Γράμμα ενός 17χρονου προς τον υφυπουργό εξωτερικών, Αντώνη Διαματάρη

Σήμερα ξύπνησα με μια ωραία ιδέα, να μπω σε ένα πανεπιστήμιο να σπουδάσω ιατρική, νομική, διεθνείς σχέσεις, διοίκηση επιχειρήσεων, μπορεί και οικονομικά, δεν ξέρω. Όχι, δεν θα δώσω πανελλήνιες, δεν έχω λεφτά για ιδιαίτερα και φροντιστήρια, δεν μου περισσεύουν. Θα πάω κατευθείαν να παρακολουθήσω τα μαθήματα. Θα καθίσω στα έδρανα, θα κάνω ερωτήσεις, θα κρατώ σημειώσεις, θα κάνω τους καθηγητές να εκτιμήσουν τη συνέπεια και τη φιλομάθειά μου. Απλώς δεν θα δίνω εξετάσεις και δεν θα πάρω ποτέ το χαρτί. Και δεν θα φορέσω τήβεννο στην ορκωμοσία, στεναχωρώντας τη μάνα μου. Μικρό το κακό…

Ύστερα θα κάνω και μεταπτυχιακό. Επειδή, όμως, δεν έχω λεφτά, ή τουλάχιστον δεν μου περισσεύουν για σπουδές, λέω να μην το τελειώσω. Τι σημασία έχει, άλλωστε; Το παν είναι η γνώση…

Αυτή η γνώση μια μέρα θα εκτιμηθεί και θα φτάσω πολύ ψηλά, μπορεί ακόμα και να μπω στην κυβέρνηση, να γίνω υπουργός, υφυπουργός, ό,τι τέλος πάντων κρίνει ο πρωθυπουργός.

Μεράκι μου είναι να προσφέρω στην κοινωνία, να γίνω παράδειγμα για τους νέους και να φέρω ξανά στο προσκήνιο την αριστεία, που οι αριστεροί εχθρεύονται με τόσο μίσος.

Οι άριστοι, όπως καλά θα γνωρίζετε, κάνουν το εξής: είτε πληρώνουν και τους φέρνουν το πτυχίο στο σπίτι, είτε δηλώνουν πως έχουν σπουδάσει κάτι που δεν έχουν σπουδάσει. Εγώ το συνειδητοποίησα ευτυχώς νωρίς, γι’ αυτό και ελπίζω να μην χρειαστεί να μεταναστεύσω στο εξωτερικό ή να δουλεύω μια ζωή για 400 ευρώ. Θα γίνω άριστος μεμιάς, σαν κι εσάς…

***

Σημείωση πρώτη: Στις 22 Μαΐου του 2017, ο Αντώνης Διαματάρης παραχώρησε συνέντευξη στην Καθημερινή, όπου, μεταξύ άλλων, δήλωνε: «Έγινα εξ ολοκλήρου ιδιοκτήτης της εφημερίδας ακριβώς δέκα χρόνια από την μέρα που έφτασα στη Νέα Υόρκη, δηλαδή τον Σεπτέμβριο του 1979. Είχα μόλις τελειώσει τη Σχολή Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Κολούμπια».

Δεν ξέρω τι σημαίνει το «είχα μόλις τελειώσει» στον δικό σας κόσμο, αλλά στον κόσμο του κύριου Διαματάρη σημαίνει «δεν πήρα ποτέ πτυχίο». Αυτό μας κάνει, είναι αλήθεια, να αναρωτιόμαστε αν ο κύριος υφυπουργός έχει διαλέξει τον σωστό πολιτικό φορέα για να πολιτευτεί. Μπορεί να του ταίριαζε περισσότερο η διγλωσσία και οι μεταστροφές του ΣΥΡΙΖΑ, εκτός κι αν προτιμάει να μην κάνει διαχωρισμούς μεταξύ «αρίστων».

Σημείωση δεύτερη: Μπορεί, όντως, σημαντικοί οικονομικοί ή άλλοι λόγοι να μην του επέτρεψαν να ολοκληρώσει το μεταπτυχιακό του. Εμείς δεν κρίνουμε αυτό. Εμείς κρίνουμε το ψέμα και την πολιτική υποκρισία των «αρίστων», που ξεχειλίζει τόσο με γαλαζοπράσινες κυβερνήσεις όσο και με ροζ.