Όχι πια δάκρυα Πάμπλο – Με πέντε υπουργεία στην ισπανική κυβέρνηση οι Ποδέμος, δύο σε μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος Ισπανίας
Συνολικά η συμμαχία των Ποδέμος έλαβε πέντε χαρτοφυλάκια, με δύο εξ αυτών, το Υπουργείο Κατανάλωσης και το Εργασίας, να πηγαίνουν σε μέλη του PCE, του ρεφορμιστικού εδώ και δεκαετίες Κομμουνιστικού Κόμματος Ισπανίας, που ανήκει στο συνασπισμό στήριξης των Ποδέμος.
Η αλήθεια είναι πως η κεντρική εικόνα είναι παραπλανητική, καθώς τα δάκρυα του Πάμπλο Ιγκλέσιας προέρχονται όχι από την ανακοίνωση της συμμετοχής των Ουνίδας Ποδέμος στην κυβέρνηση του Πέδρο Σάντσεθ, αλλά από το γεγονός πως βουλευτής του κόμματος που διαγνώστηκε με καρκίνο, κατάφερε να συμμετάσχει στη δεύτερη ψηφοφορία για την ψήφο εμπιστοσύνης στον Ισπανό πρωθυπουργό. Αν δεν είχε μεσολαβήσει αυτό το πράγματι στενάχωρο γεγονός, που σε ανθρώπινο επίπεδο δεν μπορεί κανείς να μην ευχηθεί την αίσια έκβασή του, ίσως ο Ιγκλέσιας να είχε φυλάξει τα δάκρυα του, χαράς αυτή τη φορά, για το ως τώρα αποκορύφωμα της πολιτικής του καριέρας και τον επί χρόνια διακαή πόθο του. Μπορεί οι Ποδέμος να ξεκίνησαν πιο φιλόδοξα από τις πλατείας των “Ιντιγκνάδος”, με δυναμική που τους έδειχνε ικανούς ακόμα και για πρωτιά, και μετέπειτα να ξεφούσκωσαν, ωστόσο παρέμειναν αρκετά ισχυροί για να αποτελέσουν τελικά τη “λύση ανάγκης” για το Σάντσεθ. Ο Ισπανός πρωθυπουργός πήρε με τη δεύτερη ψηφοφορία την απαραίτητη ψήφο εμπιστοσύνης έστω και απολύτως οριακά, σε συμμαχία με τους Ποδέμος και μικρότερα εθνικιστικά κόμματα, ενώ για να διασωθεί και το “αριστερό προφίλ” των βασικών του εταίρων, υποσχέθηκε μια σειρά μέτρα, όπως την αύξηση κατά 22% του κατώτατου μισθού, διατηρώντας όμως την “κόκκινη γραμμή” της δημοσιονομικής πειθαρχίας, σύμφωνα με τα πρότυπα της ΕΕ, στην οποία φυσικά ομνύει και το κόμμα του Ιγκλέσιας.
Συνολικά η συμμαχία των Ποδέμος έλαβε πέντε χαρτοφυλάκια, με δύο εξ αυτών, το Υπουργείο Κατανάλωσης και το Εργασίας, να πηγαίνουν σε μέλη του PCE, του ρεφορμιστικού εδώ και δεκαετίες Κομμουνιστικού Κόμματος Ισπανίας, που ανήκει στο συνασπισμό στήριξης των Ποδέμος. Τα υπόλοιπα υπουργεία που δόθηκαν στους Ποδέμος είναι τα ανώτατης εκπαίδευσης, ισότητας και η αντιπροεδρία κοινωνικών δικαιωμάτων, που καταλαμβάνει ο ίδιος ο Ιγκλέσιας.
Oficial‼️ Alberto Garzón y Yolanda Díaz, militantes del PCE
formarán parte del #GobiernoProgresista junto con las compañeras/os de #UnidasPodemos Pablo Iglesias, Irene Montero y Manuel Castells.Nuestra enhorabuena por vuestra elección y nuestro total apoyo ante este gran reto. pic.twitter.com/uuREHlyLQ0
— PCE (@elpce) January 9, 2020
Υπό άλλες συνθήκες, θα είχε νόημα να παραφράσει κανείς το παλιό αριστερίστικο σύνθημα “όλα τα ξεπουλήσατε για τέσσερα υπουργεία”, αλλά στην πραγματικότητα είναι πολύ αμφίβολο αν είχε μείνει τίποτε να ξεπουληθεί στην περίπτωση του PCE, για τους δε Ποδέμος πιθανότατα δεν υπήρχε τίποτε εξαρχής. Αυτό πάντως που βλέπουμε κατά μία έννοια στην Ισπανία είναι μια εκδοχή του τι θα μπορούσε να συμβεί αν παρέμενε σχετικά κραταιό το ΠΑΣΟΚ, με το ΣΥΡΙΖΑ να συμμετέχει σε ελάσσονα κυβερνητικό ρόλο. Στην πραγματικότητα βέβαια, με την απορρόφηση που έχει κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ σε στελέχη του πάλαι ποτέ πανίσχυρου πράσινου κινήματος, και τις ολοένα και πιο κεντροδεξιές πολιτικές που στηρίζει και εφάρμοσε, πιθανότατα αντιστοιχεί ήδη στο PSOE στην Ισπανία.
