Δίκη Χρυσής Αυγής – Μιχαλολιάκος: Η αρχή και το… τέλος του αρχηγού

Η δίκη της Χρυσής Αυγής φτάνει σιγά – σιγά στο τέλος της, έχοντας ξεκινήσει στις 20 Απριλίου του 2015 και αυτή θα είναι η πρώτη φορά που ο φύρερ της Χρυσής Αυγής θα εμφανιστεί στο δικαστήριο. Σ’ αυτό το δικαστήριο, γιατί στο παρελθόν έχει βρεθεί ξανά κατηγορούμενος, ίσως λιγότερες φορές απ’ όσες έπρεπε.

Τα προηγούμενα μπλεξίματα Μιχαλολιάκου

Η μόνη καταδίκη του πάντως χρονολογείται το 1978 για συμμετοχή σε σειρά βομβιστικών ενεργειών στην Αθήνα. Η κατηγορία εναντίον του μετατράπηκε από κακούργημα σε πλημμέλημα, για το οποίο καταδικάστηκε σε φυλάκιση 13 μηνών. Στην μετατροπή της εναντίον του κατηγορίας ίσως να έπαιξε ρόλο και το «κάρφωμα» των συνεργατών του, οι ποινές των οποίων κυμάνθηκαν –αντίθετα- από τα 5 ως τα 12 χρόνια.

Αυτή δεν ήταν βέβαια ούτε η πρώτη, ούτε η μόνη του εμπλοκή με τις αρχές. Η παραβατική του συμπεριφορά εκδηλώνεται σαν… αλλεργική αντίδραση στη Δημοκρατία. Το ίδιο το βράδυ της Μεταπολίτευσης στις 24 Ιουλίου του 1974, συλλαμβάνεται καθώς μαζί με τους Περδικάρη και Καλέντζη έχουν αποπειραθεί να κάψουν την βρετανική πρεσβεία.

Δυο χρόνια αργότερα, στην κηδεία του χουντικού βασανιστή Ευάγγελου Μάλλιου, τον οποίο και εκτέλεσε η «17 Νοέμβρη», συλλαμβάνεται για επίθεση σε δημοσιογράφους που καλύπτουν την κηδεία, προφυλακίζεται αλλά τελικά αφήνεται ελεύθερος. Το 1978, όταν συνελήφθη για την υπόθεση των βομβιστικών υποθέσεων, για την οποία και καταδικάστηκε, καθαιρέθηκε από τον βαθμό του Δόκιμου Αξιωματικού των Ειδικών Δυνάμεων.

Ναζιστικός χαιρετισμός, ρητορική μίσους, αντικοινοβουλευτισμός

Η πρόεδρος αλλά και η υπόλοιπη σύνθεση του δικαστηρίου, ρωτούν σταθερά, ιδιαίτερα τους κατηγορούμενους για διεύθυνση της εγκληματικής οργάνωσης σχετικά με την εθνικοσοσιαλιστική ιδεολογία της, τον ναζιστικό χαιρετισμό που χρησιμοποιούνταν αλλά και τον ρατσιστικό λόγο.

Οι κατηγορούμενοι πρώην βουλευτές εδώ επιλέγουν να απεμπολήσουν τον ναζισμό με εξαιρέσεις ως τώρα τους Αρτέμη Ματθαιόπουλο, Ηλία Κασιδιάρη και Γιάννη Λαγό. Αντίστοιχα να υποστηρίξουν πως ναι μεν ο ναζιστικός χαιρετισμός είναι… αρχαιοελληνικός, αλλά ταυτόχρονα όποτε κάποιος χαιρετούσε έτσι, κάποιος άλλος έσπευδε να του κατεβάσει το χέρι.

