Σαν το δικομματισμό δεν έχει

Το επικοινωνιακό πυροτέχνημα της πανέτοιμης κυβέρνησης που είναι ικανή να κάνει τη διαφορά από την πρώτη μέρα (με ΝΔ αμέσως καλύτερα) έσκασε με πάταγο στην πρώτη κακοκαιρία και τα θύματα της Χαλκιδικής.

Κάποια Συριζοτρόλ βρήκαν την ευκαιρία να ξεσπάσουν αναδρομικά για το Μάτι, με μισανθρωπικά σχεδόν τιτιβίσματα (πολύ κωλπόαιδα όσοι ψήφισαν Κυριάκο) ή κάνοντας φρέσκια πλάκα για την γκαντεμιά του Μητσοτάκη.

Ενώ τα ακροδεξιά τρολ συνέδεσαν την καταιγίδα με την οργή του θεού για το “ξεπούλημα της Μακεδονίας” και τη Συμφωνία των Πρεσπών που τελικά δεν αλλάζει.

Και το πινγκ πονγκ ευθυνών συνεχίζεται με τον πλέον ελεεινό μικροπολιτικό τρόπο. Για να χάσει την μπάλα ο κόσμος και να πει δεν υπάρχει κράτος, ενώ αυτό δείχνει απλώς τα δόντια του και τις ταξικές του προτεραιότητες.

Σαν το ελληνικό κράτος δεν έχει.
Αλλά το θέμα δεν είναι εθνικό, ταξικό είναι.
Σαν το δικομματισμό δεν έχει.
Αλλά το θέμα δεν είναι στον αριθμό, αν θα έχουν και τρίτο για παρέα.

Βασικά, σαν τον καπιταλισμό δεν έχει.
Πεθαίνεις αβοήθητος και στο τέλος έχεις την ατομική σου ευθύνη για όσα σου συμβούν. Μπορεί απλά να μην ήσουν αρκετά άριστος για να ζήσεις…