Χρυσωρυχείο τα καμένα

Σήμερα συμπληρώνονται δέκα χρόνια από τη φονική πυρκαγιά στη Δυτική Πελοπόννησο, που συγκλόνισε τη χώρα. Η “Κατιούσα” δημοσιεύει εκτενή αποσπάσματα από μια έρευνα του Κ. Ψωμιάδη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Νέμεσις”, στο τεύχος Σεπτεμβρίου 2007, που δείχνει σε πόσους τομείς της περιοχής είχαν απλώσει τα δίχτυα τους ελληνικά και ξένα μονοπώλια, πολύ πριν ξεσπάσει η πυρκαγιά. Κι η καμένη γη κάθε άλλο παρά αποτελεί εμπόδιο για την άνθηση του επιχειρηματικού κέρδους. Στα παρακάτω αποσπάσματα, μπορείτε να δείτε αρκετές επίκαιρες (αν όχι προφητικές) αναφορές, καθώς και τα σχέδια για την Ιονία Οδό, που τότε προβλεπόταν να τελείωσει σε 70 μήνες και ταλαιπωρεί ακόμα και σήμερα όσους μετακινούνται οδικά στη Δυτική Πελοπόννησο. Το αφιέρωμα χωρίζεται σε θεματικές ενότητες, ανά τομέα δραστηριότητας για τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Τεξανοί πετρελαιάδες στο Κατάκωλο

Η Δυτική καμένη Πελοπόννησος διαθέτει πετρέλαιο! Τι επιχειρηματικό ενδιαφέρον!

Τουλάχιστον αυτό υποστηρίζουν οι αρμόδιες ελληνικές αρχές, αλλά και ξένοι όμιλοι που έχουν κάνει στο παρελθόν γεωτρήσεις στο Κατάκωλο και σε άλλα σημεία της Ηλείας.

Το 1997, με υπουργό Ανάπτυξης τη Νάσω Παπανδρέου, το ελληνικό δημόσιο προχώρησε σε δύο κοινοπραξίες τα δικαιώματα για έρευνες σε τέσσερις περιοχές.

Την περιοχή του Κατακώλου ανέλαβε η κοινοπραξία επικεφαλής της οποίας ήταν η καναδική Enterprise Oil και συμμετείχαν η αμερικανική Union Texas, η ουγγρική MOL και τα Ελληνικά Πετρέλαια.

Σύμφωνα με στελέχη του καναδικού ομίλου, τα στοιχεία από τις γεωλογικές έρευνες ήταν περισσότερο από ενθαρρυντικά. Μάλιστα οι πρώτες ερευνητικές γεωτρήσεις απέδωσαν νέα θετικά στοιχεία. Ωστόσο, έπειτα από μια πενταετία και χωρίς επαρκή αιτιολόγηση, η Enterprise αποφάσισε να αποχωρήσει, με αποτέλεσμα να παγώσει το πρόγραμμα.

Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση, δεν υπήρξαν συγκεκριμένα αποτελέσματα από τις έρευνες. Ωστόσο τα ίδια στελέχη τωων Καναδών, κατά την περίοδο των γεωτρήσεων υποστήριζαν ότι βρέθηκαν ικανές ποσότητες και το μόνο που απέτμενε ήταν να γίνουν αναλύσεις και να προσδιοριστεί η ποιότητα του πετρελαίου.

(…)

Η ηγεσία του Υπουργείου Ανάπτυξης έχει κατ’ επανάληψη αναφερθεί στα πολύ σημαντικά στοιχεία για τις περιοχές του Κατάκωλου και του δυτικού Πατραϊκού κόλπου. Επομένως, η περιοχή του νότιου Ιονίου αλλά και οι παράκτιες περιοχές της Ηλείας αποκτούν άλλη σημασία, εφόσον καταφτάσουν εκτός του Trade Center και Τεξανοί πετραλαιάδες.

