Τα χοιρινά στα Διαβατά

Ή το “πώς η ηλιθιότητα είναι συμπαντικό μέγεθος”, όταν 50 νοματαίοι όλοι κι όλοι προσπάθησαν τελικά να την προβάλουν σαν “ενωμένοι Μακεδνοί”, ως αναγκαία κοινωνική συνείδηση” στους “συνέλληνες” ραγιάδες… Τι κι αν γκάριζαν αναλόγως Τράγκας, Βελόπουλος ή Κυρανάκης; Μισή τρύπα στο νερό της ιστορίας…

Όλοι ετούτοι οι πολιτικοί ή δημοσιολογούντες αστοί “ενοχλούνται” για την φτώχεια του λαού ενισχύοντας τον κοινωνικό ραγιαδισμό, ο φτωχός πάντα και μόνο  “απειλείται” από κάποιον άλλον φτωχότερο “ξένο”, μα “ποτέ των ποτών” από το Κεφάλαιο, που του την χώνει από πίσω καθημερινά, όπως και στους πρόσφυγες ή “λαθροεισβολείς” μετανάστες.
Κουβέντα για την ανθρώπινη εκμετάλλευση…

Εμ βέβαια, ευπρόσδεκτοι είναι οι φραγκάτοι επενδυτές ή οι τουρίστες, όλοι οι υπόλοιποι, ντόπιοι και ξένοι, να παν στο διάλο, ας πρόσεχαν… Ο κοινωνικός δαρβινισμός στο απόγειο του, το δίκιο του ισχυρότερου στην ανθρώπινη ζούγκλα του Καπιταλισμού, όχι το δίκιο της κοινωνίας όλων των ανθρώπων. Προέχει η “ελληνοχριστιανική ιδιότης” του ραγιά.
Α ναι, και οι διιστάμενες απόψεις για το πόσο καλός καπιταλιστής μπορεί, να γίνει ή για το πόσο μπορεί να αξιοποιήσει ως αστική τάξη την “γεωστρατηγική” του θέση.

Έτσι, μέσα απ’ τα πόστα, πωλούνται κηραλοιφές, “κρητικές” αλόες βέρες αλλά και “κοινωνική ευαισθησία”, όπως στην περίπτωση του μικρού Παναγιώτη-Ραφαήλ, στοχεύοντας μόνο στην ανθρώπινη αλληλεγγύη ενός χειμαζόμενου λαού και στην διάθεση ελεήμονος “φιλανθρωπίας” κάποιων από τους ισχυρούς αστούς, πολιτικούς και μή.
Χωρίς ποτέ να καταδεικνύεται η βαρβαρότητα του Καπιταλισμού, που ακόμη και την ανθρώπινη ζωή την αντιμετωπίζει ως εμπόρευμα.
Άχνα γι’αυτό, έτσι κ. Τράγκα;…

Προέχει ο έμμεσος αντικομμουνισμός, μάλλον…