«Σ’ ετούτο τ’ άγονο νησί, εφτιάξανε παρτέρι…»

Το αίμα που ’χαν τα κλαδιά επότισε το χώμα.
Ανθίσανε, καρπίσανε, κι αγκαλιαστά γελούνε.

«Σ’ ετούτο τ’ άγονο νησί, εφτιάξανε παρτέρι…»

Το Παρτέρι

Σ’ ετούτο τ’ άγονο νησί, εφτιάξανε παρτέρι
φυτεύοντας ξερόκλαδα αγωνιστές πατριώτες.
Σ’ αντάρτη, εργάτη, δάσκαλο, εστήσανε καρτέρι
και τους κλαδέψαν’ άνανδρα της Λευτεριάς προδότες.

Το αίμα που ’χαν τα κλαδιά επότισε το χώμα.
Ανθίσανε, καρπίσανε, κι αγκαλιαστά γελούνε.
Ξαναγεννιέται λογισμός, νότες, ιδέες και χρώμα.
Ο αγώνας εξανάρχισε κι έτσι τόνε γλεντούνε !!

Άλλος αγώνας τούτος δω.
Αίμα ποτάμι τρέχει.
Γιατί είναι η Λευτεριά σκοπός
και κάγκελα δεν έχει…

Φανή Κουλαλόγλου

 

(Η φωτογραφία είναι του 902.gr, από τα αποκαλυπτήρια του Μνημείου του ΚΚΕ στη Γυάρο)

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: