Ο φυσικός κόσμος στα χρόνια του νεοφιλελευθερισμού

Κ. Καμπουράκη. Αφού δε φέρνουν λεφτά τα οικοσυστήματα, είναι ένα τίποτα, σύμφωνα με το σκεπτικό σας. Αυτό το τελευταίο δε νομίζω ότι σας ξέφυγε. Το αμολήσατε ηθελημένα και ανερυθρίαστα. Και ήταν το πιο βρωμερό όλων.

Λάβαμε στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο της Κατιούσα και αναδημοσιεύουμε μια απάντηση σε ένα κείμενο του Καμπουράκη για τα Άγραφα, όπου ουσιαστικά “εκλαϊκεύει” τη θέση των “επενδυτών” που μυρίστηκαν εύκολο χρήμα και αδιαφορούν για την οικολογική καταστροφή που συνεπάγεται.

Δεν είχα την πρωτύτερη τύχη να επισκεφτώ τον ιστότοπο του liberal.gr. Κακώς ίσως, αφού όπως ανακάλυψα προσφάτως, περιέχει σπαρταριστά διαμαντάκια, σε μορφή τίτλων όπως “Η Ευρώπη ζωογόνος πηγή ελευθερίας και αναπτύξεως της Αφρικής” (γάμησε αυτό) ή, το όχι και τόσο εμπνευσμένο,”Θα ανεχτείτε κι άλλο την τρομοκρατία των συνδικαλιστών;”.  Αλλά ένα μήνυμα με παρέπεμψε σ΄αυτό εδώ το άρθρο στον εν λόγω ιστότοπο.

Το διάβασα και έπεσα σε μια κατάσταση μεταξύ αποπληξίας και σαμανιστικου τρανς. Άρχισα να πληκτρολογώ μανιασμένα, πιθανότατα ψελλίζοντας ασυναρτησίες, ενδιαμέσω αφρών από το στόμα και μουγκρητών. Ή ίσως και όχι, να΄ταν σιωπηλά και λυσσασμένα. Δε γνωρίζω.

Αυτό που γνωρίζω είναι

α. μιλάμε για λέρες, κυριολεκτικά

β. μισή ώρα μετά είχα γραμμένη αυτή την κατάθεση ψυχής εν είδει απάντησης.

Την παραθέτω.

Αγαπητέ κύριε Καμπουράκη,

Το άρθρο σας “Μουγκρίζουν τα Άγραφα …” ήταν πραγματικά συγκινητικό. Ιδίως ή προσπάθειά σας να υιοθετήσετε ένα “λαϊκό” προφίλ, ενός ανθρώπου που μιλά την καθημερινή γλώσσα και αντιπροσωπεύει τον κοινό νου. Αν ήμουν εργοδότης σας, θα σας πλήρωνα δεόντως. Αλλά δεν είμαι. Δε μπορώ οπότε παρά να συγκινούμαι. Κάτι είναι και αυτό. Μόνο που στην προσπάθειά σας να μιλήσετε έξω από τα δόντια, σας ξέφυγαν διάφορα. Σαν βροντερά αέρια, που κάποιος τα καμουφλάρει ανεπιτυχώς, βήχοντας.

Πράγματι, οι ανεμογεννήτριες δεν έχουν πάνω απο είκοσι χρόνια ζωής. Και πολλά λέτε. Η εμπειρία σε μια πρωτοπόρα στη χρήση τους χώρα, όπως η Αγγλία, κάνει το δεκαπέντε πιο πιθανό ως νούμερο. Σας ξέφυγε όμως το τι γίνεται μετά. Μήπως απομακρύνονται τα μπετά (τσιμεντένιες βάσεις δυο μέτρων βάθους και μεγέθους όσο ένα μισό γήπεδο μπάσκετ για την κάθε μια) από υψόμετρα 1800 και 2000 μέτρα σε κάθετες κλίσεις και με ανύπαρκτο οδικό δίκτυο; Μήπως απομακρύνονται οι ίδιες οι τερατώδεις κατασκευές; Ή μήπως η διεθνή εμπειρία λέει ότι συνήθως τοποθετούνται καινούργιες, νέας και λαμπερής τεχνολογίας, δίπλα τους; Και μένει το μπετό και όσα παλιοσίδερα κριθούν ασύμφορα για την ανακύκλωσή τους, δωράκι για το βουνό; Άλλωστε αν καταστρέφαμε τα βουνά και τα δάση μόνο για δεκαπέντε με είκοσι χρόνια επιδοτούμενου ρεύματος, θα ήμασταν, συμφωνείτε πιστεύω, αχαρακτήριστοι. Κάπως χοντρό, για να σας ξεφύγει, δε συμφωνείτε; Και σε δημόσιο χώρο μάλιστα.

