Κ. Μανδραβέλη, οι κομμουνιστές ποτέ δεν είχαν ασυλία από το σύστημα, μόνο όσοι το υπηρετούν έχουν

Στο χτεσινό του άρθρο στην “Καθημερινή”, ο Πάσχος Μανδραβέλης, μνημονεύει ένα κείμενο της Κατιούσα και αναμασά το αβάσταχτο κλισέ περί “ασυλίας των κομμουνιστών” -που ωστόσο τελειώνει-, μια αγαπημένη σταθερά του νεοφιλελέ δημόσιου λόγου, μαζί με την περιβόητη… “ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς”, την οποία, πες-πες, θα αρχίσουν να την πιστεύουν κιόλας.

Τα λάθη και οι λαθροχειρίες του Μανδραβέλη ξεκινάνε από την πρώτη κιόλας πρόταση, με τη διαδήλωση του “συνδικαλιστικού βραχίονα του ΚΚΕ”, υπονοώντας πιθανότατα το ΠΑΜΕ, αν και το κάλεσμα γινόταν από την Επιτροπή Αγώνα ενάντια στη Συμφωνία για τις Βάσεις, και σε αυτό ανταποκρίθηκαν πολλοί μαζικοί φορείς. Επειδή είναι μάταιο και κουραστικό να διορθώσουμε μία προς μία τις ανακρίβειες και τα σκόπιμα ψέματα του Πάσχου, θα περιοριστούμε σε μερικές βασικές διαπιστώσεις.

-Η Κατιούσα δε δημοσίευσε δικό της φωτογραφικό υλικό. Οι φωτογραφίες είναι του Δημήτρη Καμπάνταη από το INTIMEnews -το αναφέρουμε στο τέλος της ανάρτησης-, ενώ έτυχαν ευρείας αναπαραγωγής στα social media και το διαδίκτυο. Ο διαδηλωτής που δίνει το χτύπημα έχει γυρισμένη πλάτη, ενώ τα πρόσωπα των υπόλοιπων είναι σβησμένα για να μη φαίνονται. Ο κ. Μανδραβέλης επικαλείται στο κείμενό του στοιχεία που προέκυψαν με άλλες μεθόδους, και όχι παρατηρώντας φωτογραφίες. Το κρατάμε γιατί έχει τη σημασία του.

-Εφόσον ο κ. Μανδραβέλης διάβασε προσεκτικά την ανάρτησή μας -εκτός κι αν την βρήκε αλλού αποσπασματικά αναδημοσιευμένη- όφειλε να μην την παραθέσει επιλεκτικά. Στην πρώτη κιόλας πρόταση, γράφουμε:

Τα ΜΑΤ είχαν σχέδιο να διαλύσουν την πορεία πριν φτάσει στην πρεσβεία των ΗΠΑ, επιτέθηκαν εν ψυχρώ σα “λεβέντες” με χημικά και κρότου-λάμψης, βρήκαν όμως το δάσκαλό τους από την περιφρούρηση.

Αυτό το βεβαιώνουν όσα βίντεο κυκλοφόρησαν και όλοι οι ρεπόρτερ που κάλυψαν δημοσιογραφικά τη διαδήλωση, και δεν πήραν έτοιμο προς αναπαραγωγή το Δελτίο Τύπου της ΕΛΑΣ. Αλήθεια, μπορεί ο κ. Μανδραβέλης να βρει έστω κι ένα βίντεο που να αποδεικνύει το δικό του αίολο ισχυρισμό πως “οι διαδηλωτές επιτέθηκαν κατά των δυνάμεων της τάξης, προκειμένου να τους επιτραπεί να πετάξουν κόκκινες μπογιές στο άγαλμα του Τρούμαν”;

Η τρομοκρατία δε θα περάσει του λαού η πάλη θα τη σπάσει. Κ αυτός είναι ο πρώτος γύρος καταστολής. Μετά ακολούθησε κ δεύτερος #PompeoGOHOME pic.twitter.com/WigupKrBvr

— sfyrodrepano (@sfyrodrepano) October 5, 2019

-Ακόμα και η επίμαχη εικόνα μιλάει από μόνη της και λέει πολύ διαφορετικά πράγματα, από όσα μεταδίδουν τα πρόθυμα παπαγαλάκια. Ένας άοπλος διαδηλωτής, που δε φορά καν μάσκα για να αποφύγει τα χημικά ή να κρύψει το πρόσωπό του, απέναντι σε έναν πάνοπλο άνδρα των ΜΑΤ, που κρατά το γκλομπ ανάποδα, για να χτυπήσει διαδηλωτές, πολύ μακριά από το άγαλμα που θεωρητικά προστατεύει.

