Χολή και δηλητήριο της φασιστοφυλλάδας «Στόχος» σε αγωνιστές αξιωματικούς

Οι απόγονοι του Χίτλερ και του Γκέμπελς είναι για μια ακόμα φορά αδίστακτοι. Τολμούν να ρίξουν χολή στους αγωνιστές αξιωματικούς Μιχάλη Βαρδάνη, αντιστράτηγο ε.α., και Αντώνη Κακαρά, αρχιπλοίαρχο ε.α., γιατί στις συνθήκες της δικτατορίας ανέπτυξαν πλούσια αντιστασιακή και αντιδικτατορική δράση. Για τη δράση τους αυτή, όπως είναι πλατιά γνωστό, βασανίστηκαν, φυλακίστηκαν, διώχτηκαν. Αυτό δεν μπορούν τα το χωνέψουν οι ναζιφασίστες του «Στόχου».

Οι δύο αυτοί αγωνιστές αξιωματικοί, με καταγωγή από λαϊκές οικογένειες, ήταν απόλυτα ταυτισμένοι με τα λαϊκά συμφέροντα, το δίκιο, για την ευημερία και την πρόοδο του λαού μας.

Τα ναζιστικά απολιθώματα δεν δικαιούνται ούτε να πιάνουν στο στόμα τους τους αγωνιστές αξιωματικούς. Η αγωνιστική προσφορά τους, η αξιοπρέπεια και το παράδειγμά τους αποτελούν οδηγό για τις νέες γενιές.

Η ανωτερότητά τους αποτυπώνεται στην τοποθέτηση του αείμνηστου Αντώνη Κακαρά «Γιατί ψηφίζω ΚΚΕ», όπου αναφέρει: «Ψηφίζω το Κόμμα αυτό γιατί μόνον έτσι πολλαπλασιάζεται η δύναμη της ψήφου, αφού ενισχύει ασυμπίεστους και αδιάφθορους αγωνιστές, που είναι οι κομμουνιστές. Γιατί ποτέ μέχρι σήμερα δεν διαψεύστηκαν οι ελπίδες μου και δεν μετάνιωσα που τάχθηκα υπέρ του. Γιατί έτσι δεν ντρέπομαι πως ανέχτηκα ή βοήθησα στη ρεμούλα αυτού του τόπου και των εργαζομένων, στις απάτες, στις ψευτιές, στα σκάνδαλα, στην ενίσχυση της πλουτοκρατίας. Γιατί έτσι διατηρώ ζωντανή την ελπίδα για έναν πιο δίκαιο κόσμο. Γιατί εξακολουθώ και πιστεύω ακράδαντα πως η ιδεολογία που οπλίζει και ατσαλώνει το ΚΚΕ είναι αναλλοίωτη, ζωντανή, πανίσχυρη, οι στόχοι δίκαιοι. Αλλά και γιατί το Κόμμα αυτό είναι πατριωτικό. Γι’ αυτό υποστηρίζω και θα ψηφίσω το ΚΚΕ».

Ριζοσπάστης

Ποιος ήταν ο Μιχάλης Βαρδάνης

Ο Μιχάλης Βαρδάνης γεννήθηκε το 1936 στην Απείρανθο της Νάξου. Το 1958 εξέρχεται της Σχολής Ευελπίδων με το βαθμό του Ανθυπολοχαγού.

Ο Μιχάλης Βαρδάνης

Ο αντιστράτηγος ε.α. Μιχ. Βαρδάνης κατέληξε πολύ νωρίς στις επιλογές του για τους στόχους που ήθελε να πετύχει στη ζωή του και για την ιδεολογία του. Σε χρόνια δύσκολα για όσους υπηρετούν στο στρατό, οδηγήθηκε στην απομάκρυνση από τις Ένοπλες Δυνάμεις από τη χούντα, λόγω των δημοκρατικών και αντιδικτατορικών του φρονημάτων. Ως απότακτος εντάχθηκε σε αντιστασιακές οργανώσεις, όπου κυριαρχούν αντιχουντικοί αξιωματικοί. Στις 22 Απρίλη 1972 συνελήφθη για την αντιδικτατορική του δράση και φυλακίστηκε στον Κορυδαλλό μέχρι τις 16 Δεκέμβρη 1972. Συνελήφθη ξανά το 1973, μαζί με τον Μουστακλή, ως ενεχόμενοι στην οργάνωση του Κινήματος του Ναυτικού, βασανίζονται στο ΕΑΤ/ΕΣΑ και κλείνονται στις φυλακές της δικτατορίας. Αποφυλακίστηκε στις 24 Αυγούστου 1973 με την αμνηστία που δόθηκε.

