Αν ο σοσιαλισμός πραγματοποιηθεί μόνο όταν το επιτρέψει η διανοητική ανάπτυξη των μαζών, δε θα τον δούμε ούτε σε 500 χρόνια

Αντιγράφουμε και δημοσιεύουμε ένα απόσπασμα από τις “Δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο” το εμβληματικό ιστορικό της Οχτωβριανής Επανάστασης, από τον αμερικάνο κομμουνιστή, Τζόνι Ριντ. Βρισκόμαστε λίγες μέρες μετά την επικράτηση της επανάστασης, κι ο Λένιν βγάζει λόγο στο συνέδριο των αγροτικών σοβιέτ, λέγοντας πως οι μπολσεβίκοι δεν πρόκειται να κάνουν βήμα πίσω από την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας στη γη, κι ασκώντας σκληρή κριτική στις ταλαντεύσεις των σύμμαχων αριστερών εσέρων. Η φράση του τίτλου αναφέρεται με καυστικό τρόπο σε αυτές ακριβώς τις ταλαντεύσεις, και σε όσους περιμένουν να δουν την επανάσταση να ωριμάζει πρώτα στη συνείδηση των μαζών ως αναγκαιότητα, κι ύστερα να γίνεται πράξη, με όρους κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας -πχ στη Συντακτική συνέλευση.

Στη σημερινή στιγμή εμείς προσπαθούμε να λύσουμε όχι μόνο το ζήτημα της γης, μα και το ζήτημα της επανάστασης -και παράλληλα όχι μόνον εδώ, στη Ρωσία, αλλά και σ’ όλον τον κόσμο. Το ζήτημα της γης δεν μπορεί μα λυθεί ανεξάρτητα από τα υπόλοιπα ζητήματα της κοινωνικής επανάστασης…. Έτσι λόγου χάρη, η δήμευση των μεγάλων κτημάτων προκαλεί αντίδραση όχι μόνο στους ρώσους τσιφλικάδες, μα και στο ξένο κεφάλαιο, με το οποίο συνδέεται η μεγάλη αγροτική ιδιοκτησία μέσω των τραπεζών….

Στη Ρωσία, η ατομική ιδιοκτησία στη γη αποτελεί τη βάση της μεγάλης καταπίεσης κι η δήμευση της γης από μέρους των αγροτών είναι ένα από τα σημαντικότερα βήματα της επανάστασής μας… Το λάθος των αριστερών εσέρων βρισκόταν στο ότι δεν πάλευαν ενάντια στη συμβιβαστική πολιτική, γιατί υποστήριζαν τη θεωρία πως η συνείδηση των μαζών δεν είναι ακόμα αρκετά ανεπτυγμένη…

Αν ο σοσιαλισμός μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο όταν το επιτρέψει η διανοητική ανάπτυξη των λαϊκών μαζών, τότε δε θα δούμε σοσιαλισμό ούτε έπειτα από πεντακόσια χρόνια… Το σοσιαλιστικό πολιτικό κόμμα είναι η εμπροσθοφυλακή της εργατικής τάξης, δεν πρέπει να αφήνει να το σταματά το χαμηλό επίπεδο ανάπτυξης των μαζών, αλλά πρέπει να τραβήξει τις μάζες μαζί του, χρησιμοποιώντας τα Σοβιέτ, σαν όργανα επαναστατικής πρωτοβουλίας… Για να οδηγήσουν όμως τους ταλαντευόμενους, πρέπει οι ίδιοι σύντροφοι αριστεροί εσέροι να πάψουν να ταλαντεύονται…

Οι λαϊκές μάζες άρχισαν να απομακρύνονται από τους συμβιβαστές ακόμα από τον Ιούλη. Μα οι αριστεροί εξακολουθούν ακόμα και σήμερα, το Νοέμβρη, να προσφέρουν το χέρι στον Αυξέντιεφ που γαντζώνεται από τα ψωροϋπολείμματα της δημοτικότητάς του… Αν δεν πάψουν οι συμβιβασμοί, η επανάσταση είναι χαμένη. Δεν μπορεί να γίνει κανένας συμβιβασμός με την αστική τάξη, η εξουσία της πρέπει να συντριβεί οριστικά.

Εμείς οι μπολσεβίκοι, δεν αλλάξαμε το αγροτικό μας πρόγραμμα. Δεν παραιτηθήκαμε και δε σκεφτόμαστε να παραιτηθούμε από την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας στη γη. Παραδεχτήκαμε τον “κανονισμό των Αγροτικών Επιτροπών”, -που δε βασίζονται καθόλου στην ατομική ιδιοκτησία- γιατί προσπαθούμε να εκτελέσουμε τη λαϊκή θέληση, σύμφωνα με τους πόθους του ίδιου του λαού, για να κάνουμε ακόμα πιο στενή τη συνοχή ανάμεσα στα στοιχεία που παλεύουν για τη σοσιαλιστική επανάσταση.

Καλούμε τους αριστερούς εσέρους να μπουν στο συνασπισμό, επιμένουμε όπως πως πρέπει να πάψουν να κοιτάζουν προς τα πίσω και να διακόψουν τις σχέσεις τους με τη συμβιβαστική πτέρυγα του κόμματός τους…

Όσον αφορά τη Συντακτική συνέλευση, είναι πέρα για πέρα σωστό πως, όπως είπε ο προηγούμενος ομιλητής, το αποτέλεσμα των εργασιών της θα εξαρτηθεί από την επαναστατική πίεση των μαζών. Εγώ προσθέτω: Να έχετε εμπιστοσύνη σε αυτήν την επαναστατική πίεση, αλλά να μην ξεχνάτε το τουφέκι σας!

Δείτε εδώ όλες τις αναρτήσεις του Αφιερώματος της Κατιούσα στην Οχτωβριανή Επανάσταση