Η τραγική ειρωνεία της ιστορίας

Στις 27 Απριλίου του 1941, τα γερμανικά ναζιστικά στρατεύματα έμπαιναν στην Αθήνα. Λίγο μετά την είσοδό τους, υπό τις οδηγίες του λοχαγού Γιάκομπι και του υπολοχαγού Έλσνιτς, γερμανική διμοιρία θα υψώσει στην Ακρόπολη τη σημαία με τον αγκυλωτό σταυρό. Αργότερα, ο ίδιος ο λοχαγός Γιάκομπι – σύζυγος της Λένι Ρίφενσταλ, γνωστή για τις ταινίες προπαγάνδας που δημιούργησε για λογαριασμό της Ναζιστικής Γερμανίας – θα στείλει ραδιοφωνικό χαιρετισμό στον Αδόλφο Χίτλερ, ενημερώνοντάς τον πως κατέλαβε την Αθήνα.

Ο πρόσφατος ξυλοδαρμός του δημοσιογράφου στο πρακτορείο ειδήσεων «Deutsche Welle», ανταποκριτή γαλλόφωνων μέσων στην Ελλάδα, Θωμά Γιακόμπι, φέρνει στο μυαλό μας αυτό το μελανό κομμάτι από την σύγχρονη ιστορία της χώρας μας.

Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που Γερμανοί φασίστες κυνηγούσαν Έλληνες αντιφασίστες και σήμερα γινόμαστε μάρτυρες μιας αντίστροφης κατάστασης, ενός ανεστραμμένου κοσμοειδώλου, όπου Έλληνες φασίστες ξυλοκοπούν Γερμανούς αντιφασίστες, γεγονός που μας θυμίζει τη γνωστή ρήση του Karl Marx πως «η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα».

Δεν είναι, όμως, φάρσα – δεν μπορεί να είναι – η κοινωνική αποσύνθεση που έχει συντελεστεί τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, ο κοινωνικός δαρβινισμός, που έχει οδηγήσει τα κάθε λογής φασιστικά γκρουπούσκουλα να επαίρονται για τις απόψεις τους, να ξυλοκοπούν και να δολοφονούν, με την ανοχή του αστικού συστήματος. Άλλωστε, πριν λίγο μόνο καιρό η εισαγγελέας της έδρας του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, Αδαμαντία Οικονόμου, προχώρησε σε μια πρωτοφανή πρόταση που αφορούσε την απαλλαγή της ηγεσίας και των στελεχών της Χρυσής Αυγής από την κατηγορία της «διεύθυνσης και ένταξης σε εγκληματική οργάνωση».

Ο δημοσιογράφος, Θωμάς Γιακόμπι, κατήγγειλε πως «κανείς (σ.σ. από τους αστυνομικούς) δεν επέμβαινε κι αυτό ήταν το πιο σοκαριστικό […] Νόμιζα ότι με τόση πολλή αστυνομία μπορούσα να κάνω τη δουλειά μου, έκανα λάθος».

Ας μην κάνουμε και εμείς το λάθος να πιστέψουμε πως ξεμπερδέψαμε με τον εκφασισμό της κοινωνίας, πως κερδίσαμε το τέρας, μόνο και μόνο επειδή η Χρυσή Αυγή τέθηκε εκτός κοινοβουλίου στις τελευταίες εθνικές εκλογές. Οι πραγματικές μάχες θα δοθούν στους δρόμους, στις γειτονιές, σε όλες εκείνες τις μικρές ή μεγάλες εστίες αντίστασης που θα κλείσουν οριστικά και αμετάκλητα τον φασισμό εκεί όπου ανήκει: στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.