Γιατί να πάω στη δίκη της Χρυσής Αυγής; – Εντυπώσεις ενός αρχάριου

Σήμερα ξανάρχισε η δική της συμμορίας των νεοναζί. Μια δίκη που έχει περάσει από σαράντα κύματα και ελπίζουμε να τελειώσει επιτέλους φέτος, σφραγίζοντας το τέλος της Χρυσής Αυγής και βάζοντας στη φυλακή τα κεφάλια της. Αν και το ναζιστικό φίδι βγάζει άλλα στη θέση τους, σαν Λερναία Ύδρα…

Αυτή ήταν η αφορμή να ξεσκονίσω κάποιες παλιότερες σημειώσεις από δύο συνεδριάσεις που έτυχε να παρακολουθήσω πριν την καραντίνα, που μπορεί να φανούν απλοϊκές ή αυτονόητες σε όσους την παρακολουθούν συστηματικά. Είναι οι εντυπώσεις ενός “αλεξιπτωτιστή” ή ενός εξωτερικού παρατηρητή, που οικτίρει εαυτόν γιατί δεν πήρε νωρίτερα την απόφαση να πάει κι άλλες ημέρες. Κι ίσως έχει κάποιο νόημα να δημοσιευτούν, ως προτροπή προς τον αναγνώστη να πράξει το ίδιο -αν δεν υπάρχουν απαγορευτικοί περιορισμοί, ελέω κορονοϊού. Γιατί καμία ανταπόκριση δεν μπορεί να αποτυπώσει τη γενική εικόνα που θα σχηματίσεις, παρακολουθώντας έστω και μία συνεδρίαση.

Ούτε καν για τον χώρο και την “τοπογραφία” του. Η αίθουσα είναι πολύ μεγαλύτερη από ό,τι φαίνεται στις περισσότερες φωτογραφίες και ο γεωγραφικός της διαχωρισμός θυμίζει αρκετά τη Βουλή. Στα αριστερά -όπως κοιτάς την έδρα- οι συνήγοροι της Πολιτικής Αγωγής και πίσω τους το ποικιλώνυμο αντιφασιστικό κίνημα. Στα δεξιά οι συνήγοροι υπεράσπισης και οι φασίστες, που ήταν άφαντοι. Τόσο οι (περισσότεροι) συνήγοροι, που αδιαφορούσαν για τις αγορεύσεις της Πολιτικής Αγωγής, όσο και οι χρυσαυγίτες, που κάνουν επιλεγμένες, προκλητικές εμφανίσεις, όπως στην απολογία του αρχηγού τους.

Τον υπόλοιπο καιρό στα δεξιά έδρανα δε βλέπεις φασίστες, αλλά αστυνομικούς που καλύπτουν το κενό. Και όχι, δεν ταυτίζονται απαραίτητα αυτά τα δύο -σίγουρα όχι εδώ. Θα δεις κλασικούς μπάτσους που χασμουριούνται, σχεδόν κοιμούνται στο κάθισμά τους, εκτελούν αγγαρεία, χαζεύουν στο κινητό ή ξεχνάνε ανοιχτό το GPS, που ακούστηκε ζωντανά να λέει “σε ένα λεπτό φτάνετε” -μάλλον στη ΓΑΔΑ εννοούσε.

Βλέπεις όμως κι άλλους, τυπικούς κι ευγενικούς, άλλους που παρακολουθούν με ενδιαφέρον, χαμογελάνε σε κάποια σημεία -τα ευτράπελα δε λείπουν-, και προπαντός την αστυνομικό που σε κάνει να πιστεύεις πως είναι σχεδόν δικιά μας -τουλάχιστον σε αυτήν τη δίκη- και έλεγε στον κόσμο να μην τσιμπάει στις προκλήσεις των νεοναζί.

Γιατί απουσιάζουν όμως οι φασίστες; Τα μέλη λουφάζουν, βλέποντας το καράβι να βουλιάζει και τα στελέχη να το εγκαταλείπουν όπως μπορούν -βλέπε Κασιδιάρης. Κι οι συνήγοροι πιθανότατα καλύφθηκαν με το παραπάνω από την εισηγητική πρόταση της εισαγγελέα -που κρατάει συνεχώς σημειώσεις και εικάζεται ότι μπορεί να ζητήσει να δευτερολογήσει, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα για αντίλογο-απάντηση αυτή τη φορά. Γι’ αυτό άλλωστε κάποιες αγορεύσεις κράτησαν -χωρίς υπερβολή- κοντά στο δεκάλεπτο, κάνοντας αρνητικό ρεκόρ! Γιατί να κάνουν διπλό κόπο και να πουν τα ίδια, αφού η εισαγγελέας ξεπέρασε και τις δικές τους προσδοκίες;

Μπροστά στο κέντρο, μπορεί να κάτσουν οι “επίσημοι”. Πχ βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που έρχονται για να κάνουν δηλώσεις στην ΕΦΣΥΝ, για να καταγραφεί η παρουσία τους, και φεύγουν συχνά πριν από το διάλειμμα…

Οι αγορεύσεις των συνηγόρων της Πολιτικής Αγωγής ήταν σχεδόν απολαυστικές σε κάποια σημεία. Όποιος περιμένει να δει ένα τηλεοπτικό δικαστικό θρίλερ, μπορεί να απογοητευτεί. Δε θα δεις ήρωες τύπου Μάτλοκ να μαγεύουν τους ενόρκους και να ξεσκεπάζουν τους κακούς, ούτε σκηνές με αυθόρμητα ή σκηνοθετημένα ξεσπάσματα, όπως στον Κώδικα Τιμής.

-Did you order the Code Red?

-Σιγά μην παραδεχτεί ο Μιχαλολιάκος ότι σκότωσαν τον Φύσσα γιατί ήταν κόκκινος. Σιγά μην έχει φιλότιμο και κώδικα τιμής να παραδεχτεί όσα ήξερε και τι εντολές έδωσε το βράδυ της δολοφονίας του. Επειδή φωνάζουν “αίμα-τιμή”, δε σημαίνει πως έχουν κιόλας το δεύτερο -για το πρώτο, φροντίζουν να χύνεται μπόλικο…

Οι παλινωδίες των υπόδικων νεοναζί είναι ακόμα πιο απολαυστικές, στα όρια της κωμωδίας -θα ήταν φαιδροί, αν δεν ήταν τόσο επικίνδυνοι. Μεταξύ άλλων γιατί δεν έχουν την εξυπνάδα να ακολουθήσουν τις εντολές, μπερδεύονται όταν τους λένε πολλά πράγματα και πέφτουν σε αντιφάσεις.

Ένας έλεγε το σκυλάκι του Χρυσαυγή και έκανε περιπολίες αγανακτισμένων πολιτών στον Παντελεήμονα για να βρουν μετανάστες, αλλά λέει πως δεν είχε σχέσει με τα τάγματα εφόδου -όχι, προς θεού, και το όνομα του σκύλου, τάμα στη γιαγιά θα ήταν.

Άλλος έλεγε πως είχε σουγιά-πεταλούδα στην κατοχή του, για να κόβει μπαρμπούνια. Και ένα τυχαίο μπαστούνι του μπέιζμπολ, αν και δεν έπαιζε ποτέ μπέιζμπολ -ίσως το είχε για να σκέφτεται καλύτερα, όπως ο Τομ Κρουζ στον “Κώδικα Τιμής”. Στο τέλος τον τρόλαρε κι ένας από τους δικούς μας συνηγόρους, για την ισχύ που μπορεί να έχει ένα χτύπημα με το μπαστούνι… Αν αμφιβάλλει κάποιος, ας έρθει εθελοντικά εδώ, να το δοκιμάσουμε πάνω του…

Τι θέλεις να πεις, Βίρνα; Ότι οι χρυσαυγίτες είναι κοινοί εγκληματίες και έχουν σχέση με τον υπόκοσμο; Ναι Γιάγκο, είναι τα κατακάθια της κοινωνίας και έχουν οργανική-επαγγελματική σχέση με τον υπόκοσμο. Αλλά αρνούνται όλοι τους τη συμμετοχή τους στη Χρυσή Αυγή. Και μήπως ξέρετε πού αλλού γίνεται αυτή η ομερτά και αρνούνται όλοι την ιδιότητα του μέλους; Ναι, ακριβώς, στις μαφιόζικες οργανώσεις του υποκόσμου. Δεν μπορεί, τυχαίο θα είναι και αυτό…

Μήπως το σύστημα διώκει πολιτικά τους χρυσαυγίτες; Μήπως τους δίνει υλικό για να νιώσουν ήρωες, πολιτικοί κρατούμενοι, που τα βάζουν με το κατεστημένο; Πρώτον, όχι, κι ας αφήσουμε μια για πάντα μακριά αυτή την απλοϊκή λογική, που ξεκινά από σωστή βάση, πως τη λύση απέναντι στα ναζιστικά φίδια θα την δώσει το κίνημα και όχι μια δικαστική αίθουσα, καταλήγουν να αμφιβάλλουν για την αξία της δίκης και μιας καταδικαστικής απόφασης -βούτυρο στο ψωμί των χρυσαυγιτών. Και δεύτερον, όχι, γιατί οι φασίστες δεν υψώνουν -και ούτε μπορούν να το κάνουν- κάποιο ηθικό ανάστημα στο δικαστήριο. Πού να βρουν το ηθικό και την ηθική, σε ποιες αξίες, σε ποια μεγάλα ιδανικά, σε ποιο αφεντικό που θα τους πληρώνει να κάνουν τους μπράβους;

Οι βρυχηθμοί και οι λεονταρισμοί (εγερθουτου, θα σας δείξει η χρυσή αυγή, θα σου μάθω τι είναι πυρήνας Νίκαιας), δίνουν τη θέση τους σε παρακαλετά και κακαρίσματα -και τις μας φταίνε οι κότες για να τις συνδέουμε με τα χρυσά αυγά; Οι νεοναζί που εφάρμοσαν ιστορικά την αρχή της συλλογικής ευθύνης, για να καταδικάσουν τα θύματά τους και να νομιμοποιήσουν τα εγκλήματά τους, τώρα λένε πως πρέπει να την πληρώσει ένας, μονάχα ο δράστης, εν είδει αυτοφωράκια, για να γλιτώσουν οι υπόλοιποι…

Αλλά ο βασικός λόγος να πας μια φορά, δεν είναι για να δεις την αίθουσα ή να γελάσεις με ευτράπελα και γελοίες καταστάσεις -αυτό μπορείς να το κάνεις και με τον Σεφερλή. Ο βασικός λόγος είναι να δεις από κοντά τους πρωταγωνιστές, όπως η Μάγδα Φύσσα -αλλά όχι μόνο αυτή- πως είναι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι -και όχι υπεράνθρωποι-, με σάρκα και οστά, που πήραν την απόφαση να αντιπαλέψουν ως το τέλος το τέρας -και το σύστημα που το γεννά. Και να διαπιστώσεις από πρώτο χέρι την αντίθεση με τα ανθρωπάκια απέναντι, που πιστεύουν στον Υπεράνθρωπο και την ανωτερότητα της φυλής τους…