Αγορά γης

Πολλά χρόνια πριν από τις καταστροφικές πυρκαγιές, γνωστά ονόματα της επιχειρηματικής ζωής τριγύρισαν στην περιοχή και αναζητούσαν ευκαιρίες για φτηνή αγορά γης και επενδύσεις που θα απέφεραν τεράστια κέρδη. (…) Τα συμφέροντα είναι τεράστια και οι ευκαιρίες πλέον πολύ μεγάλες, καταρρίποντας το μύθο που ήθελαν να δημιουργήσουν ορισμένοι κύκλοι, σύμφωνα με τον οποίο, τώρα που καταστράφηκε η περιοχή, το επιχειρηματικό ενδιαφέρον θα ατονήσει.

Αντιθέτως, με φτηνότερη την καμένη γη, με τη δυνατότητα να αποχαρακτηριστούν μεγάλες εκτάσεις και να αλλάξει η χρήση τους, αλλά και με την ανεργία στα ύψη, οι επιχειρήσεις, υποβοηθούμενες από τις αρμόδιες εθνικές και τοπικές αρχές, μπορούν να προχωρήσουν στην εφαρμογή των σχεδίων τους, με μικρότερο κόστος επένδυσης αλλά και με φτηνότερο εργατικό δυναμικό.

(…) Η καταστροφή για τη μεγάλη πλειονότητα των κατοίκων της Δυτικής Πελοποννήσου δημιουργεί τεράστιες ευκαιρίες για τους επιχειρηματίες, Έλληνες και ξένους, που είχαν ήδη εντάξει στα σχέδιά τους την περιοχή και επεδίωκαν να δημιουργηθούν ευνοϊκότερες συνθήκες (δηλαδή καλύτερα περιθώρια κέρδους με μικρότερο ρίσκο) για τις επενδύσεις τους…

Παίζουν γκολφ στα καμένα

Μια πρόχειρη ανάγνωση αναδεικνύει την περιοχή της Δυτικής Πελοποννήσου ως ιδιαίτερης σημασίας για την ανάπτυξη εγκαταστάσεων υψηλού τουρισμού.

Συγκεκριμένα, η Δυτική Πελοπόννησος περιλαμβάνεται στις περιοχές με προοπτική την ανάπτυξη υδροβόρων εγκαταστάσεων γκολφ, ενώ προβάλλεται ως αναγκαίο έργο υποδομής, που θα βοηθήσει στην τουριστική ανάπτυξη της περιοχής, ο οδικός άξονας “Ελευσίνα-Κόρινθος-Πάτρα-Πύργος-Τσακώνα”.

Μάλιστα, στο ίδιο σχέδιο υπάρχουν συγκεκριμένες προτάσεις που αναφέρονται στις “ενδεικτικές περιοχές προτεραιότητας για ανάπτυξη σύνθετων κι ολοκληρωμένων μορφών τουρισμού”. Χρειάζεται να αναφέρουμε ποια περιοχή βρίσκεται στην πρώτη θέση του καταλόγου αυτού; Μα φυσικά οι “Παράκτιες περιοχές της Δυτικής Πελοποννήσου”!

Λίγο πριν τις εκλογές του 2004 και στους τελευταίους μήνες της κυβέρνησης Σημίτη, ξέσπασε μεγάλη συζήτηση σχετικά με τη λίμνη Καϊάφα και του παρθένου δάσους, μεγάλο μέρος του οποίου καταστράφηκε από τις πυρκαγιές του Αυγούστου. Ο τότε υφυπουργός Τουρισμού και βουλευτής Ηλείας, Δημήτρης Γεωργακόπουλος, προσπάθησε να περάσει διάταξη που θα διευκόλυνε την ανάπτυξη δύο ξενοδοχειακών μονάδων πολλών αστέρων, με πρόσχημα την αξιοποίηση της περιοχής. Ο σάλος που δημιουργήθηκε ανάγκασε την τότε κυβέρνηση να αποσύρει την τροπολογία.

Ενδιαφέρον για την “αξιοποίηση” του Καϊάφα είχε επιδείξει ο όμιλος Δασκαλαντωνάκη, θέλοντας να αναπτύξει τις υπάρχουσες εγκαταστάσεις ιαματικών λουτρών, αλλά και αν δημιουργήσει νέο κέντρο θαλασσοθεραπείας για πολύ υψηλά εισοδήματα.