Ενώ διάφοροι “αριστεροί” ανά την Ευρώπη και τον κόσμο πανηγυρίζουν για την “προοδευτική διακυβέρνηση”, που “θορύβησε” τον επιχειρηματικό κόσμο της Ισπανίας, που πράγματι προτιμούσε μια συγκυβέρνηση σοσιαλιστών – Λαϊκού Κόμματος, το Κομμουνιστικό Κόμμα Εργαζομένων Ισπανίας τοποθετεί με την ανακοίνωσή του τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση:
Μετά από οχτώ μήνες στασιμότητας, με δύο ενδιάμεσες εκλογικές διαδικασίες ο υποψήφιος του Σοσιαλιστικού Κόμματος, Πέδρο Σάντσεθ διορίστηκε πρόεδρος της κυβέρνησης. Το κατάφερε στη δεύτερη ψηφοφορία με το ελάχιστο δυνατό όριο ψήφων, με τη θεμελιώδη στήριξη των Ουνίδας Ποδέμος και άλλων τοπικών και εθνικιστικών περιφερειακών οργανώσεων Η παρούσα κοινοβουλευτική θητεία θα είναι η πρώτη στην μεταπολιτευτική Ισπανία που σχηματίζει μια κυβέρνηση συνασπισμού μεταξύ διαφόρων πολιτικών δυνάμεων. Η καινοτομία αυτή δείχνει καθαρά την ανάγκη και τις πηγές εκσυγχρονισμού και θέτει στον ισπανικό καπιταλισμό μπροστά σε ένα σενάριο ευρείας αστάθειας, τόσο πολιτικής όσο και οικονομικής.
[…] Πρόκειται για μια κυβέρνηση άκρως εξαρτημένη για να πάρει κάποια πρωτοβουλία -αρχίζοντας από το Γενικό Προϋπολογισμό του Κράτους- ένα ευρύ και σύνθετο αμάλγαμα πολιτικών δυνάμεων με διαφορετικά συμφέροντα: και θα αντιμετωπίσει μια αντιπολίτευση υποκινούμενη από τους πιο αντιδραστικούς της ισπανικής αστικής τάξης. Αυτό το σύνθετο πανόραμα αντανακλά ένα από τα βασικά κλειδιά για να καταλάβει κανείς την παρούσα πολιτική συγκυρία στην Ισπανία: Τη διαμάχη μεταξύ διαφορετικών μερίδων της εγχώριας αστικής τάξης.
Με αυτήν την έννοια, είναι ακριβές να καταλάβουμε και κανένα σοσιαλδημοκρατικό μπάλωμα δεν έχει την ικανότητα να εμποδίσει την εσωτερική δυναμική του καπιταλισμού: να συνεχίσει να πλουτίζει τους ισχυρούς εις βάρος των αδύναμων. Το μόνο ζητούμενο είναι ο χρόνος, ο ρυθμός με τον οποίο γίνεται.
Έχοντας υπόψη αυτά, η νέα κυβέρνηση σοσιαλδημοκρατικού συνασπισμού, δε θα κάνει τίποτα άλλο από τα να χειριστεί την καπιταλιστική εκμετάλλευση, χωρίς να αμφισβητεί ούτε ένα βασικό στοιχείο του συστήματος.[…]
Με αυτόν τον τρόπο, ένα από τα βασικά καθήκοντα της νέας κυβέρνησης, θα είναι να συγκρατήσει τις κινητοποιήσεις των μαζών, κάτω από μια μεγαλόστομη ρητορική περί άμυνας της δημοκρατίας και αντιφασιστικής ευθύνης. […] H αναστύλωση του καπιταλισμού σε στιγμές κρίσης ή αστάθειας, αντί για την παρακμή-πτώση του, βοηθά να επικρατήσουν οι πιο βίαιες εκδοχές καπιταλιστικής διαχείρισης.
Αν οι αντιδραστικές θέσεις της ισπανικής μπουρζουαζίας συνεχίσουν να ενισχύονται, θα είναι εξαιτίας της παγίδας – ψευδαίσθησης και της εμπιστοσύνης σε μια καθορισμένη διαχείριση του καπιταλισμού. Τόσο το Σοσισαλιστικό Κόμμα, όσο και οι Ποδέμος θα είναι υπεύθυνοι για αυτή την κατάσταση.
Το Κόμμα μας επιβεβαιώνει τη δέσμευσή του να συγκροτήσει επειγόντως την ανεξάρτητη δύναμη που απαιτεί η εργατική τάξη της χώρας, ένα δυνατό, οργανωμένο ΚΚ. Σε καιρούς περίπλοκους, σταθερά βήματα προς τα μπρος.
Καμία εμπιστοσύνη στη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση.
Ο μόνος τρόπος να αποκρούσουμε την ακροδεξιά, είναι ενισχύοντας το ΚΚ.Περισσότερο Κομμουνιστικό Κόμμα. Περισσότερο ΚΚΕΙ.
Notice: Only variables should be assigned by reference in /srv/katiousa/pub_dir/wp-content/themes/katiousa_theme/comments.php on line 6
1 Trackback