Η αλήθεια πίσω από τα ψέματα της κυβέρνησης για το νόμο λαιμητόμο Κατρούγκαλου – Βρούτση για το Ασφαλιστικό

Άθλια κοκορομαχία στις πλάτες ασφαλισμένων και συνταξιούχων στήνουν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου Κατρούγκαλου – Βρούτση στις αρμόδιες Επιτροπές της Βουλής, επιχειρώντας να συσκοτίσουν το γεγονός ότι ο ένας κόβει και ο άλλος ράβει για την παραπέρα προώθηση της ενιαίας αντιασφαλιστικής επίθεσης.

Χαρακτηριστικό είναι το πώς ξεσπαθώνουν τα στελέχη του ενός κόμματος εναντίον του άλλου, για το τίνος η πολιτική εξασφαλίζει την περίφημη «βιωσιμότητα» του Ασφαλιστικού, κριτήριο για την οποία είναι βέβαια η «βιωσιμότητα» της καπιταλιστικής κερδοφορίας και όχι οι ανάγκες συνταξιούχων και ασφαλισμένων, ο πλούτος που παράγει ο εργαζόμενος λαός. Πίσω από τον καβγά για το ποιο κόμμα έχει την… «πατρότητα» της βιωσιμότητας του συστήματος, επιχειρούν να κρύψουν ότι όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ χαντάκωσαν την Κοινωνική Ασφάλιση, λεηλάτησαν τις συντάξεις, έστρωσαν το έδαφος για την παραπέρα ιδιωτικοποίησή της.

Θωρακίζουν τη νέα τεράστια μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης

Αποκαλυπτικά για όλα τα παραπάνω είναι τα στοιχεία της Αναλογιστικής Μελέτης της Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής που συνοδεύει το κυβερνητικό νομοσχέδιο.

Μέσα από αυτά επιβεβαιώνεται ότι και με τον νόμο Κατρούγκαλου, όπως ισχύει μέχρι σήμερα, και με τον νόμο Βρούτση – Κατρούγκαλου που συζητείται τώρα στη Βουλή, οδηγούμαστε σε:

— Παραπέρα μείωση των συντάξεων, η οποία στο πέρασμα του χρόνου μεγαλώνει.

— Αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, τα οποία για τη νέα γενιά φτάνουν στο 70ό έτος.

— Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών προς όφελος των επιχειρήσεων.

— Μείωση της κρατικής χρηματοδότησης που περιορίζεται στο ελάχιστο.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την Εθνική Αναλογιστική Αρχή, με τον νόμο Βρούτση η συνολική συνταξιοδοτική δαπάνη ως ποσοστό του ΑΕΠ μειώνεται φέτος στο 14,6%. Στη «βερσιόν» Κατρούγκαλου μειώνεται στο 14,8%, ενώ το 2016 που ψηφιζόταν ο νόμος, η συνταξιοδοτική δαπάνη ήταν στο 17,3% του ΑΕΠ. Αρα, στην περίπτωση του νόμου του ΣΥΡΙΖΑ, με έτος βάσης το 2016, οι απώλειες για τους συνταξιούχους φέτος ανέρχονται σε 2,5 μονάδες του ΑΕΠ, που σημαίνει κοντά στα 5 δισ. ευρώ. Στην περίπτωση του νόμου Βρούτση οι απώλειες φτάνουν σε 2,7 μονάδες του ΑΕΠ, ποσοστό που οδηγεί σε απώλειες περίπου 5,4 δισ. ευρώ (με βάση την εκτίμηση του φετινού ΑΕΠ).

Το 2030, μετά από δέκα χρόνια, στη «βερσιόν» Βρούτση η συνταξιοδοτική δαπάνη μειώνεται παραπέρα στο 12,9% του ΑΕΠ, ενώ στη «βερσιόν» Κατρούγκαλου επίσης μειώνεται στο 13,1% του ΑΕΠ.

Το 2070, ο νόμος της ΝΔ οδηγεί σε παραπέρα μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης, που ως ποσοστό του ΑΕΠ φτάνει στο 11,9%, ενώ στην περίπτωση που ίσχυε ο νόμος Κατρούγκαλου, προβλεπόταν οι συνταξιούχοι να λάβουν το 11,6% του ΑΕΠ.

