Εμπρός Μπογδάνο, μη σκύβεις το κεφάλι… – Κάτω το πόθεν έσχες, κάτω ο συνδικαλισμός
«Ζούμε σε μια χώρα που σου λένε ότι για να πας στο ταμείο των δημοσιογράφων πρέπει να σκύψεις το κεφάλι και να συνδικαλιστείς και εγώ αυτό δεν το δέχτηκα». Όμως ο Μπογδάνος δεν παραδέχτηκε την ήττα…
Μπορεί το κεφάλι σου να είναι άδειο (εσωτερικά) κι όσοι το βλέπουν να γυρνάνε αλλού το βλέμμα τους, σημασία όμως έχει να μην το σκύβεις. Όπως (δεν) έκανε δηλαδή ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος.
Μέχρι τώρα είχαμε συνδέσει τη φράση αυτή με αντίσταση, πορείες και το σχετικό σύνθημα που παραφράζουμε στον τίτλο της ανάρτησης. Οι εποχές έχουν αλλάξει όμως και η “αντίσταση στο κατεστημένο” παίρνει νέες μορφές, ενάντια πχ στη δικτατορία του πόθεν έσχες ή της ΕΣΗΕΑ, που δε σε αφήνει να γίνεις απεργοσπάστης και να γεμίσεις μόνος σου το πρόγραμμα ενός σταθμού, καναλιού ή τις σελίδες μιας εφημερίδας…
«Ζούμε σε μια χώρα που σου λένε ότι για να πας στο ταμείο των δημοσιογράφων πρέπει να σκύψεις το κεφάλι και να συνδικαλιστείς και εγώ αυτό δεν το δέχτηκα», λέει μεταξύ άλλων ο βουλευτής της ΝΔ. Όμως αυτός δεν παραδέχτηκε την ήττα την ΕΣΗΕΑ. Ούτε καν την υποχρέωσή του για το πόθεν έσχες, εφόσον δεν είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ -λες και από εκεί πηγάζει αυτή η υποχρέωση.
Κάτω ο συνδικαλισμός που φυλακίζει τους εργαζόμενους σε συλλογικές παγίδες, αντί να τους αφήσει έναν-έναν να βάζουν το κεφάλι τους στο πιάτο του αφεντικού τους.
Κάτω και τα δεσμά του “πόθεν έσχες”, που δεν αφήνουν τους άριστους να αξιοποιήσουν το ταλέντο τους και αφήνουν υπονοούμενα για τον αδιαφανή τρόπο που αμείβονται.
Κι αν κάποιος ρωτήσει: “γιατί του δίνετε τη δημοσιότητα που αποζητά με πάθος;”. Η απάντηση είναι πως δεν πρόκειται για τον τρελό του χωριού και της γαλάζιας πολυκατοικίας, αλλά για λαγό του συστήματος, που αρχίζει ήδη να καλλιεργεί την ιδέα πως ο συνδικαλισμός και τα συνδικάτα είναι περιττά, ένας απλός βραχνάς. Και το παραμύθι της “δημοκρατικής διαδικασίας” με την ηλεκτρονική ψηφοφορία είναι μόνο ο Γόρδιος δεσμός για να τα αλώσουν και να απαξιωθούν τελείως.