Τέλος, όλοι οι πρώην βουλευτές ερωτώμενοι σχετικά με την άποψή τους για τους μετανάστες έχουν ξεκαθαρίσει ότι θέλουν να φύγουν οι «παράνομοι» εξ αυτών και πως οι χυδαιότατες ύβρεις εναντίον μεταναστών αφορούσαν «μόνο τα εγκληματικά στοιχεία». Πως τώρα θα καταφέρει να υποστηρίξει όλη αυτήν την επιχειρηματολογία, ο Νίκος Μιχαλολιάκος, της «σποράς των ηττημένων του 1945» και «των χεριών που καμιά φορά χαιρετούσαν κάπως έτσι (σ.σ. ναζιστικά δηλαδή) αλλά ήταν καθαρά» και που χρησιμοποίησε την λέξη «χιμπατζής» για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, είναι απορίας άξιον.  .

Οι μαρτυρίες που τον «καίνε»

Όσο και αν κατηγορούμενοι και υπεράσπιση προσπάθησαν να εμφανίσουν την Χρυσή Αυγή σαν Ομοσπονδία… ημιαυτόνομων τοπικών, για τις οποίες «ουδεμία ευθύνη έχει» ο αρχηγός Νίκος Μιχαλολιάκος, τόσο από τα αποδεικτικά στοιχεία, όσο και από κάποιες απολογίες φαίνεται καθαρά πως τίποτα δεν γίνονταν χωρίς την έγκρισή του.

Ο Ηλίας Παναγιώταρος, στην προσπάθειά του να τον υπερασπιστεί από τα «βέλη» του Νίκου Μίχου, τον «έκαψε». Ο Μίχος είχε υποστηρίξει πως ο ίδιος ζήτησε διαγραφές έπειτα και από τις τρεις επιθέσεις. Ο Παναγιώταρος όμως, παλιό στέλεχος της οργάνωσης και παρότι κανένα από τα υπόλοιπα πιστά στον Μιχαλολιάκο στελέχη δεν είχε αναφέρει κάτι σχετικό, μίλησε για άμεση αντίδραση και διαγραφές όλων των εμπλεκομένων.

Στην περίπτωση μάλιστα της δολοφονίας -σύμφωνα πάντα με τον Παναγιώταρο- «δεν υπήρξε καν απόφαση οργάνου αλλά του ίδιου του Μιχαλολιάκου». Το συγκεκριμένο μπορεί να είναι ένα μεγαλειώδες ψέμμα, το οποίο έχει διαψεύσει ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος με δηλώσεις του λίγες μέρες μετά τη δολοφονία, έχει όμως το ενδιαφέρον του.

Αποτυπώνει γλαφυρά, πως ακριβώς ο Νίκος Μιχαλολιάκος βρισκόταν πέρα και πάνω απ’ όλους – και από οποιοδήποτε συλλογικό όργανο – στην οργάνωσή αλλά και πως ολόκληρη η αυστηρά ιεραρχική δομή της Χρυσής Αυγής, λειτουργούσε με την λεγόμενη «Αρχή του Αρχηγού». Αυτή η τελευταία άλλωστε περιγράφεται και στο περίφημο καταστατικό του 1994, όταν δηλαδή η οργάνωση ήταν μια ναζιστική οργάνωση που το περηφανευόταν και δεν είχε ακόμα ντυθεί τον μανδύα του «νόμιμου πολιτικού κόμματος».

Ενδιαφέρον θα είχε ακόμα να εξηγήσει στο δικαστήριο την «προσπάθεια» του να πείσει –μέσω της συζύγου του- ότι έμαθε για την δολοφονία του Παύλου Φύσσα το μεσημέρι της επομένης και όχι το ίδιο βράδυ. Ο Νίκος Μιχαλολιάκος γνώριζε βέβαια για την δολοφονία Φύσσα λίγη ώρα αφότου αυτή συνέβη, κάτι που επιβεβαιώνουν ο ίδιος ο μάρτυρας υπεράσπισης του (!), Άρης Σπίνος που δήλωσε ότι ο αρχηγός της Χρυσής Αυγής «δεν κοιμήθηκε όλο το βράδυ προσπαθώντας να μάθει τι συνέβη», όσο και -εμμέσως- ο Νίκος Μίχος που υποστήριξε πως μίλησε με τον Λαγό, οποίος τον ενημέρωσε πως «και ο Μιχαλολιάκος είναι έξαλλος».

Αντώνης Αναστασόπουλος
reader.gr