Κατά συνέπεια, και στις δύο εκδοχές η μείωση της συνολικής συνταξιοδοτικής δαπάνης και άρα των συντάξεων είναι τεράστια, ενώ οι διαφορές τους είναι πολύ μικρές.

Συνεχής η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης

Αντίστοιχη είναι η εικόνα και στην κρατική χρηματοδότηση του συστήματος. Και στις δύο εκδοχές, παρά τον χαρτοπόλεμο μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, το κράτος «με ελαφρά πηδηματάκια» εγκαταλείπει τη στήριξη της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης.

Σύμφωνα με τον νόμο Κατρούγκαλου, η κρατική επιχορήγηση το 2016 ανερχόταν στο 6,8% του ΑΕΠ, το 2018 μειώθηκε στο 5,5%, φέτος θα έπεφτε στο 5,3% του ΑΕΠ, το 2030 στο 5%, για να υποχωρήσει τελικά μόλις στο 3,5% του ΑΕΠ το 2070.

Αντίστοιχα στη «βερσιόν» Βρούτση, από το 5,5% το 2018, μειώνεται φέτος στο 5,1% του ΑΕΠ, στο 4,8% το 2030, για να φτάσει μόλις στο 3,3% του ΑΕΠ το 2070.

Αρα η συντριπτική μείωση της κρατικής χρηματοδότησης προς το σύστημα είναι κοινή πολιτική και στις δύο «βερσιόν» του ίδιου νόμου – λαιμητόμου. Οι μικρές διαφοροποιήσεις τους στην κλιμάκωση του παραπέρα πετσοκόμματος, για τις οποίες σηκώνουν κουρνιαχτό τα δύο κόμματα, οι οποίες μάλιστα είναι τόσο οριακές και αβέβαιες όταν μιλάμε για τάσεις σε βάθος 50 χρόνων, δεν μπορούν να συγκαλύψουν την κοινή στρατηγική τους.

Απάτη τα περί αυξήσεων και μη μείωσης των συντάξεων

Και βέβαια, η μελέτη της Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής κάνει σκόνη τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς περί αυξήσεων και μη μείωσης των συντάξεων.

Συγκεκριμένα, η συνολική δαπάνη για τις κύριες συντάξεις το 2020 μειώνεται κατά 1,037 δισ. ευρώ σε σύγκριση με πέρυσι (από 25,816 σε 24,779 δισ. ευρώ), και αυτό παρά την αύξηση των συντελεστών αναπλήρωσης για όσους έχουν πάνω από 30 χρόνια ασφάλισης.

Ο λογαριασμός για τους συνταξιούχους παραμένει αρνητικός, ακόμα κι αν συνυπολογίσουμε την κατάργηση των περικοπών σε επικουρικές συντάξεις σε όσους είχαν άθροισμα κύριας και επικουρικής πάνω από 1.300 ευρώ. Συγκεκριμένα, για τις επικουρικές φέτος η συνολική δαπάνη αυξάνεται κατά 361 εκατ. ευρώ (από 2,875 δισ. ευρώ το 2019 σε 3,236 δισ. φέτος).

Ετσι η συνολική απώλεια για φέτος ανέρχεται στα 676 εκατομμύρια ευρώ.

Αυξάνονται έως το 70ό έτος τα όρια ηλικίας για τους σημερινούς νέους

Επιπλέον, προκειμένου το σύστημα να υπηρετεί τη «βιωσιμότητα» για το κεφάλαιο, προβλέπεται «προσαρμογή» του στην αύξηση του προσδόκιμου ζωής.

Από το 2024, με σημείο αναφοράς την ηλικία των 65 ετών, επιβάλλεται σταδιακή αύξηση των ορίων ηλικίας κατά ένα ακέραιο έτος. Μετά το 2030 προβλέπεται αύξηση των ορίων ηλικίας πέραν του 67ου έτους που ισχύει σήμερα, έτσι ώστε μετά το 2059 αυτά να διαμορφώνονται στο 69ο έτος και το 2066 στο 70ό έτος!

