Οι εκλογικοί τους νόμοι δεν είναι μαθηματικά, το 40% των 300 δεν είναι 158 με καμία αριθμητική

Μπαίνει για συζήτηση στη βουλή σύντομα, ένας νέος εκλογικός καλπονοθευτικός νόμος, δεξιάς κοπής, δηλαδή ενισχυμένης αναλογικής. Πολλά λέγονται. Αλλά λίγα από αυτά είναι ειλικρινή και επί της ουσίας.

1. Ο εκλογικός νόμος κι οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν και δεν είναι απλή αναλογική. Η διατήρηση του περιορισμού του 3% για είσοδο ενός κόμματος στη Βουλή, σημαίνει κλοπή εδρών από τα μικρά κόμματα και δώρο στα μεγάλα και κυρίως στο πρώτο κόμμα.

2. Απλή αναλογική είναι η γνωστή «απλή μέθοδος των τριών».
Δηλαδή το 1% βγάζει τρεις έδρες (Στα 100 πήρες 1. Άρα στα 300 παίρνεις 3). Και για να πάρει ένα κόμμα μια έδρα χρειάζεται 0,33%.
Δηλαδή η ΑΝΤΑΡΣΥΑ (π.χ.) που πήρε 0,41%, έπρεπε να πάρει το 0,41% των 300 βουλευτών, δηλαδή ένα βουλευτή (κι έχει και λίγο υπόλοιπο).
Δηλαδή τα κόμματα που έμειναν εκτός βουλής και πήραν κάπου 8%, θα έπρεπε να πάρουν τουλάχιστον 24 έδρες (3% του 300 = 24). Που πήγαν αυτές οι έδρες; Ποιος τις έκλεψε;

Μάλιστα στην αριθμητική των εκλογικών τους νόμων, πάντα αυτό το ποσοστό των κομμάτων αναλύεται και αξιολογείται ξεχωριστά, αφού όσο μεγαλύτερο είναι τόσο πιο εύκολα σχηματίζεται η πλαστή και κλεμμένη αυτοδυναμία τους. Η ΝΔ θεωρεί αυτό το ποσοστό «παράγοντα σταθερότητας» του συστήματος. Το ίδιο όλοι τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ το κρύβει, αλλά συμφωνεί και το πέρασε στη βουλή. Οπότε σήμερα η ΝΔ δε χρειάζεται να κάνει τίποτα γι’ αυτό. Έτσι ούτε καν το αναφέρει, στο νομοσχέδιό της.

3. Γι’ αυτό το λόγο κιόλας, ο ΣΥΡΙΖΑ σαν κυβέρνηση είχε καταψηφίσει τις προτάσεις – Τροπολογίες του ΚΚΕ που έλεγαν τότε και ξαναλένε τώρα «κατάργηση του πλαφόν 3% και του μπόνους των 50 (ή των όσων) πλασματικών εδρών».

4. Σήμερα η ΝΔ ξαναφέρνει τις αρχαίες ιδέες της για την «ανάγκη κυβερνησιμότητας», με την επαναφορά του μπόνους των 20 έως και 50 εδρών, (αυθαίρετο και έξω από κάθε λογική αριθμητικής και αναλογικότητας) δώρο στο πρώτο κόμμα. Για να έχουμε «σταθερές κυβερνήσεις» που «να μπορούν να παίρνουν αποφάσεις». (Αποφάσεις φυσικά αντιλαϊκές, γιατί αλλιώς, αν είναι φιλολαϊκές, δεν θα είχε αντίρρηση κανείς και δε θα χρειαζόταν «πυγμή» και «αυτοδυναμία» για να περάσουν).

Λες και το σύστημά τους, δυσκολεύτηκε ποτέ να φτιάξει κυβέρνηση της αρεσκείας του, είτε με αυτοδυναμίες, είτε με τσόντες τύπου Καρατζαφέρη, Κουβέλη, Καμένου, Βαρουφάκη κλπ, είτε τελικά και με συνεργασία των δύο μεγάλων κομμάτων (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ τότε).

