Ευτυχές και αίσιον το 1950 – Με λάμπες πετρελαίου εργαζόμενοι της καθαριότητας στην Αθήνα λόγω χρεών στη ΔΕΗ
Ο Δήμος αφήνει απλήρωτο το ρεύμα σε καίριες υπηρεσίες του και 3 εβδομάδες τώρα δεν έχει γίνει η παραμικρή ενέργεια για την πληρωμή και επανασύνδεσή του, παρόλες τις διαμαρτυρίες των εργαζομένων.
Ταξίδι στο χρόνο κάνουν εργαζόμενοι στην καθαριότητα του Δήμου Αθήνας στο Παγκράτι, καθώς λόγω χρεών η ΔΕΗ έκοψε το ρεύμα. Την ώρα που ο δήμαρχος Κώστας Μπακογιάννης καυχάται για τον αμφιλεγόμενο αισθητικά στολισμό της πόλης, κάνοντας λεζάντα για τους χορηγούς που ανέλαβαν το έργο, την ώρα που έχει αναγάγει σε φετίχ το χριστουγεννιάτικο δέντρο στα Εξάρχεια, εργαζόμενοι υποχρεώνονται να φτάνουν μες στο μαύρο σκοτάδι και να ανάβουν λάμπες πετρελαίου. Όλα αυτά στην Αθήνα του 2019. Οι προτεραιότητες της δημοτικής αρχής είναι κάτι παραπάνω από φανερές, προκαλώντας μια καυστική ανακοίνωση – καταγγελία από τη Λαϊκή Συσπείρωση Αθήνα, που σημειώνει:
«Εδώ και 3 εβδομάδες οι εργαζόμενοι είναι στο σκοτάδι και δουλεύουν με λάμπα πετρελαίου στις παραμονές του 2020.
Τη στιγμή που ξοδεύονται χιλιάδες ευρώ για φωτάκια και πυροτεχνήματα, εκατομμύρια ετοιμάζονται να δοθούν σε ιδιώτες και εργολάβους μέσω της ελεγχόμενης στάθμευσης, ο Δήμος αφήνει απλήρωτο το ρεύμα σε καίριες υπηρεσίες του και 3 εβδομάδες τώρα δεν έχει γίνει η παραμικρή ενέργεια για την πληρωμή και επανασύνδεσή του, παρόλες τις διαμαρτυρίες των εργαζομένων.
Ο κ. Δήμαρχος που φιλοδοξεί να “συνδυάσει το παραδοσιακό με το μοντέρνο”, που θα “φώτιζε” το κέντρο της Αθήνας που παρέμενε “υποφωτισμένο και σε κακή κατάσταση”, μέσα στη καρδιά της Αθήνας εργαζόμενοι δουλεύουν σε απόλυτο σκοτάδι, πηγαίνοντας κάθε πρωί στη δουλειά της στις 6 τα ξημερώματα και ανάβουν τη λάμπα πετρελαίου.
Δεν είχαμε καταλάβει ότι αυτό εννοούσε ο κ. Δήμαρχος με το πάντρεμα “παραδοσιακού με το μοντέρνο”.
Παραδοσιακό για τους εργαζόμενους με τη λάμπα πετρελαίου και μοντέρνο με τους χορηγούς και τα πολύχρωμα λαμπάκια.
Επιβεβαιώνεται ότι η νέα Δημοτική Αρχή, πατώντας στα βήματα της προηγούμενης, έχει σαν προτεραιότητα την πολιτική που έχει στο επίκεντρο την ένταση της ανταποδοτικότητας, της φορολεηλασίας των λαϊκών στρωμάτων, μέσα από κάθε είδους φόρους, τέλη και χαράτσια, των συμπράξεων με ιδιώτες – εργολάβους.
Αποδεικνύεται ότι στις προτεραιότητες του Δήμου και της νέας Σιοίκησης δεν βρίσκονται οι ανάγκες των εργαζομένων και το δικαίωμα για κατάλληλες υποδομές, αποδυτήρια, χώρους δουλειάς με θέρμανση και φωτισμό, που να εξασφαλίζουν ασφαλείς, αξιοπρεπείς, και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας».