Παραίνεση

Γεννηθήκατε μέσα σ’ έναν κόσμο μεροληψίας και προκατάληψης  γιατί αυτό θέσπισαν και καθιέρωσαν  οι ακατάρτιστοι κι οι απαίδευτοι πρόγονοί σας, όμως χρέος σας είναι να σπάσετε τα δεσμά της υποτέλειας για να δημιουργήσετε και να μεγαλουργήσετε ως  ανεξάρτητα κι  ως χειραφετημένα άτομα.

Μην ανέχεστε την  κόλαση της γης για να κερδίσετε τον  παράδεισο των ουρανών, γιατί παράδεισος στους ουρανούς δεν υπάρχει. Ομοφρονήστε και διομολογήστε ως θεοί/άνθρωποι για να θεμελιώσετε και να δομήσετε το παραδεισένιο όραμα πάνω στο αιματοβαμμένο χώμα. Σκεφτείτε πως  η κάθε μέρα της ζωής σας ανατέλλει και δύει γιομάτη υποσχέσεις κι επαγγελίες ωστόσο το δικό σας πεπρωμένο γίνεται ολοένα πιο επαχθές, πιο ανόσιο και πιο εξαρτημένο…

Όμως, αν δε μπορέσετε να εκκολάψετε μια ιδεώδη σύλληψη στο νου κι  έναν οραματισμό στο βλέμμα για μια κοινωνία δικαιοσύνης και ισότητας, τότε πως θα αναβαθμίσετε τη μοίρα σας στην επίγεια ζωή που κληρονομήσατε;

Άλλωστε κι η μητέρα φύση δηλώνει ρητά και κατηγορηματικά  πως όσοι δε διαθέτουν φιλοσοφία ζωής, ευοίωνο όραμα,  οπτιμισμό, τόλμη και  γενναιότητα, δεν έχουν λόγο ύπαρξης…

Όταν ωριμάζει μια ιδέα  μέσα στους λαβύρινθους του νου μας, σαν τους σαρκώδεις καρπούς των οπωροφόρων δένδρων, προσδοκά   να πέσει στο προσοδοφόρο χώμα για να καταθέσει το φύτρο στα σπλάχνα της μάνας γης, για να μεταμορφωθεί σε ενεργή ύπαρξη, σε κορυφαία πράξη, σε ασίγαστη δράση και σε αναβαπτισμένη ζωή.

Συνάνθρωποι αφουγκραστείτε! Στους χτύπους της καρδιάς σας  βοά η ηθική αλήθεια του σύμπαντος. Κι αν τη συν αισθανθείτε, τότε, εκεί που ατενίζετε ένα γκρίζο τοίχο,  στην άλλη κατεύθυνση θα βιγλίσετε το φωτοδότη ήλιο, την αλάνθαστη πυξίδα της όσιας πλάσης που λιμπίζεται να σας φανερώσει την αντικειμενική εικόνα των πραγμάτων απερίφραστα, δίχως περικοπές, συντμήσεις ή υποκειμενικές αποτιμήσεις.

Γιατί, αυτό που σας έχουν επιβάλλει τα κοινωνικά επιζήμια κι ιστορικά αδικαίωτα ατομικά συμφέροντα, είναι πλάνη κι εξαπάτηση, ενώ ωμή πραγματικότητα συγκροτεί η δυσχέρεια, το βάσανο κι η τραγωδία που βιώνουν οι πεινασμένοι κι οι αιμόφυρτοι λαοί της γης.

Κι αν ενδυναμώσετε κείνη την αντίληψη που είναι ζωτικής σημασίας για το κοινωνικό σύνολο, τότε  η προσδοκία κι ελπίδα θ’ ανταμωθούν ξανά σε τούτο το φαύλο κύκλο της λιτότητας και της στέρησης, στην αποτρόπαια  δίνη  που συντρίβονται τα όνειρα της χειμαζόμενης ζωής σας, για να κατανοήσετε το βάρος της ευθύνης σας, για να στοχαστείτε ελεύθερα κι αδέσμευτα, για να διεκδικήσετε την κυριότητα των αγαθών που αμφισβητείται παθιασμένα από την άπληστη ολιγαρχία, για να εκπληρώσετε την αποστολή σας ως φορείς ζωής ζωντανά και ενεργητικά μέσα στο θάμβος και στην περιαύγαση της ιερής κοσμικής δημιουργίας.

Προσιτή και ευανάγνωστη είναι η αλήθεια των πραγμάτων, αλλά πρέπει να διαθέσετε τον απαιτούμενο χρόνο για να συ σκεφτείτε και να συν αποφασίσετε, για να προεικάσετε επιτυχώς τη διαδοχή και την εξέλιξη των  φαινομένων, γιατί  πολλοί άνθρωποι δε συμμερίζονται την αγωνία των συνανθρώπων τους, δε διαλογίζονται και δεν παρεμβαίνουν δυναμικά για ν’ αλλάξουν το αθέμιτο πεπρωμένο που λεηλατεί βάναυσα και τη δική τους ανάξια ζωή…

Ο ένας άνθρωπος μπορεί κάλλιστα να διαλογιστεί και να εμβαθύνει τα ζητήματα, το πλήθος όμως, κάτω από την ασφυκτική πίεση των επιτηρούμενων γεγονότων, λειτουργεί απερίσκεπτα κι  επιπόλαια κι εκεί έγκειται η εκκρεμής διαφορά.

