«Σε σκότωσαν για δεύτερη φορά, από καθέδρας άρρωστα μυαλά…»
“Σε σκότωσαν για δεύτερη φορά
από καθέδρας άρρωστα μυαλά
γιατί είχες όνειρα κι ιδανικά
τον ήλιο στην καρδιά…”
Λίγοι στίχοι του αξέχαστου αντάρτη τροβαδούρου Πάνου Τζαβέλλα, που γράφτηκαν για τον Μιχάλη Καλτεζά, μα θα μπορούσαν να έχουν γραφτεί και σήμερα για τον Παύλο Φύσσα…
Σε σκότωσαν για δεύτερη φορά
από καθέδρας άρρωστα μυαλά
γιατί είχες όνειρα κι ιδανικά
τον ήλιο στην καρδιά
ήσουν νέος
αγνός κι ωραίος
τους προκαλούσες δέος
με τόση ομορφιά
τραγουδούσες
χαιρόσουν και γελούσες
κι ονειροπολούσες
καβάλα στο βοριά
ουτοπία
πρωτοπορία
κόντρα στην εξουσία
κι έτη φωτός μπροστά
σαν ηλιαχτίδα
φωτίζεις την παρτίδα
που παίζουν στην πατρίδα
λύκοι στην καταχνιά
Δεν σε ξεχνούμε
σου τραγουδούμε
στ’ αχνάρια σου πατούμε
κι ανοίγουμε φτερά
για τα σπουδαία
τα διαλεχτά κι ωραία
το γέλιο σου σημαία
κι η παιδική σου η καρδιά…
Στις 17 του Νοέμβρη 1985, μετά την πορεία του Πολυτεχνείου, ο 15χρονος Μιχάλης Καλτεζάς πέφτει νεκρός από τον αστυνομικό Αθ. Μελίστα με μια σφαίρα στο κεφάλι. Ο δολοφόνος του Καλτεζά καταδικάζεται πρωτόδικα σε δυόμισι χρόνια φυλάκιση με αναστολή και σε δεύτερο βαθμό αθωώνεται.
Στις 18 του Σεπτέμβρη 2013, ο Παύλος Φύσσας πέφτει νεκρός από το μαχαίρι του χρυσαυγίτη Γ. Ρουπακιά. Μετά από 6 χρόνια και μια δίκη που συναντά απίστευτες κωλυσιεργίες και καθυστερήσεις, η εισαγγελέας της έδρας με την αγόρευσή της βγάζει λάδι Χρυσή Αυγή, ξεπλένοντας τη δολοφονία του Παύλου και τα άλλα εγκλήματα της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης.
Αν μη τι άλλο, το κράτος έχει συνέχεια…