Ή λες και όλοι αυτοί, ντράπηκαν ποτέ να ψηφίσουν στη βουλή, όλοι τους μαζί, τα κρίσιμα στρατηγικά σχέδια των αφεντικών τους που είχαν στόχο να αλυσοδέσουν το λαό και τη χώρα σε οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά «μνημόνια» κάθε λογής (3ο κοινό τους μνημόνιο, γεωστρατηγική συμφωνία με τις ΗΠΑ και Συμφωνία για τις αμερικάνικες βάσεις στη χώρα μας, συμφωνίες της ΕΕ για το προσφυγικό, επίθεση στα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα κ.λπ.).

4. Προτείνουν λοιπόν ένα σύστημα ενισχυμένης αναλογικής, όπου το πρώτο κόμμα με 25% θα παίρνει δώρο 20 έδρες. Με 30% θα παίρνει δώρο 30 έδρες. Με 35% θα παίρνει δώρο 40 έδρες. Και με 40% θα παίρνει δώρο 50 έδρες.

Δηλαδή με 25% θα παίρνει σύνολο 95 έδρες. Με 30% θα παίρνει 120. Με 35% θα παίρνει 145. Και με 40% θα παίρνει 160. (Βλέπε και πίνακες). Μπορεί να σχηματίσει αυτοδυναμία ακόμα και με 36 – 37%.

Και βέβαια τα ποσοστά που αναφέρουμε είναι επί του αριθμού των ψηφισάντων που ποτέ δεν είναι ίδιος (αλλά είναι πολύ μικρότερος) με τον αριθμό του συνόλου των ψηφοφόρων. Π.χ. η ΝΔ πήρε το 40% όσων ψήφισαν το 2019, που ήταν το 58% του συνόλου των ψηφοφόρων. Δηλαδή πήρε στην πραγματικότητα το 23% όσων είχαν δικαίωμα ψήφου. Αλλά πήρε 158 έδρες, δηλαδή το 53% των εδρών του κοινοβουλίου.

5. Κάνουν έτσι κουρέλι κάθε λογική αριθμητικής και αναλογικότητας, αλλά και ισονομίας, αυτοί που όλοι μαζί ψήφισαν κι απαιτούν από τα συνδικάτα, ότι για να προκηρυχθεί απεργία απαιτείται το 50%+1 του συνόλου όσων δουλεύουν σε μια επιχείρηση. Όχι το 50%+1 των συμμετεχόντων σε μια νόμιμη γενική συνέλευση. Όλων των υπαλλήλων.

Κανονικά οι καπιταλιστές έπρεπε να ψηφίσουν κι ένα νόμο που να λέει «Μπορείτε εσείς να ψηφίζετε όποτε θέλετε, αλλά την κυβέρνηση θα σας την λέμε εμείς. Μπορείτε επίσης να ψηφίζετε απεργίες, αλλά εμείς έχουμε τους νόμους, τα δικαστήρια και τα ΜΑΤ για να μην τις κάνετε ποτέ» (κούνια που τους κούναγε).

6. Η ενίσχυση της κλοπής του εκλογικού νόμου (= περιορισμός ακόμα πιο πολύ της αναλογικότητας), τους χρειάζεται σήμερα και για έναν ακόμα λόγο. Τον ομολόγησε την Κυριακή το πρωί σε εκπομπή ο ίδιος ο υπουργός εσωτερικών, ο Τ. Θεοδωρικάκος. Είπε ότι με αναλογικότερο εκλογικό νόμο, θα μπορούσε να σχηματιστεί μόνο κυβέρνηση ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά ότι δεν είναι η ώρα τώρα. Όχι ακόμα.

Αυτό δεν το θέλουν τώρα. Είναι πρόωρο. Το έχουν σαν τελευταία εναλλακτική λύση, που όμως την κρατάν για περιπτώσεις… απελπισίας. Όπως π.χ. ήταν η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, ΝΔ – ΠΑΣΟΚ. Είχαν εξαντλήσει όλες τις εφεδρείες. Όταν θυσιάζουν όλους τους Κουβέληδες, δεν έχουν άλλη επιλογή από το να θυσιάσουν και τους Βενιζελοσαμαράδες.

7. Βέβαια ο νόμος αυτός κι αν ψηφιστεί τώρα, με λιγότερους από 200 βουλευτές, θα εφαρμοστεί στις μεθεπόμενες εκλογές. Έτσι η ΝΔ πάει για διπλές εκλογές (όταν γίνουν). Πρώτες με το νόμο ΣΥΡΙΖΑ (αυτό που ψευδεπίγραφα αποκαλούν όλοι τους «απλή αναλογική») που δε βγάζουν αυτοδυναμία. Και καπάκι εκλογές με το δικό τους νόμο που διευκολύνει την αυτοδυναμία. Βέβαια το ΚΙΝΑΛ ανταπειλεί ότι «με τις πρώτες αυτές εκλογές μπορεί να βγει κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΚΙΝΑΛ». Έργα παιγμένα ξανά με άλλους πρωταγωνιστές – μαριονέτες.

8. Απίθανη λοιπόν είναι η περίπτωση της ψήφισης του νόμου αυτού από «200 βουλευτές», παρ’ όλο που οι κριτικές των ΣΥΡΙΖΑ – ΚΙΝΑΛ – ΜέΡΑ 25 προς τις ρυθμίσεις αυτές του εκλογικού νόμου της ΝΔ δεν είναι επί της ουσίας της κλοπής, αλλά επί κάποιων λεπτομερειών της κατανομής των κλεμμένων, από την έτσι κι αλλιώς ενισχυμένη αναλογική. Πεδίο καλπονοθευτικής συμφωνίας ή διαπραγμάτευσης πάντα υπάρχει.

Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει το «δώρο» να μην είναι μεγαλύτερο από το 10%  και ότι διαφωνούν γιατί «ο νέος εκλογικός νόμος εμποδίζει την αναζήτηση και εύρεση πολιτικών συγκλίσεων». (Χ. Σπίρτζης).

Το ΚΙΝΑΛ λέει το δώρο να μην είναι 20 έως 50 έδρες, αλλά να είναι 20 έως 35 έδρες. «Έτσι η αυτοδυναμία του πρώτου κόμματος θα επιτυγχάνεται με ποσοστό περίπου στο 40,5 με 41% των ψηφοφόρων κι όχι με 36,5% με 37% όπως γίνεται με το νόμο της ΝΔ». (Ε. Λιακούλη).

Και η Α. Αδαμοπούλου λέει ότι «Η πρόταση του ΜέΡΑ 25, αφορά σε μικτό σύστημα εκλογής βουλευτών και στην απόλυτη τήρηση της γνήσιας και ανόθευτης αναλογικότητας για τις 250 από τις 300 έδρες». (Α. Αδαμοπούλου). Για τις άλλες 50 έδρες δηλαδή δεν θα τηρείται η γνήσια και ανόθευτη αναλογικότητα. Καθαρές κουβέντες. Λέει η ΝΔ κάτι διαφορετικό;

9. Έτσι (όπως λέει κι ο Ριζοσπάστης) : «Η αντιπαράθεση ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΚΙΝΑΛ περί «αναλογικότητας» του εκλογικού νόμου που υπερασπίζεται ο καθένας, δεν μπορεί να κρύψει την αγωνία που μοιράζονται για «σταθερότητα» στην κυβερνητική εναλλαγή και στο πολιτικό σύστημα, ώστε να υλοποιείται απρόσκοπτα η αντιλαϊκή πολιτική. Αυτό υπερασπίζεται η ΝΔ όταν λέει ότι με τον νόμο που συζητιέται τώρα στη Βουλή θα προκύπτουν ισχυρές, αυτοδύναμες κυβερνήσεις, για να αποφεύγονται «περιπέτειες» και «πολιτική αστάθεια». Την ίδια έγνοια έχει όμως και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος απαντά ότι ο δικός του εκλογικός νόμος διευκολύνει «συνεργασίες και συναινέσεις στη βάση προγραμματικών συμπτώσεων», άρα και κυβερνήσεις με μεγαλύτερο εύρος συναίνεσης. Την άποψη αυτή φαίνεται πως ασπάζονται και στελέχη του ΚΙΝΑΛ. Είναι φανερό επομένως ότι στο έδαφος των «προγραμματικών συγκλίσεων» όλων των αστικών κομμάτων με τα συμφέροντα του κεφαλαίου, το μόνο που παραμένει βέβαιο είναι η συναίνεση στην αντιλαϊκή «σταθερότητα», με όποιο σύστημα κι αν γίνονται οι εκλογές».