Μεσαίωνας χωρίς σύνορα

Δεν έχουμε φόβο! Αυτό ήταν το μήνυμα που πέρασαν, όσοι βρέθηκαν χτες στο Καμπ Νου, στον αγώνα της Μπαρτσελόνα με την Μπέτις. Μπορεί οι θεατές να ήταν λιγότεροι, αφού πολλοί τουρίστες φοβήθηκαν ένα νέο χτύπημα κι επέστρεψαν τα εισιτήριά τους, όσοι πήγαν τελικά όμως, έδειξαν πως η καλύτερη απάντηση στον τρόπο είναι το θάρρος κι η απαξίωσή του.

Οι παίκτες της Μπάτσα είχαν στη φανέλα τους το όνομα της πόλης, αντί για το δικό τους: BARCELONA. Αυτοί της Μπέτις έδειξαν στη σέντρα ένα αντίστοιχο μήνυμα αλληλεγγύης. Ενώ ένας Άραβας φίλαθλος στην κερκίδα, είχε ένα πλακάτ με το σύνθημα: η τρομοκρατία δεν έχει θρησκεία.

Πολύ σωστά. Αλλά ούτε ο Μεσαίωνας κι η πνευματική καθυστέρηση έχουν σύνορα ή θρησκευτική αποκλειστικότητα. Το απέδειξε χτες ο Βασίλης Δημητριάδης, που έχει διοικητικό πόστο στην ΑΕΚ και αποφάσισε να ραντίσει με αγιασμό, όχι τους παίκτες, ούτε τα θεμέλια της Αγια-Σοφιάς στη Φιλαδέλφεια, αλλά τα γκολπόστ του ΟΑΚΑ, πριν τον αγώνα με τον Παναιτωλικό! Τα δοκάρια έκαναν το ιερό καθήκον τους κι έδωσαν τη νίκη στην ΑΕΚ με 2-0. Αν δεν τα κατάφερναν, μπορεί σε ένδειξη παραδειγματισμού να γινόταν πράξη ο στίχος του ύμνου της ΑΕΚ, που λέει στους παίκτες “σουτάρετε και σπάστε τα δοκάρια…” ή κάποιος επιπλέον αγιασμός, για να διορθώσει τις ατέλειες και τα τεχνικά ζητήματα του πρώτου. Βοήθειά μας, και μη χειρότερα…

Κι όχι, τα παραπάνω δεν αποτελούν χλεύη προς τη χριστιανική πίστη, η οποία λέει, αν δεν κάνουμε λάθος, “μην επικαλείσαι το όνομά του επί ματαίω”, για μια ποδοσφαιρική αναμέτρηση. Πχ “κερδίσαμε με τη βοήθεια του Θεού και της Παναγίας”, όπως λέει πάντα ο Άγγελος Αναστασιάδης ή “ήταν θέλημα Θεού” μια φάση, ένα πέναλτι, κοκ.

Στα Χανιά, ο Κομαντάντε Τσάβες -όνομα και πράγμα- έκανε ντεμπούτο με γκολ για τον Παναθηναϊκό, αλλά πολύ λίγοι το είδαν ζωντανά από το γήπεδο, όπου το φτηνότερο εισιτήριο είχε 30 ευρώ, λες και ήταν έξοδος με κράτηση και μπουκάλι ποτό. Τζάμπα πράγμα για τέτοιο υπερθέαμα, όπως το ελληνικό πρωτάθλημα. Δυστυχώς ο σύνδεσμος οπαδών της Θύρα 13 Κρήτης δε φάνηκε να εκτιμά την πολιτική τιμών στα εισιτήρια, κηρύσσοντας αποχή σε ένδειξη διαμαρτυρίας, σημειώνοντας μεταξύ άλλων στη σχετική ανακοίνωσή του.

Δεν μπορεί σε μια εποχή μνημονίων και οικονομικού κραχ της χώρας, σε ένα ανυπόληπτο και αμφιβόλου καθαρότητας πρωτάθλημα, με προέδρους ομάδων υπό δικαστική δίωξη και με ένα θέαμα σχεδόν μηδενικής αξίας, κάποιοι ακόμα να επιμένουν σε αυτές τις τακτικές.

Στην πρεμιέρα του Καμπιονάτο, είχαμε μια ιστορική στιγμή με την πρώτη χρήση του βίντεο (σύστημα VAR) για την εξέταση μιας αμφισβητούμενης φάσης από το διαιτητή και τον καταλογισμό ενός πέναλτι, στο παιχνίδι Γιουβέντους-Κάλιαρι. Ακόμα πιο ιστορική στιγμή ήταν πως το πέναλτι δόθηκε εις βάρος της Γιούβε -αυτό κι αν είναι είδηση- αλλά το απέκρουσε ο Μπουφόν κι αποκαταστάθηκε η τάξη.

Το ερώτημα είναι πόσο λογικό είναι να διακόπτεται κάθε τόσο μια ποδοσφαιρική αναμέτρηση, για να εξεταστούν οι επίμαχες φάσεις, χωρίς να καταστρέφεται ο ρυθμός του παιχνιδιού.

Στη Μπουντεσλίγκα, το απόλυτο κοντράστ ήταν μεταξύ του Νίκολας Μούλερ (Αμβούργο) που τραυματίστηκε πανηγυρίζοντας ένα γκολ, σαν ελικόπτερο, και μένει έξω για έξι μήνες τουλάχιστον, και του Μάριο Γκέτσε (Ντόρντμουντ) που επέστρεψε μετά από έξι μήνες στα γήπεδα, ενώ οι γιατροί είχαν διαγνώσει πως πρέπει να απέχει επ’ αόριστον από την ενεργό δράση. Η μεγαλύτερη χαρά στην καριέρα του -μεγαλύτερη κι απ’ όταν σκόραρε το νικητήριο γκολ της Γερμανίας σε τελικό Μουντιάλ- που δεν μπορεί να αποδοθεί με τις γνωστές κλισέ φράσεις, “νικητής της ζωής”, κτλ.

Στο μπάσκετ, η Αυστραλία αναδείχτηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της πρωταθλήτρια Ασίας (!), νικώντας εύκολα το Ιράν, και το επόμενο βήμα είναι να κατακτήσει του χρόνου και τη Γιουροβίζιον, για να ολοκληρώσει τον εισοδισμό της…

Κι η ανακοίνωση της απουσία του Τεόντοσιτς από το Ευρωμπάσκετ, όπου οι ΝΒΑers την κάνουν ο ένας μετά τον άλλο, έρχεται να επιβεβαιώσει τον κανόνα για τους ακριβοπληρωμένους αστέρες του πρωταθλήματος (όπως ο Αντετοκούμπο) και τις εντολές των ομάδων τους, που έχουν το καρπούζι και το μαχαίρι. Και βασικά το χρήμα, για να μαχαιρώσουν τα πάντα…