφ; – Όταν ο Άδωνις Γεωργιάδης ανακάλυψε τις αρετές του σοβιετικού εκπαιδευτικού συστήματος

Κάποια ζώα δεν το πιστεύανε ότι η Ελλάδα είναι η τελευταία σοβιετική γωνιά της Ευρώπης, αλλά τώρα θα το πιστέψουν δυστυχώς και τα ζώα, αφού υπουργός και αντιπρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος υποκύπτει στη διακριτική γοητεία της σοβιετικής παιδείας, αναρτώντας σχετική αφίσα θεωρώντας πως έτσι ρουμπώνει τους “μπαχαλάκηδες”. Στην πανέμορφη πράγματι αφίσα διακρίνονται δυο φοιτητές υπό τα άγρυπνα όμματα του Λένιν να πηγαίνουν στο πανεπιστήμιο, αφού “Στόχος είναι οι σπουδές”, όπως έχει την ευγενή καλοσύνη να μας μεταφράσει ο Άδωνις Γεωργιάδης, που στη συνέχεια διαπιστώνει με αξιοθαύμαστη οξυδέρκεια πως “ούτε μολότοφ είχαν, ούτε καδρόνια, αλλά μόνον τετράδια και βιβλία”:

Σοβιετική αφίσα του 1958. «Ο στόχος είναι οι σπουδές» έγραφε η ΕΣΣΔ για το γιατί πηγαίνουν οι φοιτητές στο Πανεπιστήμιο. Περιέργως ούτε μολότοφ είχαν, ούτε καδρόνια αλλά μόνον τετράδια και βιβλία… pic.twitter.com/EOwjhZTNrG

— Άδωνις Γεωργιάδης (@AdonisGeorgiadi) November 13, 2019

Η αλήθεια είναι ότι δυσκολευόμαστε λίγο να καταλάβουμε σε ποιον ακριβώς απευθύνεται ο κύριος Υπουργός. Αν στόχος του είναι όσοι φτιάχνουν τις μολότοφ, είναι πραγματικά εντυπωσιακή ένδειξη πολιτικού αναλφαβητισμού να θεωρεί ότι θα τους προκαλούσε οποιοδήποτε προβληματισμό η στάση της ΕΣΣΔ σε θέματα παιδείας, καθώς την απεχθάνονται, για διαφορετικούς λόγους, τουλάχιστον όσο και ο ίδιος.

Ακόμα πιο κωμικό είναι ωστόσο ότι επί της ουσίας παραλληλίζει εμμέσως το υπουργείο παιδείας της ΝΔ με εκείνο της Σοβιετικής Ένωσης, ενώ το μόνο που δεν έχει πει ακόμα είναι ότι Νίκη Κεραμέως είναι μετενσάρκωση του Ανατόλι Λουνατσάρσκι. Σε ένα πράγμα έχει δίκιο βέβαια ο Άδωνις, Πράγματι, στα σοβιετικά πανεπιστήμια υπήρχαν μόνο τετράδια, βιβλία, κι όπου χρειαζόταν και καλά εξοπλισμένα εργαστήρια. Κυρίως υπήρχε ένα πλήρως δημόσιο και δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα σε όλες του τις βαθμίδες, ανοιχτό σε όλα τα παιδιά ανάλογα με τις κλίσεις και τις επιδόσεις του, που οδηγούσε σε πτυχία με αξία και εξασφαλισμένη εργασιακή προοπτική, σε αντίθεση με τα διαβατήρια για την ανεργία και το διαρκές κυνήγι προσόντων με το αζημίωτο που αποτελούν οι τίτλοι των αστικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα και όχι μόνο. Η δική του κυβέρνηση, όπως και όλες οι προηγούμενες από την άλλη, κάνουν ό,τι μπορούν για να καταργήσουν και τα τελευταία ψήγματα δημόσιας παιδείας, υψώνοντας ακόμα περισσότερο τους ήδη υπάρχοντες ταξικούς φραγμούς σε αδιαπέραστα τείχη, κυρίως για τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών. Πάει πολύ λοιπόν να κάνει επίκληση σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα στον αντίποδα εκείνου που οραματίζεται ο ίδιος και το κόμμα του, για να δικαιολογήσει το όργιο βίας και καταστολής που διεξάγεται με φόντο τα πανεπιστήμια.

Εν τέλει, υπήρχαν μολότοφ στη Σοβιετική Ένωση:

Φυσικά, είναι η απάντηση:

Όσο για τα πράγματα που δεν υπήρχαν, εκτός από τις (αλλά μόνο τον) μολότοφ και τα καδρόνια, απουσίαζαν επίσης και τα τσεκούρια, από αυτά που περιέφερε ο εκλεκτός συνάδελφος του Μάκης Βορίδης ως φοιτητής Νομικής. Αλλά ποιος ξέρει, μπορεί κι αυτά να ήταν “αναγκαστικά“…