Δηλαδή, η γενιά που αυτά τα χρόνια αρχίζει να μπαίνει στην παραγωγή και γεννήθηκε στις αρχές του αιώνα, θα συνταξιοδοτείται στο 70ό έτος της ηλικίας της!

Και εδώ, ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ έχουν προετοιμάσει από κοινού αυτήν την εφιαλτική προοπτική.

Αρχίζοντας από το 2010, με τον νόμο 3863 και τη διασύνδεση του προσδόκιμου ζωής με τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, και μάλιστα ως μιας βασικής αρχής της ΕΕ, περάσαμε στη σταδιακή αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 65 στα 67 έτη, με τον νόμο 4093 του 2012, και πάλι επί υπουργίας Βρούτση, για μεγάλες ομάδες ασφαλισμένων. Ομως με τον νόμο 4336/2015 (3ο μνημόνιο) ο ΣΥΡΙΖΑ επιβάλλει απότομη και μεγάλη αύξηση στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και με μια μικρή μεταβατική περίοδο (έως το 2021) σε ορισμένους, «κλειδώνει» για όλους τους ασφαλισμένους το 67ο έτος ως καθολικό όριο ηλικίας συνταξιοδότησης. Το όριο αυτό επιβεβαιώνει χωρίς εξαιρέσεις και ο νόμος 4387 και το νέο νομοσχέδιο Βρούτση, βάζοντας ταυτόχρονα και τα δύο κόμματα τα θεμέλια για σύνταξη στα 70 χρόνια για τις νέες γενιές.

Και τέλος, αρχίζοντας φέτος με τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 0,9 μονάδες, το νομοσχέδιο προβλέπει την παραπέρα μείωση κατά 5 μονάδες την επόμενη τετραετία, γεγονός που ικανοποιώντας τις πάγιες αξιώσεις του κεφαλαίου θα οδηγήσει παράλληλα σε «πίεση» πάνω στα έσοδα του ΕΦΚΑ, που μπορεί να αποτελέσει και το πρόσχημα για νέες περικοπές στις συντάξεις τα επόμενα χρόνια, πέραν αυτών που έχουν ήδη δρομολογηθεί.

*

Νέα αντιασφαλιστικά χτυπήματα και «δωράκια» αξιώνουν οι βιομήχανοι

Την όρεξη του κεφαλαίου για τα επόμενα «δωράκια» και τα επόμενα αντιασφαλιστικά χτυπήματα έχει ανοίξει το νομοσχέδιο – λαιμητόμος Βρούτση – Κατρούγκαλου, με τον ΣΕΒ να απαιτεί «περαιτέρω βελτίωση σε σημεία όπως η περαιτέρω μείωση και ο εξορθολογισμός του μη μισθολογικού κόστους της εργασίας με την ταχύτερη και ευρύτερη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών».

Τα παραπάνω επισημαίνονται στο υπόμνημα που κατέθεσαν χτες οι βιομήχανοι στη Βουλή, κατά τη συνεδρίαση των αρμόδιων Επιτροπών και τη διαδικασία ακρόασης εξωκοινοβουλευτικών φορέων.

Επιβεβαιώνοντας ότι το νέο νομοσχέδιο θωρακίζει τον προηγούμενο νόμο – λαιμητόμο από «νομικά κενά», ο ΣΕΒ αναφέρει πως θεωρεί θετικό το ότι «η παρούσα νομοθετική πρωτοβουλία διορθώνει αστοχίες και ανεπάρκειες του προηγούμενου νόμου».

«Φωτογραφίζοντας» τα επόμενα βήματα της επίθεσης διαρκείας, τα οποία έχει προδιαγράψει και η ίδια η κυβέρνηση, ο ΣΕΒ λέει ότι «μια πραγματική και ουσιαστική ασφαλιστική μεταρρύθμιση είναι πιο απαραίτητη από ποτέ. Η διατήρηση της μακρόχρονης βιωσιμότητας του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος μέσω της άμεσης εφαρμογής κατάλληλων μεταρρυθμίσεων αποτελεί επιτακτική ανάγκη».

