Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: «Τα καθίκια» του Τάσου Ζερβού
“Κι ήξεραν πως μπορούσαν να επιζήσουν
μόνον αν έλθουν κι άλλοι να καθίσουν…”
Ο Τάσος Ζερβός (1935-1995) γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και άσκησε τη δικηγορία στην Αθήνα.
Φοιτητής ακόμα, το 1956, εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή Η πορεία των ίσκιων. Ακολούθησαν οι συλλογές Μορφές και σύμβολα (1957), Η ρίζα του ήλιου (1960), Η μεγάλη έρημος (1962), Άψινθος (1965), Η πορεία των ίσκιων (1966), η μελέτη Ανάγκη Ενισχύσεως της Δικαστικής (1968), τα μυθιστορήματα Επί των ορίων (1968) και Ο βασιλιάς Κλεομένης (1970), καθώς και η συλλογή διηγημάτων Γιατί γελούσε ο Μύσωνας (1980). Επιστρέφοντας στην ποίηση εκδίδει δυο ακόμα συλλογές: Πάραλος (1983) και Ξύλινα τείχη (1987).
Μετά την συνταξιοδότησή του αποσύρθηκε στο εξοχικό του σπίτι, στην παραλία Χαραχιάς στη Λακωνία, όπου ασχολήθηκε με το ψάρεμα, τη συγγραφή ποιημάτων και πεζών και τη μελέτη αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων.
«…Γήινος από επιλογή – σ’ ένα σπιτάκι καταφύγιο, τα καλοκαίρια, στη Χαραχιά, μιά παραλία έρημη της Λακωνίας, είμαι βέβαιος πως αν του στήναν φάρο εκεί, θάμενε πάντα φαροφύλακας, χωρίς ποτέ να νοσταλγήσει την Αθήνα. Είχε ένα έμφυτο στιχουργικό ταλέντο, που φαίνεται κυρίως στα σατιρικά-σαρκαστικά της πραγματικότητας ποιήματά του, που έχουν μια πρωτότυπη κριτική χροιά, ανοίγοντας ένα νέο δρόμο σύγχρονης «πολιτικής» ποίησης…Ο Ζερβός δεν ήταν «μεγάλος» ποιητής. Θα γέλαγε με τέτοιο χαρακτηρισμό του. Άλλωστε στην εποχή μας, όπου όλοι βαφτίζονται «μεγάλοι», θα του άρεσε να μείνει εκτός… Ήταν ένας προικισμένος τεχνίτης και μιά φωνή με ποιότητες, που τους άξιζε περισσότερη προσοχή από κείνην που του επιφύλαξαν οι ψευδο-επαίοντες των πνευματικών κυκλωμάτων…», έγραψε για τον ποιητή ο Στάντης Ρ. Αποστολίδης («Ελευθεροτυπία», 26-5-2004).
Το ποίημα που παρουσιάζει σήμερα η στήλη προέρχεται από την ποιητική συλλογή «Πάραλος, 1981-1983» και περιλαμβάνεται στο βιβλίο «Τάσος Ζερβός, Τα ποιήματα», που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Το ροδακιά» (2004) με τη φιλολογική επιμέλεια του Άγγελου Παρθένη. Στην έκδοση αυτή που επιμελήθηκε η οικογένεια του ποιητή μετά τον πρόωρο θάνατό του, είναι συγκεντρωμένο όλο το ποιητικό έργο του Τάσου Ζερβού.
Τα καθίκια
Με δισταγμό μπήκανε στον αιώνα
με φόβους για ένα δύσκολο χειμώνα…Διακριτικά ανέκαθεν κρυμμένα
με τα δικά του σχέδια το καθένα…Τα΄ πιανε πανικός σε κάθε οσμή μεγάλη
κρυφά αλλάζαν μεταξύ τους τη σκυτάλη…Κι ήξεραν πως μπορούσαν να επιζήσουν
μόνον αν έλθουν κι άλλοι να καθίσουν…Κι η πρόοδος ήρθε διακριτικά
με νέες ιδέες κι αποσμητικά.Βήμα το βήμα κυκλοφόρησαν τα νέα
πως γίνονται τ΄ ασήμαντα σπουδαία…Κι αφού είδαν πως περπάταγε ο μύθος
αντικατέστησαν το ήθος με το πλήθος…Κι όταν επήλθε πλήρης σύγχυση στων ιδεών τις γεύσεις
όλα τους συγχωνεύτηκαν σ΄ ομαδικές αποχετεύσεις…Κι επικαλούμενα εν τέλει και τη χούντα
έγιναν πλέον δοχεία συγκοινωνούντα…Τάσος Ζερβός
“Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα”: Δείτε όλα τα ποιήματα εδώ.