Το 1976 αποκαθίσταται και επανέρχεται στην ενεργή υπηρεσία στο Στρατό Ξηράς απ’ όπου αποστρατεύεται το 1990 με το βαθμό του Υποστράτηγου.

Ο Μιχάλης Βαρδάνης διακρίθηκε για την προσφορά στους σύγχρονους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες ως Πρόεδρος του Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών περιόδου 1967-1974, από το 1995 έως το 2005.

Ο Μιχάλης Βαρδάνης στήριζε το ΚΚΕ στις επιλογές και την πολιτική του, με κείμενά του είχε ταχτεί ανοιχτά και βοηθούσε όσο μπορούσε το Κόμμα της εργατικής τάξης.

Ποιος ήταν ο Αντώνης Κακαράς

Ο Αντώνης Κακαράς γεννήθηκε στη Γραβιά Φωκίδας το 1945. Αποφοίτησε από τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων του Πολεμικού Ναυτικού, ως σημαιοφόρος μηχανικός, το 1966.

Ο Αντώνης Κακαράς

Ως εν ενεργεία αξιωματικός αντιτίθεται έντονα στη δικτατορία της χούντας το 1967 τόσο προφορικά όσο και με γραπτά κείμενα και πράξεις αντίστασης, που τον οδήγησαν στο ναυτοδικείο και στο αναθεωρητικό δικαστήριο. Σημαντικό ρόλο στην ένταση των διώξεων που υπέστη, έπαιξε και η σχέση του με τη μετέπειτα σύζυγό του, κόρη του ιστορικού στελέχους του ΚΚΕ, Στέφανου Παπαγιάννη. Στα δικαστήρια κράτησε σθεναρή και περήφανη στάση, η οποία αναγνωρίστηκε από τους συναδέλφους του. Την ίδια στάση κράτησε και στη συνέχεια, όταν το 1972 καταδικάζεται σε φυλάκιση από τη δικτατορία, εγκλείεται για δέκα πέντε μήνες σε φυλακές και αποτάσσεται. Αποκαθίσταται με τη μεταπολίτευση στην ενεργό υπηρεσία, σταδιοδρομεί και αποστρατεύεται το 1990 ως αρχιπλοίαρχος.

Από το 1999 διδάσκει ως επιστημονικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, για μία δεκαετία.

Παράλληλα δραστηριοποιείται στην Κίνηση για την Εθνική Άμυνα (ΚΕΘΑ). Πολύ συχνά δίνει ομιλίες, σε όλη την Ελλάδα σχετικά με τη δικτατορία και την αντίσταση απέναντί της, καθώς επίσης για τα θέματα του Αιγαίου, τους κινδύνους για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, το Κυπριακό, τον πραγματικό ρόλο που έπαιξαν και παίζουν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ σε όλα αυτά, αλλά και για τους πολέμους που έχουν εξαπολύσει στην περιοχή μας και ευρύτερα.

Το 2004 γίνεται δεκτός στο Πάντειο Πανεπιστήμιο ως Διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης και Νεότερης Ιστορίας με τη διατριβή “Οι επαγγελματίες στρατιωτικοί υπό αυταρχικά καθεστώτα”. Έχει εκδώσει επιπλέον πάνω από δέκα έργα κυρίως διηγήματα, ενώ συχνά αρθρογραφούσε. Ήταν μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών. Ήταν παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών.

Ως απόστρατος στάθηκε σταθερά στο πλευρό του ΚΚΕ δηλώνοντας με κάθε ευκαιρία τη στήριξή του σε αυτό.