Αντιθέτως, τα καθεστωτικά ΜΜΕ κάνουν λόγο για “δολοφονικό χτύπημα” -ενώ άλλος κραδαίνει δολοφονικά σύνεργα- και ο Πάσχος βλέπει χτύπημα με άρβυλα στο κεφάλι -sic- υποτιμώντας τη νοημοσύνη όσων τον διαβάζουν.

-Αυτό που τα ΜΜΕ βαφτίζουν “δολοφονικό χτύπημα” έχει όνομα και λέγεται αυτοάμυνα. Η περιφρούρηση και κάθε διαδηλωτής ξεχωριστά απέκρουσαν την απρόκλητη επίθεση, προστατεύοντας την πορεία τους, τα οργανωμένα μπλοκ -όπου ήταν ηλικιωμένοι, μικρά παιδιά, ακόμα και έγκυες γυναίκες-, τους πεσμένους συντρόφους τους στο οδόστρωμα, όπου δέχονταν την οργή, τα γκλομπ, τις κρότου-λάμψης και τα χημικά των… “δυνάμεων της τάξης”.

-Η μόνη διαχρονική ασυλία που υπάρχει είναι απέναντι στις κρατικές δυνάμεις καταστολής και της “ζαρντινιέρας”. Των Μπαλούρδων που ευθύνονται για την απώλεια της ακοής ενός ειρηνικού διαδηλωτή και για τη ρίψη χημικών σε συνταξιούχους, χωρίς να λογοδοτήσουν ποτέ. Έχουν την πλήρη κάλυψη της εκάστοτε κυβέρνησης με του δόγμα “εσείς είστε το κράτος”, διατυπωμένο από επίσημα χείλη υπουργού.

Παλιότερο, πλην άκρως χαρακτηριστικό στιγμιότυπο

-Ακούσατε ποτέ όσους “καταδικάζουν τη βία από όπου κι αν προέρχεται”, να καταγγέλλουν περιπτώσεις αστυνομικής βίας; Να τα βάζουν με το κρατικό μονοπώλιο της βίας; Να ζητάνε το λόγο για τη ρίψη χημικών σε συνταξιούχους, μωρομάνες και έγκυες μητέρες ή παλιότερα σε κατοικημένες περιοχές και κλειστούς χώρους; Μήπως τους ακούσατε ποτέ να ζητάνε να βγουν άμεσα στη δημοσιότητα τα στοιχεία όσων αστυνομικών έκαναν αποδεδειγμένα αλόγιστη χρήστη βίας; Τους είδατε να ζητούν ποτέ την αποπομπή τους από το σώμα ή μια δημόσια συγνώμη από την κυβέρνηση; Τους είδατε να ζητούν να πέσουν κεφάλια για τα ανοιγμένα κεφάλια άμαχων διαδηλωτών; Ρητορικά τα ερωτήματα…

-Αυτοί οι τελευταίοι παραξενεύτηκαν άραγε που το Σάββατο δεν υπήρχε καμία ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ. για τραυματίες αστυνομικούς; Ξέρουν πολλές περιπτώσεις που η αστυνομία είχε τραυματίες σε συγκρούσεις με διαδηλωτές και δεν τις έκανε σημαία απ’ την πρώτη στιγμή;
Κι αν όχι, πρόσεξαν μήπως την ανακάλυψη -όλως τυχαίως- πέντε ελαφρά τραυματιών αστυνομικών, το βράδυ της Δευτέρας, δύο ολόκληρα 24ωρα μετά από τον υποτιθέμενο τραυματισμό τους;
Και αν ούτε αυτό τους προκάλεσε εντύπωση, πρόσεξαν μήπως ότι την Τρίτη, δηλαδή τρία ολόκληρα 24ωρα μετά την πορεία του Σαββάτου, ένας από τους ελαφρείς τραυματισμούς, μετατράπηκε σε “κάταγμα κλείδας”, με τη συνοδεία μιας μελό μαρτυρίας αστυνομικού, που “έχασε το φως του” μετά από τα χτυπήματα που δέχτηκε;
Και αν κατάφεραν να ξεπεράσουν και αυτόν το σκόπελο, έχουν αναρωτηθεί ποτέ, τέλος πάντων, για την αξιοπιστία της ΕΛ.ΑΣ. και των ισχυρισμών της;

-Γιατί αποφεύγουν την απλή απάντηση στο ερώτημα: πώς ξέρει ο κ. Μπογδάνος τα στοιχεία της ταυτότητας του διαδηλωτή και τα δίνει στη δημοσιότητα με τόση σιγουριά; Τα βρήκε απλώς στο διαδίκτυο και τα μετέφερε χωρίς να κάνει έναν στοιχειώδη έλεγχο για επαλήθευση; Ή μήπως τα τσέκαρε με άλλον τρόπο; Έχουν συνειδητοποιήσει τη σοβαρότητα του θέματος ή κάνουν τους ανήξερους, για να αποφύγουν την ουσία του πράγματος;

Υπάρχουν άραγε πολλοί απλοί πολίτες με πρόσβαση σε προσωπικά στοιχεία, λίστες δεδομένων και δυνατότητα να ταυτοποιούν μες σε λίγες ώρες ένα άτομο από μια φωτογραφία του; Τι έχει να απαντήσει για αυτό, επί της ουσίας, ο κ. Μπογδάνος και η κυβέρνηση που τον καλύπτει πλήρως; Έχουν καταλάβει πως καρφώνονται από μόνοι τους για το πώς λειτουργούν οι μηχανισμοί τους;

-Αλλά ας επιστρέψουμε στον κ. Μανδραβέλη. Πού ακριβώς είδε την “ασυλία” που απολαμβάνουν οι κομμουνιστές όλα αυτά τα χρόνια; Άραγε αγνοεί ή ξέχασε τις 35 συλλήψεις στελεχών του ΠΑΜΕ, στη συμβολική κατάληψη του Υπουργείου Εργασίας, επί Βρούτση, που σύρθηκαν στα δικαστήρια; Αγνοεί άραγε τη φάμπρικα με τις δίκες ενάντια σε πρωτοπόρους εργάτες, μαθητές, αγροτοσυνδικαλιστές κτλ που είναι μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ; Αγνοεί μήπως τις υστερικές κραυγές να τεθεί το ΚΚΕ εκτός νόμου, να ενταθεί η καταστολή κοκ; Ή μήπως τελικά έρχεται να δυναμώσει αυτές ακριβώς τις φωνές με την αρθρογραφία του;

Συμπέρασμα και επίλογος

Το μόνο που τελειώνει είναι η βεβαιότητα των δυνάμεων καταστολής πως μπορούν να τελειώνουν όποτε θέλουν μια μαχητική διαδήλωση, ψεκάστε-σκουπίστε-τελειώσατε, και να την διαλύσουν με τον γνωστό κλεφτοπόλεμο. Οι κομμουνιστές και οι συσπειρώσεις τους στο μαζικό κίνημα έχουν οργάνωση, αποφασιστικότητα και σχέδιο. Δεν είναι για τα δόντια τους…

Εξάλλου, δεν μπορεί να τελειώσει κάτι που δεν υπήρξε ποτέ -η ασυλία στο ΚΚΕ. Οι κομμουνιστές δεν είχαν ποτέ ασυλία από το σύστημα και τις κυβερνήσεις του αστικού κράτους. Ασυλία έχουν μόνο όσοι υπηρετούν αυτό το σύστημα κι έχουν αλλεργία σε όποιον το αντιπαλεύει -σαν τον Μανδραβέλη και τους ομοίους του…