Όταν έχεις δάσκαλο το Θεοδωρικάκο – Με το σύνθημα της ΚΝΕ “Πρώτοι στα μαθήματα, πρώτοι στους αγώνες” έκλεισε την ομιλία του για τα ΑΕΙ ο Κυριάκος Μητσοτάκης

Είχαμε συνηθίσει τα προηγούμενα χρόνια επί ΣΥΡΙΖΑ να ακούμε υπουργούς και στελέχη του να επικαλούνται το Μαρξ και το Λένιν συχνά – πυκνά για να δικαιολογήσουν τη βαθιά αντιλαϊκή πολιτική τους, φαίνεται όμως πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποφάσισε να αλλάξει πίστα, επικαλούμενος παλιά συνθήματα της ΚΝΕ, απογυμνωμένα φυσικά από το νόημά τους, για να νομιμοποιήσει την κατεδάφιση του όποιου δημόσιου χαρακτήρα είχε απομείνει στην ανώτατη εκπαίδευση.

Έτσι λοιπόν, κλείνοντας χθες την ομιλία του, για την αξιολόγηση στα πανεπιστήμια, ο πρωθυπουργός “θυμήθηκε” το ιστορικό σύνθημα της Κομμουνιστικής Νεολαίας, επιχειρώντας να το συνδέσει με την “εθνική συναίνεση”, δηλαδή τον ταξικό συμβιβασμό και την υποταγή στα κελεύσματα του μεγάλου κεφαλαίου, ως εξής:  “Μπορούμε να διαμορφώσουμε εθνική συναίνεση και να φτιάξουμε μαζί τα δημόσια πανεπιστήμια της Ελλάδος, με ερευνητικά προγράμματα, με σύγχρονες δουλειές, με ελευθερία και δημιουργία για τις επόμενες γενιές. Ίσως τότε συμμεριστώ κι εγώ ένα παλιό σύνθημα που ακουγόταν στα αμφιθέατρα από την αριστερά, πρώτοι στα μαθήματα, πρώτοι στον αγώνα”. Αντιπαρερχόμαστε την αοριστολογία περί “αριστεράς”, αφού φαίνεται πως ακόμα και η λέξη “ΚΝΕ” έκανε τζιζ στα πρωθυπουργικά χείλη, περνάμε στην ουσία.

Χωρίς να μπορούμε να αποκλείσουμε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, καίτοι δεν πέρασε ποτέ από ελληνικό πανεπιστήμιο, άκουσε κάπου κάπως κάποτε το εν λόγω σύνθημα, εν προκειμένω η έμπνευση του λογογράφου του μπορεί να αποδοθεί στην “ευεργετική” παρουσία του Τάκη Θεοδωρικάκου, υπουργού εσωτερικών της ΝΔ και ως γνωστόν αλλοτινού γραμματέα της ΚΝΕ. Δεν ξέρουμε τι άλλα τους μαθαίνει στα ιδιαίτερα που κάνει στο γαλάζιο επιτελείο και τι έχουν συνεπώς ακόμα να ακούσουν τα αυτιά μας. Η χρησιμότητα πάντως των πρώην κομμουνιστών στο σύστημα έχει επιβεβαιωθεί τόσες φορές στο παρελθόν που δε χρειάζεται άλλη απόδειξη.

Η προσπάθεια της ΝΔ να οικειοποιηθεί το σύνθημα για να το φέρει στα μέτρα της “φιλελεύθερης αριστείας” που διαφημίζει ως προμετωπίδα, θα ήταν κωμική, αν δεν ήταν επικίνδυνη σε μια εποχή πλήρους ιδεολογικής θολούρας και διαστρέβλωσης εννοιών. Οι κομμουνιστές, οι κνίτες, τότε και τώρα, ήταν πάντα “πρώτοι στον αγώνα” για ένα πανεπιστήμιο πραγματικά δημόσιο και δωρεάν, στην υπηρεσία των φοιτητών και των λαϊκών αναγκών. Ό,τι δηλαδή προκαλεί αναφυλαξία στο κυβερνών κόμμα και τους απανταχού θιασώτες της “ανταγωνιστικής ανώτατης εκπαίδευσης”. Κανέναν “αγώνα” για αξιολόγηση των ΑΕΙ στη βάση του πόσο στενά διασυνδεδεμένα είναι με τον κόσμο των επιχειρήσεων δεν έδωσαν ποτέ οι κομμουνιστές. Ποτέ δεν ήθελαν να είναι “πρώτοι στα μαθήματα” σε παλιές, κακοσυντηρημένες και πλήρως ανεπαρκείς για τις ανάγκες φοιτητικές εστίες, σε αμφιθέατρα και εργαστήρια με ελλιπείς υποδομές, ανεπαρκή θέρμανση και καθαριότητα. Το θράσος, σε αντίθεση με τη βλακεία και το σύμπαν, έχει όρια και όταν αυτά ξεπερνιούνται το αποτέλεσμα είναι γκροτέσκο.

Καταλαβαίνουμε ότι τα προγλωσσικά “Και α και ου και ου” της φιλοκυβερνητικής παράταξης στα πανεπιστήμια δεν είναι τόσο εύηχα και κατάλληλα για να δοθεί η “μάχη των ιδεών” κατά της υποτιθέμενης “αριστερής ηγεμονίας” στα ΑΕΙ, ας κουράσουν όμως λίγο παραπάνω το μυαλό τους εκεί στον Πειραιώς πριν καταφύγουν στην καπηλεία συνθημάτων που βρίσκονται στον αντίποδα όλων όσων ευαγγελίζονται. Αν μη τι άλλο, είναι εξασφαλισμένο ότι θα προσφέρουν γέλιο στο κοινό.