Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: «Παράθυρο» του Άρη Αλεξάνδρου

Η φωνή μας δεν είναι μήτε μια σταγόνα
μια σταγόνα που θα ανέβαζε το κύμανα σκεπάσει ένα χαλίκι

Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: «Παράθυρο» του Άρη Αλεξάνδρου

Ο Άρης Αλεξάνδρου (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Αριστοτέλη Βασιλειάδη) γεννήθηκε στο Λένινγκραντ (Πετρούπολη) στις 24 του Νοέμβρη 1922.

Συμμετείχε ενεργά στην Αντίσταση. Τον Δεκέμβρη 1944 τον συλλαμβάνεται από τους Άγγλους και στέλνεται στο στρατόπεδο Ελ Ντάμπα στη Βόρειο Αφρική. Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου εξορίστηκε για σχεδόν δέκα χρόνια στο Μούδρο, τη Μακρόνησο, και τον Αη Στράτη, ενώ κλείστηκε στις φυλακές Αβέρωφ, Αίγινας και Γυάρου μετά από καταδίκη του Στρατοδικείου Αθηνών για ανυποταξία. Το 1959 παντρεύτηκε την Καίτη Δρόσου.

Πρωτοχρησιμοποίησε το όνομα Άρης Αλεξάνδρου στο ξεκίνημα της μακροχρόνιας μεταφραστικής του εργασία στον εκδοτικό οίκο Γκοβόστη.

Το έργο του Άρη Αλεξάνδρου τοποθετείται στο χώρο της μεταπολεμικής ελληνικής λογοτεχνίας. Το 1946 εκδόθηκε η πρώτη ποιητική συλλογή του με τίτλο «Ακόμα τούτη η Άνοιξη». Ακολούθησαν οι συλλογές «Άγονος γραμμή» (1952) και «Ευθύτης οδών» (1959).

Συγγραφέας του μυθιστορήματος «Το Κιβώτιο», που ολοκληρώθηκε το 1972 μετά από εφτά χρόνια συγγραφής και εκδόθηκε από τον Κέδρο το 1975.

Έφυγε από τη ζωή στις 2 του Ιούλη 1978.

Το ποίημα «Παράθυρο» περιλαμβάνεται στην έκδοση «Ποιήματα 1941-1974» (Ύψιλον)

Παράθυρο

Εδώ το φως είναι σκληρό
σε δυσκολεύει να το δέσεις μαζί με τις κουρτίνες στην άκρη του παράθυρου
και στο περβάζι ένα λουλούδι
σαν ηλιοτρόπιο γυρίζει στην περσινή Πρωτομαγιά.

Σαν παίρνει να βραδιάζει
στέκεσαι εκεί μετρώντας τα καράβια φορτωμένα κόκκαλα
τον μεταβολισμό της νεκρής ζώνης που φωσφορίζει τη βροχή
σαν ξεχασμένο φίλντισι.

Διστάζεις να κοιτάξεις κατάματα το δρόμο.
Η φωνή μας δεν είναι μήτε μια σταγόνα
μια σταγόνα που θα ανέβαζε το κύμα
να σκεπάσει ένα χαλίκι.

Ένα δρεπάνι φεγγαριού θερίζει φανοστάτες.

Περιμένουμε κάποιον
να μας μάθει πώς σφυράνε οι καλαμιές στα δάχτυλα του ανέμου
πώς γίνεται ξανά η μέρα μέρα και το αστέρι αστέρι.

Περιμένουμε το φως να μπει απ’ το παράθυρο
ίδιο φιλί γυναίκας μέσα απ’ το σκισμένο πουκάμισο.

1947

Άρης Αλεξάνδρου

“Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα”: Δείτε όλα τα ποιήματα εδώ.

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: