Με τους φοιτητές στο Πολυτεχνείο μπροστά στο τανκς συγκρίνει τα ΜΑΤ στην ΑΣΟΕΕ ο Χαντζόπουλος

Είναι πραγματικά αξιοπρόσεκτο πώς ο σκιτσογράφος Δημήτρης Χαντζόπουλος βάζει εδώ και χρόνια διαρκώς στοιχήματα με τον εαυτό του για το πόσο χαμηλά μπορεί να φτάσει το πενάκι του και θέτει διαρκώς νέα ατομικά ρεκόρ. Το σκίτσο του στη σημερινή Καθημερινή πάντως βάζει άξια πλώρη για τα εμετικότερα που μας έχει προσφέρει, καθώς φαίνεται πως η παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου από τα ΜΑΤ και το ξύλο σε ανυπεράσπιστους φοιτητές του έδωσαν ιδιαίτερη έμπνευση.

Σε ένα σκίτσο που αντιστρέφει σχεδόν σουρεαλιστικά την πραγματικότητα, ο Χαντζόπουλος παρουσιάζει τα ΜΑΤ ως “ακούνητα και αμίλητα στρατιωτάκια” όπως έλεγε κάποτε και ο Βύρων Πολύδωρας με προτεταμένες τις ασπίδες τους στην πύλη της ΑΣΟΕΕ, να βρίσκονται στο έλεος ενός τανκς με αναρχικά σύμβολα, έτοιμα να ρίξουν την πύλη του ιδρύματος, σε μια σκηνή που παραπέμπει προφανώς λόγω και των ημερών στη σκηνή εισβολής στο Πολυτεχνείο το ’73.

Θέλει πραγματική φαντασία για να παρουσιάσεις τους ματατζήδες ως υπερασπιστές του ασύλου και της δημοκρατίας και ακόμα περισσότερη να φαντασιώνεσαι αναρχικούς με τανκς(!) που τάχα απειλούν τα θεμέλια της κοινωνίας μας. Η αντιστροφή ρόλων θύτη και θύματος σε συνδυασμό με τη δημιουργία ενός παράλληλου ιστορικού σύμπαντος, όπου οι αψιμαχίες αντιεξουσιαστών με αστυνομικούς παρομοιάζονται με το γκρέμισμα της πύλης στο Πολυτεχνείο από τη χούντα και η συνειρμική σύνδεση των επιτιθέμενων αστυνομικών με τους πολιορκούμενους τότε φοιτητές θέλουν πραγματικά καντάρια θράσους που προκαλούν πραγματικά το δέος.

Ως τώρα ξέραμε ότι οι σκιτσογράφοι της αστυνομίας βοηθούν στον εντοπισμό υπόπτων, τώρα μαθαίνουμε ότι υπάρχουν κι εκείνοι που αναλαμβάνουν την εξύμνησή της και ίσως αδίκως δεν έχει ακόμα θεσπιστεί ανάλογη μισθοδοτούμενη θέση στην ΕΛ.ΑΣ. Αν μη τι άλλο, ο εν λόγω σκιτσογράφος θα είχε όλα τα προσόντα για τη θέση.