Από τύχη δεν είχαμε θύματα στην επίθεση κατά του ΠΑΜΕ – Καταπέλτης η αγόρευση του Χάρη Στρατή στη δίκη της ΧΑ
Ο δικηγόρος έκανε κυριολεκτικά σκόνη την εισαγγελική πρόταση, που έσπευσε να βγάλει “λάδι” το Μιχαλολιάκο, με το σκεπτικό ότι εκείνος δεν αποδεικνύεται πως έδωσε απευθείας εντολή για την επίθεση.
Συνεχίστηκαν σήμερα οι αγορεύσεις των συνηγόρων Πολιτικής Αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής, με τον πρώτο από τους έξι δικηγόρους του ΠΑΜΕ, που έπεσαν θύματα δολοφονικής επίθεσης σε ενέδρα του τάγματος εφόδου της εγκληματικής οργάνωσης το Σεπτέμβρη του 2013, λίγες μέρες πριν τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.
Ο δικηγόρος έκανε κυριολεκτικά σκόνη την εισαγγελική πρόταση, που έσπευσε να βγάλει “λάδι” το Μιχαλολιάκο, με το σκεπτικό ότι εκείνος δεν αποδεικνύεται πως έδωσε απευθείας εντολή για την επίθεση. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο Χ. Στρατής, αν προέκυπτε πως ο αρχηγός της ΧΑ διέταξε δολοφονική επίθεση, θα κατηγορούνταν ως ηθικός αυτουργός κι όχι για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης:
«Η ηγεσία έχει ήδη καθορίσει τις ομάδες στόχευσης. Έτι ο καθορισμός αυτός είναι στην πραγματικότητα μια πολιτική επιλογή, δε γίνεται από τους φυσικούς αυτουργούς αλλά οριοθετείται από τη γενικότερη γραμμή, δεν είναι υποχρεωτικό να υπάρχει ευθεία εντολή από την ηγεσία για συγκεκριμένο χτύπημα. Αν άλλωστε υπήρχε κάτι τέτοιο, αν πχ ο Μιχαλολιάκος έλεγε πηγαίντε σκοτώστε το Λουκμάν εδώ θα είχαμε κατηγορία ηθικής αυτουργίας και όχι διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης.
Ο συνήγορος του ΠΑΜΕ αναφέρθηκε στα κίνητρα της επίθεσης και συνολικά της εγκληματικής δράσης της ΧΑ, που: «Δεν ήταν άλλο παρά η αποκρουστική ναζιστική ιδεολογία, που στοχοποιεί ως εχθρούς τους κομμουνιστές, τους ταξικούς συνδικαλιστές, τους αντιφασίστες τους προοδευτικούς ανθρώπους και τους μετανάστες». Αναφέρθηκε συγκεκριμένα στην αντικομμουνιστική στόχευση των επιθέσεων, τη στοχοποίηση αριστερών (Κουσουρής, Φύσσας) και συνδικαλιστών (Πουλικόγιαννης) λόγω ακριβώς αυτών τους των ιδιοτήτων.
Η αδιαμφισβήτητη διασύνδεση της ηγεσίας με τα όσα συνέβησαν στο Πέραμα αναδείχθηκε από πληθώρα δηλώσεων και στοιχείων που παρουσίασε ο δικηγόρος κατά την αγόρευσή του. Στο σκληρό δίσκο του Μιχαλολιάκο εντοπίστηκε ομιλία του πυρηνάρχη Περάματος Μουλιανάκη, που με ξεκάθαρα χιτλερική φρασεολογία εξαιρούσε από το λαό τη “θλιβερή εκείνη μειοψηφία των αναρχοκομμουνιστών”, που χαρακτηρίζονται ως “μολυσματικά στοιχεία”, τα οποία “θα αντιμετωπιστούν όχι πλέον διαμέσου της συμμόρφωσης αλλά δια της πυγμής και της στυγνής επιβολής”, αφού “Έτσι κι αλλιώς δεν περιμένουμε τίποτα από αυτά τα παράσιτα τα οποία από λάθος της φύσης φέρουν δυστυχώς τον τίτλο του Έλληνα οπότε μικρή σημασία έχει η φυσική τους παρουσία”. Η διάλυση του ΠΑΜΕ ως κεντρικού στόχου της ΧΑ προκύπτει από δήλωση του πρώην στελέχους της ΧΑ Μίχου, ενώ ο ίδιος μαζί με τα άλλα πρωτοπαλίκαρα του Μιχαλολιάκου Παναγιώταρο και Μίχο είχαν προαναγγείλει στη διάρκεια επίσκεψής τους στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη του Πέραμος πως «Οι λακέδες του ΠΑΜΕ θα εξαφανιστούν από τη Ζώνη». Πέρα όμως από αυτές τις γενικές αρχές που έθεσαν τις κατευθυντήριες γραμμές στις οποίες κινήθηκαν οι τραμπούκοι φασίστες, αυτή καθεαυτή η επίθεση ήταν εν γνώσει της ηγεσίας της εγκληματικής οργάνωσης, καθώς σε μήνυμα του Λαγού προς τον Πατέλη λίγο πριν το περιστατικό: «Παρεμπιπτόντως, μάλλον θα φάνε γερό πέσιμο τα κομμούνια σήμερα στο Πέραμα. Έχουν βγει και βάφουν και μάζεψε ο Τάσος (σ.σ. Πανταζής) καμιά 30άρα και πάνε από κει».
Ιδιαίτερα δραστική ήταν και η αποδόμηση των επιχειρημάτων της εισαγγελέως για την υποβάθμιση του αδικήματος των κατηγορούμενων από απόπειρα ανθρωποκτονίας σε πρόκληση σωματικών βλαβών, όπως είχε κάνει και για την επίθεση στους Αιγύπτιους αλιεργάτες. Όλα αυτά με το σκεπτικό ότι αν ήθελαν να τους σκοτώσουν, θα τα είχαν καταφέρει. Ο Χάρης Στρατής αναφέρθηκε στην νομολογία του Αρείου Πάγου περί ανθρωποκτόνου δόλου, αλλά και εξήγησε πειστικά ότι κυριολεκτικά από τύχη και μια σειρά ακόμα εξωγενείς παράγοντες δεν υπήρξαν τελικά θύματα, όπως επεδίωκαν οι δράστες.
«Από την πάγια Νομολογία του Αρείου Πάγου κριτήρια για τον καθορισμό του πότε υπάρχει ανθρωποκτόνος δόλος είναι τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν και η επικινδυνότητά τους, ο τρόπος χρήσης τους, η ένταση της πράξης, το μέρος του σώματος που επλήγηκε ή κατευθυνόταν το χτύπημα, η απόσταση δράστη και θύματος, οι εν γένει συνθήκες. Το μέγεθος της σωματικής βλάβης δεν είναι μεταξύ αυτών των κριτηρίων.
Κατά το σχολικό παράδειγμα η πράξη του πυροβολισμού όταν η σφαίρα περάσει ξυστά από το κεφάλι είναι κάλλιστα απόπειρα ανθρωποκτονίας ακόμα και αν δεν υπάρχει καθόλου τραυματισμός. Ο Άρειος Πάγος μάλιστα έχει κρίνει ότι ακόμα και ελαφρύς τραυματισμός με σκάγια μπορεί να είναι ανθρωποκτόνος.Ούτε άλλωστε ο χαρακτηρισμός στην ιατρική βεβαίωση ως πχ σωματική βλάβη αποτελεί νομικό χαρακτηρισμό».
Όσο για τα αίτια που γλίτωσαν τελικά τους συνδικαλιστές από τα δολοφονικά χέρια των φασιστών, ήταν το γεγονός πως τα στειλιάρια, πολλά από αυτά εξοπλισμένα με αιχμηρές απολήξεις και αντικείμενα ξεκάθαρα ικανά να επιφέρουν το θάνατο δε βρήκαν κατευθείαν στο στόχο τους, αφού οι συνδικαλιστές κάλυψαν το κεφάλι τους με τα χέρια, ενώ επίσης καλύφθηκαν πίσω από ΙΧ, παρεμποδίζοντας την απομόνωση κάποιου εξ αυτών στα χέρια των χρυσαυγιτών. Συνέβαλε επίσης το γεγονός πως υπήρχαν πολλοί μάρτυρες, κόσμος που είχε βγει στα μπαλκόνια και φώναζε, αλλά και το γεγονός πως η όλη επίθεση κράτησε λίγα λεπτά, μην αφήνοντας χρονικά περιθώρια για ολοκλήρωση του ανθρωποκτόνου σκοπού της. Εξάλλου, ο Πουλικόγιαννης, που βρισκόταν πολύ ψηλά στις δολοφονικές προτεραιότητες της οργάνωσης είχε πέσει αιμόφυρτος με τρόπο που τους έπεισε ότι ήταν ήδη νεκρός, όπως προκύπτει από καταθέσεις μαρτύρων.
Σημαντική ήταν και η ανάδειξη των ευθυνών της αστυνομίας, που, σύμφωνα με τον Χ. Στρατή επέδειξε “την ίδια αδράνεια με την περίπτωση της δολοφονίας Φύσσα”, μην αποκλείοντας το δρόμο μεταξύ φέρι μποτ και λεωφόρου δημοκρατίας, ώστε να συλληφθούν οι δράστες. Επιπλέον, αν είχε γίνει άρση απορρήτου θα είχαν προκύψει κι άλλα ονόματα δραστών.
Tέλος, ο συνήγορος αναφέρθηκε στο διαχρονικά ναζιστικό και ρατσιστικό χαρακτήρα της Χρυσής Αυγής, από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής της ως σήμερα, ενάντια στους ισχυρισμούς των κατηγορουμένων περί του αντιθέτου, χαρακτήρας που αποτελεί και την κινητήριο δύναμη της εγκληματικής της παρουσίας και δράσης.
Με πληροφορίες από reader.gr