Στο ίδιο υπόμνημα, σε ένα ρεσιτάλ προκλητικότητας απέναντι στους εργαζόμενους που παράγουν όλο τον πλούτο, αποδίδει «τα ελλείμματα του Ασφαλιστικού» στην «παροχή αυξανόμενων και περισσοτέρων συντάξεων, δυσανάλογων με τις εισφορές που είχαν καταβληθεί», τα οποία, όπως αναφέρει μάλιστα, «αποτέλεσαν την κυριότερη συνιστώσα των δημοσιονομικών ελλειμμάτων που έφεραν την ελληνική δημοσιονομική χρεοκοπία του 2009-2010 και οδήγησαν στα μνημόνια»!

Στον αντίποδα των αξιώσεων των βιομηχάνων, οι φορείς εργαζομένων, συνταξιούχων, αυτοαπασχολούμενων, επαγγελματιών κ.λπ., που τοποθετήθηκαν στη συνεδρίαση, ακόμα και αυτοί των οποίων η πλειοψηφία είναι στοιχισμένη με την αντιλαϊκή πολιτική, δεν μπόρεσαν να σκιάσουν τα νέα δεινά που φέρνει το νομοσχέδιο.

Για παράδειγμα, ο Δικηγορικός Σύλλογος έκανε λόγο για «αδυναμία ενός μεγάλου μέρους των ασφαλισμένων να ανταποκριθεί στις παλαιές και νέες υποχρεώσεις του. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι 13.300 δικηγόροι (το 1/3 περίπου της χώρας) αιτήθηκαν ρύθμιση 120 δόσεων, ενώ καλούνται με το νέο σχέδιο νόμου να καταβάλουν υψηλότερη ελάχιστη εισφορά, παράλληλα με τις δόσεις ρύθμισης και τα αναδρομικά του ΕΤΑΕΠ».

Χαρακτηριστικό είναι και το ότι ο πρόεδρος του Σωματείου Μεταλλωρύχων Μεταλλείων Κασσάνδρας, Χρ. Ζαφειρούδας, όσο και αν προσπάθησε να μιλήσει για τις… καλές προθέσεις της κυβέρνησης, στο διά ταύτα ανέφερε ότι «το προσδόκιμο ζωής του μεταλλωρύχου είναι 62 με 63 χρόνια. Ολοι οι εργαζόμενοι μετά από μία 15ετία έχουν τεράστια προβλήματα υγείας. Καρδιολογικά, αναπνευστικά», για να τονίσει ότι «ίσως δεν προλάβουμε να συμπληρώσουμε τα 67 έτη»…

Διεκδικούμε ό,τι μας έχει αφαιρεθεί, ξεκαθαρίζουν οι συνταξιούχοι

Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΙΚΑ, Δήμος Κουμπούρης, μιλώντας στη διαδικασία της ακρόασης φορέων, τόνισε ότι «τα τελευταία 30 χρόνια όλες οι κυβερνήσεις μάς λένε ότι αναμορφώνουν το σύστημα της Κοινωνικής Ασφάλισης. Αλλά εμείς βλέπουμε να κατεδαφίζεται ό,τι με αγώνες και θυσίες έχουμε κερδίσει». Πρόσθεσε ότι αντίστοιχα με το σημερινό νομοσχέδιο «ό,τι προηγούμενα μας έχει αφαιρεθεί, ό,τι μας τσάκισε τη ζωή, όσες περικοπές και αν έγιναν, που είναι πολύ μεγάλες, έρχονται να υιοθετηθούν. Διατηρείται ο νόμος Κατρούγκαλου και όλοι οι άλλοι νόμοι που έχουν ψηφιστεί» και η κυβέρνηση πάει παρακάτω, ώστε πλέον από «30 χρόνια δουλειάς και κάτω κανείς συνταξιούχος δεν θα πάρει τίποτα, όπως και φυσικά με τα 9.000 ένσημα».

