Ο ηθοποιός που αγαπάει τη δουλειά του, αποζητά την αναγνώριση και την αγάπη του κλάδου του, του συναφιού του πάνω απ’ όλα. Η συνάφεια με τον εκμεταλλευτή εργοδότη δεν κρατάει πολύ και δεν προσθέτει εύσημα αξιοπρέπειας. Κι αν συνεχίσει έτσι…

Φεύγει και τούτη η χρονιά μ’ ένα αίσθημα ότι στο τσάκα γλιτώσαμε, οι ζωντανοί και στοιχειωδώς σκεπτόμενοι, από το πέσιμο πειρατών σε κάθε έκφανση της κοινωνικής, πολιτικής, ακόμη και ιδιωτικής ζωής μας.

Χιλιάδες τρακτέρ παραμένουν σε Εθνικές Οδούς, σε τελωνεία, σε διόδια και άλλα κομβικά σημεία, στέλνοντας μήνυμα ανυποχώρητης κλιμάκωσης του δίκαιου αγώνα που δίνουν οι βιοπαλαιστές αγροτοκτηνοτρόφοι εδώ και σχεδόν έναν μήνα, στα μεγαλειώδη μπλόκα.

Η απεργία που πραγματοποιείται στις θεατρικές σκηνές είναι απεργία όλων των συντελεστών που είναι απαραίτητοι για να γίνει μια θεατρική παράσταση. Ο χώρος εργασίας μας, ο κόπος μας είναι κοινός.

Τα φαντάσματα των Χριστουγέννων θα μείνουν στενοχωρημένα καθώς δυστυχώς το ταξίδι του Αλέξη Τσίπρα στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον δεν έφεραν και την κάθαρση του πρωταγωνιστή. Παρ’ όλα αυτά θα είναι χαρούμενος ο Άγιος Βασίλης…

“Εκεί που σβήνει το φεγγάρι,
ένα παιδί αιμορραγεί,
Χριστέ μου, κάνε μου τη χάρη,
να γιάνεις τούτη την πληγή.”