Επίσης πράγματι, τα δυο αιολικά -όπως με λίγη δόση μαύρου χιούμορ αποκαλείτε- πάρκα που θα ισοπεδώσουν τη Νιάλα και Βοϊδολίβαδο, δεν είναι παρά τριών και τεσσάρων χιλιομέτρων έκτασης. Δεν είναι και λίγο βέβαια. Αλλά ας είμαστε γενναιόδωροι (με τους επενδυτές). Στο κάτω-κάτω τσάμπα είναι. Μόνο που οι 40 ανεμογεννήτριες των δυο, ας μιλήσουμε ειλικρινά, αιολικών εργοστάσιων, δεν είναι παρά οι πρώτες από άλλες 575 που ετοιμάζονται να εγκατασταθούν στα υπόλοιπα βουνά των Αγράφων. Και αυτές με τη σειρά τους δεν είναι παρά ένα μικρό ποσοστό των συνολικά 20 χιλιάδων (12 χιλιάδων αδειοδοτημένων και άλλων 8000 στα σκαριά) που προβλέπονται για το δύσμοιρο ορεινό όγκο της Ελλάδας. Σας ξέφυγε και αυτό. Σε όλους συμβαίνει καμμιά φορά δε λέω, πάντως κοιτάχτε το, δε χάνετε τίποτε.

Κατά τα άλλα, το φυσικό αέριο, εκτός και όταν ξεφεύγει από διάφορους, σαν του λόγου σας καλή ώρα, δεν είναι καθαρή ενέργεια, όπως ψευδώς γράφετε. Ο λόγος ότι αναφέρεται πάντα δίπλα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, είναι ότι το ρεύμα από τις ΑΠΕ, δυσκολεύεται πολύ να απορροφηθεί από το δίκτυο και εν τέλει, είναι ζήτημα αν αποδίδει το 10% της ισχύος του. Χρειάζεται οπότε φυσικό αέριο, ως υποστήριξη, σε μόνιμη βάση. Ή πετρέλαιο. Του οποίου την εξόρυξη, με όλη την καταστροφή γης και νερών που επιφέρει παντού, τη βλέπετε με καλό μάτι. Ενώ ο λιγνίτης, για τον οποίον στο κάτω-κάτω έχουν γίνει ήδη οι εργασίες εξόρυξης, είναι “καταταστροφικός” σύμφωνα με τα λεγόμενά σας.

Οι ορνιθολογικές εταιρείες και οι ορειβάτες και οι οικολογικές ομάδες, αφήνετε να εννοηθεί ότι είναι ασόβαρες όταν κριτικάρουν περιβαλλοντικές μελέτες. Μα δε μας λέτε ποιος είναι ο πλέον αρμόδιος για να συντάξει αυτές τις περιβαλλοντικές μελέτες, αν εξαιρέσουμε τους προφανείς, δηλαδή τις οικολογικές ομάδες, τις ομάδες προστασίας ζώων και τους ορειβατικούς συλλόγους. Ουπς. Σας ξέφυγε και αυτό. Αλλά εύκολα το μυρίζεσαι ποιον υπονοείτε. Τους ίδιους τους επενδυτές. Οι οποίοι είναι συνήθως και αυτοί που χρηματοδοτούν τις μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων των επενδύσεών τους. Σατανικό ε;

Δέκα ψωροχιλιάδες επισκέπτες είχε όλους και όλους ο Κάβος Μαλιά. Και αυτό είναι αρκετό για να απαξιώσετε τις διαμαρτυρίες ενάντια στην καταστροφή του από τα αιολικά εργοστάσια. Φαντάζομαι τη γνώμη σας για δασικά οικοσυστήματα και ορεινούς όγκους όπως αυτό των Πιερίων ή της Καζάρμας, που έχουν ακόμα λιγότερους επισκέπτες. Και υποθέτω ότι κόπτεστε για τα πράγματα που αξίζουν: τη Μύκονο πχ των εκατομμυρίων επισκεπτών. Μόνο που τα ελάχιστα εναπομείναντα φυσικά οικοσυστήματα, αυτά τα ίδια που όλοι συμφωνούμε ότι είναι ο πρωταρχικός παράγοντας εξισορρόπησης του τρισκατάρατου διοξειδίου του άνθρακα και άρα αναχαίτισης της κλιματικής αλλαγής, τείνουν να κρύβονται στα ψηλά βουνά των ελάχιστων επισκεπτών. Αφού δε φέρνουνε τουρίστες, άρα λεφτά, είναι ένα τίποτα, σύμφωνα με το σκεπτικό σας. Νοιαζόμαστε για ό,τι φέρνει γρήγορο κέρδος, για τα υπόλοιπα, ζαρκάδια και λύκους, ρόμπολα και σφενδάμια, βουνοκορφές και ποταμάκια, ε, δε θα κάτσουμε να σκοτιστούμε κιόλας.

Αυτό το τελευταίο δε νομίζω ότι σας ξέφυγε. Το αμολήσατε ηθελημένα και ανερυθρίαστα. Και ήταν το πιο βρωμερό όλων.

Φιλικά,

Βασίλης Ιωάννου, φίλος των βουνών, εχθρός των επενδυτών

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: