«Ανοίγει ο δρόμος της τιμής από θυσίες γιομάτος…» • Το ποίημα – ύμνος του Πούσκιν στον ηρωικό λαϊκό αγώνα του 1821

Ο μεγάλος Ρώσος ποιητής και συγγραφέας Αλεξάντερ Σεργκέγιεβιτς Πούσκιν γεννήθηκε στις 6 του Ιούνη 1799 και έφυγε από τη ζωή στις 10 του Φλεβάρη 1837.

Η αγάπη του για την Ελλάδα στέριωσε από τα νεανικά του χρόνια όταν διάβαζε την ποίηση των αρχαίων Ελλήνων. Τα χρόνια που ακολούθησαν γνώρισε του αδελφούς Υψηλάντη, παρακολουθούσε τη δράση της Φιλικής Εταιρείας και τα πολιτικά γεγονότα στην Ελλάδα και υποστήριξε με πάθος την επανάσταση του λαού μας το 1821. Τα αισθήματα του Πούσκιν αποτυπώνονται στους φλογερούς του στίχους, στο ποίημα «Σε μια πιστή Ελληνίδα», στο οποίο υμνεί την αυτοθυσία και τον ηρωισμό του λαού μας στον αγώνα του για λευτεριά.

Το ποίημα δημοσιεύτηκε στο Αναγνωστικό «Τα Αετόπουλα» Γ΄ και Δ΄ τάξης (εκδ. «Ελεύθερη Ελλάδα», 1944) της ΠΕΕΑ, που συνέγραψε η μεγάλη Ελληνίδα παιδαγωγός Ρόζα Ιμβριώτη.

Σε μια πιστή Ελληνίδα

Πιστή γραικιά μην τον θρηνείς
έχει σαν ήρωας πέσει.
Βόλι πικρό του χώρισε
τα στήθια του στη μέση.

Μην τον θρηνείς, τάχατες συ
δεν τούδειξες το δρόμο
σαν κίνησε περήφανος
μ’ όπλο βαρύ στον ώμο.

Και τούπες με μελωδική
φωνή, μπροστά σου νάτος
ανοίγει ο δρόμος της τιμής
από θυσίες γιομάτος.

Σ’ αποχαιρέτησε σεμνή
κι αμίλητα ο καλός σου,
σαν νάξερε πως παντοτινός
θάναι ο αποχωρισμός σου.

Αλαφροχάιδεψε μ’ ευχή
το τρυφερό βλαστάρι
των σπλάχνων του που κράταγες
στον κόρφο με καμάρι.

Κι όταν στητή μαστίγωσε
τον άνεμο η παντιέρα
της λευτεριάς η ολόλαμπρη
κι έφτασε η τίμια ώρα.

Καθώς ο Αριστογείτονας
μυρτιάς κλαδί είχε δέσει
στην ατσαλένια σπάθα του
που κρέμασε στη μέση.

Έτσι κι αυτό απόμεινε
στη μάχη ένας γενναίος,
γι’ αυτό που δεν ορίζεται
και δε μετριέται χρέος.

Αλεξάντερ Σεργκέγιεβιτς Πούσκιν