Σε προτάσεις πολιτικών και τοπικών παραγόντων του νομού, έχει ακουστεί επίσης και η ιδέα να κατασκευαστεί κωπηλατοδρόμιο μέσα στη λίμνη…

Στη Μεσσηνία εξάλλου εκκρεμεί εδώ και μια δεκαετία η επένδυση που έχει σχεδιάσει ο εφοπλιστής Βασίλης Κωνσταντακόπουλος για τη δημιουργία τεράστιων συγκροτημάτων. Η εταιρία TEMES πρόκειται να αναπτύξει έξι ξενοδοχειακές μονάδες των 5 αστέρων, συνεδριακό κέντρο 1.200 θέσεων, κέντρο θαλασσοθεραπείας, αθλητικές εγκαταστάσεις και δύο γήπεδα γκολφ. Για το λαό βεβαίως!

Δίδυμοι πύργοι στην Ηλεία;

Λίγες ημέρες πριν ξεσπάσουν οι καταστροφικές πυργκαγιές στη Δυτική Πελοπόννησο, η Νομαρχία Ηλείας έβαλε τα.. καλά της για να υποδεχτεί μια υψηλόβαθμη αντιπροσωπεία από το εξωτερικό.

Μετά από πρόσκληση του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Ηλείας, στην περιοχή βρέθηκαν υψηλόβαθμα στελέχη του αμερικανικού ομίλου World Trade Center (WTC), με επικεφαλής τον αντιπρόεδρό του, David Lee, ενώ συνοδευόταν από Αμερικανούς επιχειρηματίες και από το γενικό διευθυντή του ΕΟΤ στις ΗΠΑ, Γ. Ταμπάκη.

Το ενδιάφερον των ξένων εστιάστηκε στις τουριστικές υποδομές και στις προοπτικές για ανάπτυξη νέων μονάδων, με επίκεντρο τις περιοχές της Ζαχάρως, του Καϊάφα και της Αρχαίας Ολυμπίας. Δηλαδή, στις περιοχές που έγιναν στάχτη!

Σύμφωνα με τους Αμερικανούς, στα σχέδιά τους εντάσσονταν η κατασκευή κτηρίων που θα στεγάζουν υπηρεσίες του WTC και συνεδριακό κέντρο κοντά στην Αρχαία Ολυμπία

Το… κλέος του οδικού άξονα “Κόρινθος-Πάτρα-Πύργος-Τσάκωνα”

Το μεγαλύτερο γνωστό έργο υποδομής στην ευρύτερη περιοχή της Δυτικής Πελοποννήσου είναι ο οδικός άξονας “Κόρινθος-Πάτρα-Πύργος-Τσάκωνα”.

Στα τέλη του Ιουλίου υπεγράφη η σύμβαση με το ΥΠΕΧΩΔΕ και με διαδικασίες εξπρές, μέσα σε λίγες ημέρες, κυρώθηκε από τη Βουλή. Ήταν μάλιστα το τελευταίο νομοσχέδιο που ψηφίστηκε πριν διαλυθεί το κοινοβούλιο για τις εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου.

Η αλήθεια είναι ότι το έργο αυτό είναι αναγκαίο για την αναβάθμιση των υποδομών της περιοχής. Ωστόσο, για μία ακόμη φορά η αναβάθμιση γίνεται κυρίως για να εξυπηρετηθούν όλα εκείνα τα επιχειρηματικά συμφέροντα που επιιώκουν να αναπτύξουν έντονη δραστηριότητα στην περιοχή.

Η σύνθεση της κοινπραξίας που ανέλαβε να κατασκευάσει το έργο μέσα σε 70 μήνες είναι ιδιατέρως ενδιαφέρουσα. Το σχήμα έχει το διακριτικό τίτλο “Άπιον Κλέος” και συμμετέχουν ο γαλλικός όμιλος Vindi, η κατασκευαστική θυγατρική του γερμανικού ομίλου Hochtief, που κατασκεύασε και το αεροδρόμιο στα Σπάτα, η εταιρεία Άκτωρ, συμφερόντων της οικογένειας Μπόμπολα, ο κυπριακών συμφερόντων κατασκευαστικός όμιλος J&P-Άβαξ Α.Ε. και η εταιρεία “Αθηνά ΑΤΕ”, που εξαγοράστηκε από τον τελευταίο.

Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις, οι ανάδοχοι θα αναλάβουν και την εκμετάλλευση του έργου για 30 χρόνια (σ.σ.: τουλάχιστον) από τη στιγμή που θα ξεκινήσει η λειτουργία του, κατά το πρότυπο της Αττικής Οδού. Με άλλα λόγια, οι κατασκευαστές, που δε θεωρούνται φίλα προσκείμενοι στη Νέα Δημοκρατία, αλλά πήραν το μεγαλύτερο έργο των τελευταίων χρόνων, έχουν στα χέρια τους μια σύμβαση ανάλογη με εκείνες που στο παρελθόν είχε καταγγείλει η Ρηγίλλης.

Χρήμα ρέει και καίει ως ρεύμα

Στη Μεγαλόπολη, η ΔΕΗ θα αποσύρει τους λιγνιτικούς σταθμούς και θα δημιουργήσει νέες μονάδες με φυσικό αέριο. Στο Αλιβέρι, ήδη ο πρώτος διαγωνισμός κατακυρώθηκε στην εταιρεία ΜΕΤΚΑ του ομίλου Μυτιληναίου, ενώ σχεδιάζεται και η κατασκευή μιας ακόμη μονάδας με καύσιμο το λιθάνθρακα.

Για τις νέες μονάδες και στις δύο περιοχές θα πρέπει να δημιουργηθούν υποδομές που θα τις τροφοδοτούν με φυσικό αέριο. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες της Νεμέσεως, στην περιοχή της Δυτικής Πελοποννήσου αναζητούνται παράκτιες περιοχές για τη δημιουργία τερματικών σταθμών υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG).

Στη Μεσσηνία πάντως μια προσπάθεια του κυπριακού ομίλου Παρασκευαΐδη με την “Ελληνική Ενέργεια Ηρακλής”, για δημιουργία λιθανθρακικής μονάδας σε περιοχή προστατευόμενη από το πρόγραμμα “Natura 2000” στη Φοινκούντα της Μεθώνης, κατέληξε άδοξα πριν από δύο περίπου χρόνια, όταν η αίτησή της συνοδεύτηκε από αρνητική εισήγηση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας. Η περιοχή δεν κάηκε, αλλά σύμφωνα με πληροφορίες, τα μέτρα “ανασυγκρότησης” των πυρόπληκτων περιοχών θα ισχύσουν και σε όμορους νομούς. Οπότε κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος για τίποτε…

Ζημιά και δυσφήμηση για τα αγροτικά προϊόντα

Είναι γνωστό ότι η περιοχή της Δυτικής και Νότιας Πελοποννήσου είχε (και έχει ακόμη σε ένα βαθμό) την καλύτερη παραγωγή συγκεκριμένων αγροτικών προϊόντων, με αιχμή την ελιά και το λάδι.

Δεν είναι τυχαίο ότι Ευρωπαίοι επιχειρηματίες, κυρίως από την Ιταλία και την Ισπανία, αγόραζαν από συγκεκριμένες περιοχές της Μεσσηνίας και της Ηλείας τεράστιες ποσότητες προϊόντων, τα οποία μετέφεραν στην πατρίδα τους (ελεύθερη διακίνηση προϊόντων στην ΕΕ) τα παρασκεύαζαν και τα μεταπωλούσαν με δική τους σφραγίδα.

Από την άλλη πλευρά, όλο και πιο συχνά ακούγεται η πρόταση για την ανασυγκρότηση της αγροτικής οικονομίας στις πυρόπληκτες περιοχές και μάλιστα κάποιοι κάνουν λόγο για αναδιάρθρωση των καλλιεργειών. Οι πιο υποψιασμένοι καταλαβαίνουν ότι σε μεγάλο βαθμό η καλλιέργεια ελιάς θα εγκαταλειφθεί, ενώ θα προωθηθούν άλλα προϊόντα, πιο συμβατά με την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) της Ευρωπαϊκής Ένωσης.