Η απουσία του Γιάννη, το χρήμα που διατάζει και οι “πατριώτες” που τον περιμένουν στη γωνία
“Πέρυσι είχα την επιλογή να “παγώσω” την συμφωνία για το νέο μου συμβόλαιο. Φέτος δεν έχω επιλογή”. Και κάπως έτσι γράφτηκε η ιστορία της απουσίας του Γιάννη από το Ευρωμπάσκετ. Αλλά την ιστορία την γράφουν οι παρόντες, όπως λέει κι αυτός στο μήνυμά του…
Τα πρώτα ανησυχητικά μηνύματα άρχισαν να έρχονται με τις ενοχλήσεις του Αντετοκούμπο στο γόνατο και τις απουσίες του από τα φιλικά της Εθνικής. Κάποιοι σκέφτηκαν πόσο γκαντέμης είναι ο Μητσοτάκης που επισκέφτηκε την Εθνική, και χαμογέλασαν, και άλλοι είπαν, καλύτερα που δεν έπαιξε στην Πάτρα, όπου το κλειστό ήταν σάουνα, λόγω έλλειψης κλιματισμού, γιατί μπορεί να γλιστρούσε και να τραυματιζόταν (χα!). Αλλά η απουσία του στο φιλικό του Βελιγραδίου, όπου κατέγραψε και τη μοναδική του παρουσία, φούντωσε την ανησυχία. Αφενός γιατί χωρίς το Γιάννη, η εθνική έγινε σάκος του μποξ για τους πολύ ισχυρούς Σέρβους (που έχουν την πολυτέλεια να αντέξουν τις δικές τους απουσίες). Αφετέρου γιατί ουσιαστικά έλειπε από το στάδιο που η ομάδα δένει κι αποκτά ομοιογένεια.
Κι ύστερα έσκασε η είδηση για το προγραμματισμένο ταξίδι του Γιάννη στο πλαίσιο υποχρεώσεών του με το ΝΒΑ, που ήταν τελικά παραμύθι. Οι υποχρεώσεις με το ΝΒΑ, όχι το ταξίδι του στην Κίνα, που έγινε κανονικά. Εκεί γράφτηκε ο επίλογος, κι ήταν το τέλος που είχαμε όλοι λίγο-πολύ αρχίσει να υποψιαζόμαστε. Ο Αντετοκούμπο είπε από το λογαριασμό του στο Facebook ότι δε θα δώσει το “παρών” στο Ευρωμπάσκετ, γιατί οι ενοχλήσεις στο γόνατο δεν υποχώρησαν και δεν μπόρεσε να βγάλει τα ιατρικά τεστ των γιατρών της ομάδας του, των Milwaukee Bucks. Έγραψε ότι είναι η μεγαλύτερη απογοήτευση της καριέρας του, έδωσε υποσχέσεις για το μέλλον, αλλά η ουσία της ανακοίνωσής του βρίσκεται στο σημείο που αναφέρεται στο συμβόλαιό του.
Πέρυσι είχα την επιλογή να “παγώσω” την συμφωνία για το νέο μου συμβόλαιο. Φέτος δεν έχω επιλογή. Είμαι τραυματίας, οι πόνοι δεν έχουν υποχωρήσει και πρέπει να γίνω καλά.
Μένουν όμως πολλά ερωτήματα ανοιχτά. Γιατί χρειάζονταν όλα αυτά και δεν ανακοινώθηκε εξ αρχής η -κατά τα φαινόμενα- προειλημμένη απόφαση; Και αν δεν πρόκειται για σκηνοθεσία, γιατί να μην ανακοινωθεί η απουσία του κι η επίσημη οριστικοποίησή της από την Ομοσπονδία και το ιατρικό επιτελείο της Εθνικής;
Η ΕΟΚ κάνει λόγο για άσχημη αλλά όχι ξαφνική είδηση, αφού όλα έδειχναν πως οδεύαμε σε αυτό το σημείο. Σημειώνει πως η μαγνητική του Γιάννη ήταν καθαρή. Και ρίχνει όλη την ευθύνη στους Milwaukee Bucks, που χρησιμοποίησαν τον παίκτη, κάνοντας λόγο για οργανωμένο σχέδιο και παρασκήνιο που δεν μπορεί να αποκαλύψει τώρα, για να μην επηρεάσει την προσπάθεια των διεθνών.
Οι παρόντες γράφουν ιστορία όπως λέει κι ο Γιάννης. Κι αυτοί αξίζουν της προσοχής μας, μολονότι κανείς δεν τους συμπεριλαμβάνει πια στα φαβορί για ένα μετάλλιο -κάτι που μπορεί όμως να αποδειχτεί εξαιρετικό αγχολυτικό για την ομάδα.
Ήδη πάντως βγήκαν παγανιά στα social media τα φασιστοειδή που περίμεναν το Γιάννη στη γωνία, για να ξεσπαθώσουν εναντίον του, επειδή δεν είναι “πραγματικός Έλληνας” για να πονάει την Εθνική (περισσότερο από ό,τι πονάει το γόνατό του) κι αυτό το πιστοποιεί το χρώμα της επιδερμίδας του, σε αντίθεση πάντως με τους λευκούς διεθνείς που απείχαν κατά καιρούς από την Εθνική για παρεμφερείς λόγους, αλλά εξαιρούνται από τα “βέλη της κριτικής” με το ναζιστικό δηλητήριο.
Η πραγματικότητα βέβαια είναι πολύ διαφορετική. Δεν είναι η πρώτη φορά άλλωστε που οι ομάδες από την άλλη όχθη του Ατλαντικού βάζουν εμπόδια στους παίκτες τους για τις υποχρεώσεις τους με τις εθνικές ομάδες, για να μην έχουν ανεπιθύμητους τραυματισμούς και ζημιωθεί η επένδυσή τους, με τα παχυλά συμβόλαια που προσφέρουν.
Όπως είπε χτες βράδυ ο Μίσσας, σε ραδιοφωνική του συνέντευξη: Κάποια στιγμή ο GM των Bucks, μου έλεγε να προσέχω γιατί έχουν επενδύσει πολλά λεφτά. Του απάντησα πως κι εμείς έχουμε επενδύσει ως χώρα, και θα τον προστατεύσουμε με κάθε τρόπο, όπως κάνουμε με όλους τους παίκτες.
Το χρήμα δεν κάνει διακρίσεις στο χρώμα του δέρματος, αλλά κινεί τον κόσμο της εκμετάλλευσης (money makes the world go round) κι υπαγορεύει στους παίκτες τι να κάνουν, σαν να είναι κτήματα των αφεντικών τους. Όσο για τα… εθνικά ιδανικά, καλό είναι να υπάρχουν, αλλά για κάνα πόλεμο, όταν εξυπηρετούν συμφέροντα κι όχι όταν μπαίνουν εμπόδιο στις μπίζνες για να τις χαλάσουν.