Ωστόσο οι συγκυρίες ζητούν επιτακτικά κι επίμονα από τους παραγκωνισμένους συντρόφους μας να εγερθούν και να στασιάσουν. Αξιοποιώντας την εσωτερική τους δύναμη να τη μετατρέψουν σε συνειδητή   δράση  για να θέσουν ένα ορόσημο στη γη, για ν’ αποχτήσουν μια εναργή αντίληψη για την ιστορική τους αποστολή, για ν’ αλλάξουν τα ιστορικά δεδομένα, αλλιώς θα βολοδέρνουν άσκοπα κι ατελέσφορα σαν τον αδέσποτο αγέρα  που βουίζει δίχως αναπαμό πάνω από τις διαβρωμένες στέγες των οικίσκων και των παραπηγμάτων στις τριτοκοσμικές συνοικίες της τάξης των κολίγων που δεινοπαθεί αιώνες τώρα κάτω από τη βάρβαρη κυριαρχία των αστών.

Κι ή θ’ αποδεχτείτε το επιβεβλημένο σύστημα που σας στερεί το κορυφαίο νόημα και την ουσία  της αληθινής ζωής ή θα πολεμήσετε μέχρις εσχάτων για να το ανατρέψετε, να το ξεθεμελιώσετε  και να το αναμορφώσετε εξ’ αρχής.

Κι αυτό θα πραγματωθεί όταν πειστείτε πως η δυστυχία των άλλων είναι και δική σας δυστυχία. Και τότε, θ’ αναγκαστείτε να λάβετε τούτη τη μεγάλη ιστορική απόφαση. Γιατί είναι  ξεπεσμός, παρακμή και ηθική χρεοκοπία να ζείτε χωρίς να υπερασπίζεστε με τον απαιτούμενο ζήλο τις ιδέες, τα οράματα και τα  πανανθρώπινα ιδανικά σας.

Αυτοί που πολεμούν συνειδητά και πέφτουν ένδοξα στα πεδία των μαχών δεν αφανίζονται μήτε μεταναστεύουν σ’ εξωγήινους παραδείσους, απλά αναγνωρίζονται ως ύψιστες αξίες κι εντάσσονται ως σημαιοφόροι της ιδεολογίας των αγώνων και της ανατροπής στο μέγα πάνθεο της άτεγκτης κι αδιάλλακτης ιστορίας…

Κάποτε, με είπατε ανίερο και βλάσφημο γιατί πίστεψα αδιάσειστα στην ικανότητα και στην ευφυΐα του ανθρώπινου νου.   Εγώ όμως, έθετα και θέτω ακόμα ως προτεραιότητα  την αίρεση και την προσβολή κάθε μορφής συλλογικής αποστασιοποίησης,  γιατί η απραξία κι η αδράνεια  σε καμιά περίπτωση δε συμβάλλουν  στην απελευθέρωση της ανθρώπινης συνείδησης.

Κι είναι απόλυτα θεμελιωμένο: Οι άτολμοι, οι λιπόψυχοι κι οι λιποτάκτες της ζωής είναι αυτοί που αποζητούν με υστερικό παροξυσμό την εξουσία, τη χλιδή και τον υπέρμετρο πλουτισμό, για ν’ αντισταθμίσουν την έντονη διαταραχή και το ισχυρό σύνδρομο του τρόμου και του πανικού που τους έχει εκπορθήσει και καθυποτάξει.

Κι αυτή την πνευματική αναπηρία και την ανεπάρκειά τους που απομυζά και στεγνώνει την ελαττωματική τους ψυχή, επιχειρούν να την καλύψουν με πλαναισθησίες, με φθηνούς οπτασιασμούς, με κοινωνικούς, ιστορικούς και μεταφυσικούς μηδενισμούς…

Ζούμε σε μια παρατεταμένη προεπαναστατική περίοδο όπου η λαϊκή αγανάκτηση θεριεύει κι επεκτείνεται κι ως εκ τούτου πρέπει να είμαστε  καθ’ όλα έτοιμοι

για να υποδεχτούμε με ενθουσιασμό την έκρηξη του ταξικού κινήματος, το ξέσπασμα της στασιαστικής συνείδησης των θυμάτων της αδικίας που είναι προ των πυλών,

για να εκδηλώσουμε έμπρακτα το ενδιαφέρον μας για την κορυφαία υπόθεση του ανθρώπου, για να καρπωθούν οι ανίσχυροι κι οι αδικημένοι το υλικό  και το ηθικό κέρδος από τις συγκλονιστικές δυνατότητες που θα προκύψουν από την αναπόδραστη ανάγκη της αποφασιστικής αναμέτρησης, της όσιας αντιπαράθεσης που  καθίσταται πλέον υποχρεωτική από την ίδια τη  φύση των πραγμάτων…