Κοκομπλόκο Αρβανίτη από ερώτηση υποψήφιου του ΚΚΕ – “Από ποια μαρξιστική σκοπιά συνομιλεί ο ΣΥΡΙΖΑ με τον Τραμπ και το Νετανιάχου;” (VIDEO)

Συζήτηση υποψήφιων ενόψει των ευρωεκλογών χθες στην ΕΡΤ, με τον Κώστα Αρβανίτη να κάνει μια από τις πρώτες εμφανίσεις του με τη νέα του ιδιότητα ως μέλος του ευρωψηφοδελτίου του Σύριζα. Στην αρχή της συζήτησης τοποθετήθηκε μάλιστα και για τη διαβόητη πια ζωντανή του αποχώρηση από το στούντιο, όταν ανακοινώθηκε το όνομά του μεταξύ των υποψηφίων. Ούτε λίγο – ούτε πολύ, το απέδωσε σε “καθυστέρηση” της πολιτικής γραμματείας του Σύριζα, προσπαθώντας να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από τη φαιδρή σκηνοθεσία που είδαμε στον αέρα πριν λίγες μέρες.

Παρά τις προσπάθειές του να επικεντρωθεί η συζήτηση σε μια βολική για τον ίδιο και το κόμμα του κοκορομαχία με τον Κυμπουρόπουλο της ΝΔ και την Εύα Καΐλή του ΚΙΝΑΛ, o Aρβανίτης κυριολεκτικά τα χρειάστηκε στη στιχομυθία του με Λευτέρη Νικολάου – Αλαβάνου εκ μέρους του ΚΚΕ. Ο Αρβανίτης ξεκίνησε με το γνώριμο “ενωτικό” αριστερό του ύφος, επικαλούμενος Χαρίλαο Φλωράκη, ενιαίο Συνασπισμό κλπ., για να μιλήσει από  για τις “συμμαχίες” του Σύριζα, δηλαδή την ολοκληρωτική του μετάλλαξη σε παλιάς κοπής σοσιαλδημοκρατία, μαζεύοντας μάλιστα και σε επίπεδο προσώπων διάφορα ρετάλια της τελευταίας. Κι όλα αυτά γιατί από “μαρξιστική οπτική” “οι κοινωνίες κινούνται”. Απευθυνόμενος στο Νικολάου, δήλωσε πως η μόνη κριτική που θα είχε νόημα στον Τσίπρα (και σε οποιονδήποτε άλλο πρωθυπουργό), είναι αν πήγαινε σε συνέδριο μη δημοκρατικού αστικού κόμματος κι αυτό γιατί εκπροσωπεί τη χώρα, όχι το κόμμα. Στην ερώτηση του Νικολάου, “Από ποια μαρξιστική σκοπιά συνομιλεί ο Σύριζα με τον Τραμπ και το Νετανιάχου”, ο Αρβανίτης επιχείρησε να συνεχίσει το ίδιο βιολί, βγάζοντας μάλιστα και τον εαυτό του απέξω αφού “πάντα κατήγγειλε το Νετανιάχου και την εγκληματική πολιτική του Ισραήλ”, επαναλαμβάνοντας πως ο Τσίπρας είναι πρωθυπουργός κι ως εκ τούτου οφείλει να μιλάει “και με τον Τραμπ, και με τον Πούτιν, και με το Νετανιάχου”.

Επακολούθησε πληρωμένη απάντηση υπό τη μορφή ερώτησης, αφού ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ του αντιγύρισε το ίδιο του το επιχείρημα, αναδεικνύοντας την απόλυτη υποκρισία της κυβέρνησης: “Γιατί λοιπόν ο Τσίπρας με το θεσμικό του ρόλο δεν προχωράει στην υλοποίηση της απόφασης που έχει πάρει η ελληνική βουλή για αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης;”.

Ένα πλάνο αρκεί όσο χίλιες λέξεις, καθώς ο υποψήφιος του Σύριζα έμεινε κυριολεκτικά παγωτό, καταφέρνοντας ίσα – ίσα να βγάλει ένα συγκαταβατικό “μμμ”,  ενώ στη συνέχεια ανέλαβε να τον βγάλει από τη δύσκολη θέση ο παρουσιαστής, αλλάζοντας το θέμα της συζήτησης, χωρίς να μάθουμε τελικά ποτέ ποια θα ήταν η απάντηση του Αρβανίτη όταν θα κατόρθωνε να ξαναβρεί τον παλιό, πολιτικάντικο εαυτό του.

Η μόνη απορία που μένει να λυθεί αυτή την προεκλογική περίοδο είναι αν ο Αρβανίτης ήταν καλύτερος συριζοφρουρός ως υποψήφιος ή ως δημοσιογράφος.