Αναφέρθηκε ακόμα στη μεγάλη ληστεία που γίνεται διαχρονικά από τις κυβερνήσεις σε βάρος του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος, για να τα προσφέρουν «στις τσέπες επιχειρηματικών ομίλων, ως ανακεφαλαιοποίηση στις τράπεζες, σε εκείνους που επιδιώκουν και θέλουν η Κοινωνική Ασφάλιση και ο κοινωνικός της χαρακτήρας να καταργηθούν. Βρήκαν εύκολο χρήμα, το άρπαξαν και τώρα συνεχίζουν τις ίδιες πολιτικές», σημείωσε.

Εκανε καθαρό ότι οι συνταξιούχοι «δεν μπορούμε να ανεχθούμε άλλο τις λογικές αυτές. Βρισκόμαστε στο δρόμο του αγώνα και οι αγώνες μας δεν γίνονται ούτε κατ’ εντολή, ούτε για “επαναστατική γυμναστική”, όπως λένε ορισμένοι. Εχουν πραγματική, υπαρκτή βάση στα μεγάλα προβλήματα των συνταξιούχων, γιατί διεκδικούμε ό,τι μας έχει αφαιρεθεί. Δεν το χρωστάμε σε κανένα δανειστή, δεν το δανειστήκαμε από κανέναν τραπεζίτη, δεν μας το έδωσε καμία κυβέρνηση. Ολα είναι πληρωμένα από εμάς και τα διεκδικούμε, να το ξέρει και η κυβέρνηση, μέχρι το τέλος».

Αντίστοιχα, ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΟΑΕΕ, Π. Τάτσης, τόνισε: «Είμαστε η γενιά που τα έχουμε δει όλα», προσθέτοντας πως «όλες οι παρεμβάσεις στο Ασφαλιστικό από τις μέχρι τώρα κυβερνήσεις έλεγαν ότι είχαν ορίζοντα 60 και 70 χρόνια. Το ίδιο λέει και σήμερα η κυβέρνηση», όμως κάθε φορά παίρνονται και νέα μέτρα.

ΚΚΕ: Αυτοί που τα «φάγανε» ζητάνε και τα «ρέστα»!

Ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ, Χρήστος Κατσώτης, μιλώντας στη συνεδρίαση επί των άρθρων που ακολούθησε χτες το απόγευμα, κατήγγειλε τον ΣΕΒ, τα όσα αξιώνει αλλά και την προσπάθειά του να παρουσιάσει τους συνταξιούχους ως υπεύθυνους για τα «δημοσιονομικά κενά»!

Ανέφερε χαρακτηριστικά: «Μα δεν ντρέπονται; Αυτοί τα φάγανε! Θα μπορούσε το ασφαλιστικό σύστημα να έχει αποθεματικά τέτοια που να δίνει συντάξεις ικανοποιητικές σε όλους. Τα έφαγαν και έρχονται εδώ να πουν ότι πρέπει να συνεχίσουνε τις ανατροπές, να δίνονται συντάξεις πείνας». Τόνισε ότι όλες οι αντιασφαλιστικές ανατροπές που έχουν επιφέρει οι αστικές κυβερνήσεις «του ΣΕΒ τα αιτήματα ικανοποιούσαν» και πως όλα τα αστικά κόμματα τα συμφέροντα του ΣΕΒ, συνολικά του μεγάλου κεφαλαίου υπηρετούν.

Οσον αφορά το νομοσχέδιο, τόνισε ότι θωρακίζει το διαχωρισμό της σύνταξης σε «εθνική» και σε «ανταποδοτική», αυτό το «κόλπο γκρόσο» όπως το χαρακτήρισε, για να καταργηθεί η κατώτερη σύνταξη που η εργατική τάξη κατέκτησε με σκληρούς αγώνες και αίμα.

Οπως είπε, «η κατώτερη σύνταξη ήταν 492 ευρώ, συν 230 το ΕΚΑΣ, δηλαδή 712 ευρώ. Τώρα είναι τα 345 της “εθνικής” σύνταξης, συν 58 ευρώ της ανταποδοτικής, δηλαδή 403 ευρώ. Αυτά είναι τα έργα όλων σας. Ο συνταξιούχος ζει σήμερα με 303 ευρώ λιγότερα το μήνα από ό,τι ζούσε το 2009», σημείωσε.

Πρόσθεσε δε ότι η «εθνική» σύνταξη που εγγυάται το κράτος, μπορεί να μειωθεί ακόμη περισσότερο ανάλογα με τα δημοσιονομικά. Δηλαδή, το νομοσχέδιο «αφήνει ανοιχτό το δρόμο» για να απαλλαγεί τελείως το κράτος από την υποχρέωση να συμμετέχει στην Κοινωνική Ασφάλιση.

Το νομοσχέδιο «δεν αφήνει κανέναν απ’ έξω» από τις αντιασφαλιστικές διατάξεις του, υπογράμμισε ο Χρ. Κατσώτης, τονίζοντας ότι ο αγώνας ενάντια σε αυτήν την επίθεση «δεν θα σταματήσει, αλλά θα ενταθεί το επόμενο διάστημα».

Αντιλαϊκή θωράκιση και σε επιμέρους διατάξεις

Τη θωράκιση, παγίωση και εμβάθυνση του νόμου – λαιμητόμου του Κατρούγκαλου, που φέρνει το νομοσχέδιο Βρούτση, επιβεβαιώνουν όχι μόνο τα άρθρα που αφορούν τον «σκληρό πυρήνα» του Ασφαλιστικού (όρια ηλικίας, ύψος συντάξεων, εισφορές), αλλά και επιμέρους διατάξεις που αφορούν συγκεκριμένες ομάδες ασφαλισμένων.

Για την περίπτωση οφειλής συνταξιούχου στο ΕΤΕΑΕΠ

Ετσι με το άρθρο 46 του νομοσχεδίου που εισάγεται στην περίπτωση οφειλής συνταξιούχου προς το ΕΤΕΑΕΠ (επικουρική σύνταξη), αντί του συμψηφισμού του χρέους του με παρακράτηση του 1/4 της αποδιδόμενης σύνταξης – όπως ισχύει στην περίπτωση του ΕΦΚΑ – προβλέπεται η διακοπή καταβολής ολόκληρης της επικουρικής και μέχρι εξόφλησης ολόκληρου του ποσού.

Πρόκειται για διάταξη που στην ουσία συνιστά «κατάσχεση» της σύνταξης, η οποία μάλιστα έρχεται να δώσει ισχύ νόμου σε σχετική Υπουργική Απόφαση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με το ίδιο περιεχόμενο. Συγκεκριμένα με υπουργική Απόφαση της Εφης Αχτσιόγλου (ΦΕΚ τ. Β’ αρ. Φ.4524/16-10-2018) δόθηκε η δυνατότητα στο ΕΤΕΑΕΠ να παρακρατεί το σύνολο της παροχής, δηλαδή τις συντάξεις, οποιασδήποτε οφειλής προς το ΕΤΕΑΕΠ ή στις περιπτώσεις που το Ταμείο κρίνει τις συντάξεις αχρεωστήτως καταβληθείσες. Αποτέλεσμα αυτής της απαράδεκτης Υπουργικής Απόφασης ήταν να κατάσχονται συντάξεις ακόμα και σε περιπτώσεις που «η οφειλή» προκύπτει από υπαιτιότητα του ίδιου του Ταμείου (π.χ. ΤΕΑΠΑΠ ΔΕΗ). Τώρα, με το νομοσχέδιο, η κυβέρνηση ΝΔ δίνει ισχύει νόμου στην απαράδεκτη Υπουργική Απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ.

Για την επικουρική σύνταξη βαριά αναπήρων, παραπληγικών κ.ά.

Παράλληλα, το νομοσχέδιο διατηρεί μια σειρά άλλες διατάξεις του νόμου Κατρούγκαλου που θίγουν ακόμα και τις πιο ευάλωτες κοινωνικά ομάδες. Μια τέτοια χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί ο υπολογισμός της επικουρικής σύνταξης για τους συνταξιούχους με βαριές αναπηρίες τυφλούς, παραπληγικούς κ.λπ. (Ν. 612/77).

Υπενθυμίζεται ότι με τον Ν. 4387/16 άρθρο 8 παρ. 2α ορίζεται ο τρόπος υπολογισμού της λεγόμενης «ανταποδοτικής» σύνταξης και αναφέρεται ότι για τις περιπτώσεις του Ν. 612/77 και όσες διατάξεις παραπέμπουν σε αυτόν ως συντάξιμος χρόνος θεωρούνται τα 35 χρόνια. Οι κύριες αυτές συντάξεις, παρόλο που ως τυπική αιτία έχουν τη βαριά αναπηρία, θεωρούνται συντάξεις γήρατος.

Ομως, όταν ψηφίστηκε ο νόμος 4387, με το πρόσχημα ότι στο άρθρο 96 (αφορά τις επικουρικές) δεν γίνεται ρητή αναφορά της παραπάνω διάταξης, ο υπολογισμός της επικουρικής σύνταξης από το ΕΤΕΑΕΠ, με βάση εσωτερική εγκύκλιο του Ταμείου, γίνεται με όσα χρόνια κάποιος βαριά ανάπηρος έχει ασφαλιστεί και όχι με τον υπολογισμό που κάνει ο ΕΦΚΑ (τα 35 χρόνια ασφάλισης.) Η πρακτική αυτή οδήγησε στην κατακόρυφη μείωση των επικουρικών συντάξεων με βαριά αναπηρία στους νέους συνταξιούχους (Μάης 2012), σε σχέση με τους «παλιούς», αφού πλέον το ΕΤΕΑΕΠ δεν υπολόγιζε τη σύνταξή τους με το καθεστώς της 35ετίας.

Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις οδήγησε και σε τραγελαφικά αποτελέσματα, καθώς εξαιτίας αυτής της απαράδεκτης ερμηνείας υπάρχουν περιπτώσεις κάποιοι συνταξιούχοι αυτής της κατηγορίας να παίρνουν μικρότερη σύνταξη από αυτή που θα έπαιρναν με τη σύνταξη αναπηρίας! Αυτό γίνεται γιατί σε ορισμένα Ταμεία που η εισφορά για την επικουρική σύνταξη ήταν αυξημένη (π.χ. αντί του 6% επί του μισθού πλήρωναν 9%) δεν γίνεται προσαύξηση της σύνταξης λόγω αυξημένης εισφοράς, καθώς τυπικά συνεχίζουν να υπάγονται στις περιπτώσεις του νόμου 612/77 και αυτό όταν ήδη το ΕΤΕΑΕΠ δεν τους αναγνωρίζει την 35ετία στον υπολογισμό της σύνταξής τους!

Για τη σύνταξη σε παιδιά που έχασαν και τους δύο γονείς

Σε ισχύ κρατά το νομοσχέδιο και την απαράδεκτη διάταξη του νόμου 4387 που αφορά την απόδοση της σύνταξης σε ορφανά παιδιά που έχουν χάσει και τους δύο γονείς τους.

Στο περίφημο άρθρο 12 που αφορά συντάξεις χηρείας αλλά και ορφάνιας, παρά την αλλαγή που έγινε όσον αφορά τα απαράδεκτα ηλικιακά όρια που έθετε αρχικά για χήρες/χήρους, για τα παιδιά που έχουν χάσει και τους δύο γονείς παραμένει το ίδιο καθεστώς. Το συγκεκριμένο άρθρο με την παράγραφο 4 Αγ ορίζει το ποσοστό σύνταξης που δικαιούνται τα ορφανά παιδιά και από τους δύο γονείς στο 25% από κάθε σύνταξη αν και οι δύο γονείς ήταν συνταξιούχοι ή το 50% του ποσού της σύνταξης στην περίπτωση που ο ένας γονιός ήταν συνταξιούχος. Ετσι παραμένει σε ισχύ ένα καθεστώς που στερεί πόρους επιβίωσης σε παιδιά που μεγαλώνουν μόνα τους, μετά το θάνατο και των δύο γονιών τους, και μάλιστα όταν ακόμα και αυτά τα ελάχιστα που τους δίνονται, όταν φτάσουν στο 24ο έτος της ηλικίας τους διακόπτονται. Σε κάθε περίπτωση, η σύνταξη ορφάνιας σε τέτοιες περιπτώσεις δεν μπορεί να υπολείπεται από το 100% του ποσού που λάμβανε ο γονιός.

Ριζοσπάστης