30 χρόνια από την πτώση του αντιφασιστικού-προστατευτικού τείχους του Βερολίνου – Εκδήλωση της ΤΟ Δυτικών Συνοικιών της ΚΝΕ
Θα προβληθεί για πρώτη φορά ντοκιμαντέρ, με αφορμή την πρόσφατη επέτειο από το γκρέμισμα του Τείχους. Όσοι παρευρεθούν στην εκδήλωση θα πάρουν αναμνηστικό δώρο από την ΤΟ.
30 χρόνια αφού γκρεμίστηκε το τείχος του Βερολίνου, η λάμψη από τις πανηγυρικές υποσχέσεις των νικητών που κήρυξαν “το τέλος της ιστορίας” έχει ξεφτίσει, αλλά αυτοί συνεχίζουν αμείωτη την προπαγάνδα τους για κάτι που “έχει ηττηθεί” και “ανήκει στο παρελθόν”. Τότε όμως γιατί συνεχίζουν και πασχίζουν να μας πείσουν για κάτι που “πέθανε”, αν δε φοβούνται τελικά για το δικό τους τέλος;
Την ερχόμενη Κυριακή στις 19.00, το ΤΣ Δυτικών Συνοικιών Αττικής της ΚΝΕ πραγματοποιεί εκδήλωση με αφορμή την πρόσφατη επέτειο των 30 χρόνων, στο Πολιτιστικό Καφενείο του Δήμου Ιλίου. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει ομιλία και την πρώτη προβολή ενός ντοκιμαντέρ που ετοιμάστηκε από τους συντρόφους τις τελευταίες μέρες -και ελπίζουμε να κυκλοφορήσει και στο YouTube, για να διαδοθεί ευρύτερα. Στο χώρο θα υπάρχει και βιβλιοπωλείο της Σύγχρονης Εποχής, ενώ όσοι παρευρεθούν θα πάρουν δώρο-αναμνηστικό από την ΤΟ.
Στην ανακοίνωση – κάλεσμά της για την εκδήλωση η ΤΟ Δυτικών Συνοικιών Αττικής της ΚΝΕ σημειώνει:
«Με αφορμή τη συμπλήρωση 30 χρόνων από την “πτώση” του αντιφασιστικού προστατευτικού τείχους του Βερολίνου, στις 9 Νοέμβρη του 1989, παίρνουμε την πρωτοβουλία να δημιουργήσουμε μία σύντομη ερασιτεχνική παραγωγή με αυτό το θέμα, με σκοπό να συμβάλουμε όσο γίνεται στην αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας. Δουλεύουμε γι’ αυτό το σκοπό συλλογικά και εντατικά το τελευταίο διάστημα.
Οι καπιταλιστές, τα κράτη και οι κυβερνήσεις τους, οι φανερές και μυστικές τους υπηρεσίες, τα κάθε λογής ιδρύματά τους, ξοδεύουν ασύλληπτα ποσά κάθε χρόνο στην επιχείρηση παραχάραξης και διαστρέβλωσης της ιστορίας. Σε αυτή την επιχείρηση συμβάλλουν αμέριστα μαζί με τη “σπορά των ηττημένων του 1945” και κάθε λογής αυτοαποκαλούμενοι “αριστεροί”, διάφοροι μετανοημένοι πρώην κομμουνιστές.
Όλοι μαζί πανηγυρίζουν την προσωρινή νίκη του καπιταλισμού ενάντια στο σοσιαλισμό που οικοδομήθηκε στον 20ό αιώνα, ο οποίος παρά τα λάθη και τις υπαρκτές αδυναμίες απέδειξε και στην πράξη την ανωτερότητά του, προσφέροντας στους λαούς δικαιώματα και κατακτήσεις που ακόμα και σήμερα οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα και η νεολαία των καπιταλιστικών χωρών δεν μπορούμε ίσως ούτε να φανταστούμε.
Στόχος τους είναι η συνείδηση, το μυαλό και η καρδιά της εργατικής τάξης στη χώρα μας και σε όλες τις χώρες.
Ξέρουν πολύ καλά και οι ίδιοι ότι τίποτα απ’ όσα υπόσχονταν εκείνες τις τραγικές ημέρες κορύφωσης της αντεπαναστατικής διαδικασίας στην ΕΣΣΔ και τα σοσιαλιστικά κράτη της ανατολικής Ευρώπης δεν αποδείχτηκε αληθινό.
Τι έλεγαν τότε;
Ότι εγκαινιάζεται μία εποχή ειρήνης, ευημερίας και ελευθερίας, ότι ο καπιταλισμός είναι το τελευταίο στάδιο της κοινωνικής εξέλιξης.
Η ίδια η ζωή αποδεικνύει το αντίθετο…
Στην παραγωγή που ετοιμάζουμε θέλουμε να απαντήσουμε μεταξύ άλλων σε ορισμένα πιο συγκεκριμένα ερωτήματα που αφορούν:
– την ιστορική περίοδο διαμόρφωσης των δύο γερμανικών κρατών, τη στάση των “συμμάχων” με τη λήξη του Β’ Π.Π. και στη συνέχεια,
– τι στάση κράτησαν αυτά τα δύο κράτη π.χ. στο ζήτημα της αποναζιστικοποίησης, των πολεμικών επανορθώσεων, στην προσπάθεια διαφύλαξης της ειρήνης μέσα στον ψυχρό πόλεμο και άλλα,
– για το υπαρκτό μεταναστευτικό ρεύμα τόσο προς όσο και από τη ΛΔΓ προς την ΟΔΓ και τις αιτίες του,
– πού βρίσκεται το Βερολίνο, ποια σύγκρουση προσωποποιήθηκε σε αυτό, που βρισκόταν το περιβόητο “τείχος του αίσχους” και της “δικτατορίας”, για ποιο λόγο η κυβέρνηση της ΛΔΓ πήρε αυτό το μέτρο για την περιφρούρηση της κρατικής της υπόστασης, τί είχε προηγηθεί.
Απευθυνόμαστε σε κάθε νέα και νέο που προβληματίζεται, που δεν τρώει αμάσητη την προπαγάνδα, που αναρωτιέται γιατί επιμένουν και γιγαντώνουν την αντικομμουνιστική τους εκστρατεία αφού ο Σοσιαλισμός είναι ένα “αποτυχημένο σύστημα”, ένα “ολοκληρωτικό καταπιεστικό καθεστώς” που οι λαοί απέρριψαν.
Θέλουμε η εκδήλωση που ετοιμάζουμε να γίνει αφορμή για να μάθουν ακόμα περισσότεροι νέοι την αλήθεια, να προβληματιστούν, να αναζητήσουν πηγές και βιβλία για μελέτη, για να γνωριστούν με την ΚΝΕ.
Φυσικά δεν χωράνε όλες οι απαντήσεις σε μία μικρή παραγωγή…
Μπορεί όμως αυτή να γίνει αφορμή για περαιτέρω ψάξιμο αλλά και για δράση;»