“Ψεύτικα δίπολα” ΓΣΕΕ – ΠΑΜΕ και “κομματικούς στρατούς” βλέπει ο ΣΥΡΙΖΑ στο συνέδριο – παρωδία της ΓΣΕΕ

Δεν μπορούν να κρύψουν στο ΣΥΡΙΖΑ τον καημό τους που, παρά τα 4,5 χρόνια στην εξουσία, δεν μπόρεσαν να διεισδύσουν όσο θα ήθελαν στο συνδικαλιστικό κίνημα, και να γίνουν ΠΑΣΟΚ στη θέση του ΠΑΣΟΚ, όσο κι αν προσεταιρίστηκαν πράσινα στελέχη και σε αυτό το χώρο, έναν από “τους αρμούς της εξουσίας” για να χρησιμοποιήσουμε τη δική τους διάλεκτο. Για το λόγο αυτό, μπροστά στα αίσχη που διαπράττονται στην ανώτατη συνδικαλιστική οργάνωση της χώρας, ο ΣΥΡΙΖΑ, εδώ και μέρες έχει επιδοθεί, αρχικά με κείμενα φίλιων ΜΜΕ και αρθρογραφία στελεχών του, αλλά πλέον και επίσημα με ανακοίνωση του τμήματος Εργατικής Πολιτικής του κόμματος, σε μια επιχείρηση “εξίσωσης των δύο άκρων”, παρουσιάζοντας συνδικαλιστική μαφία και ΠΑΜΕ ως ίσα και όμοια. Για την ακρίβεια, ούτε καν ίσα κι όμοια, αφού σε ό,τι αφορά το ΠΑΜΕ, υιοθετούν σχεδόν πλήρως τη φρασεολογία της ηγεσίας της ΓΣΕΕ για “τραμπουκισμούς”, και “κομματικούς στρατούς”, νομιμοποιώντας δηλαδή τις συκοφαντίες των εργατοπατέρων, την ίδια ώρα που παριστάνει ότι αντιδρά στην παρουσία των ΜΑΤ και τον εκφυλισμό της ΓΣΕΕ, που αποδίδει και στις δύο πλευρές. Ειδικά η εξίσωση των ταξικών συνδικαλιστικών δυνάμεων που παρουσιάζει ως “κομματικούς στρατούς”, με τις πάνοπλες δυνάμεις καταστολής του αστικού κράτους, δείχνει σε ποιο βαθμό αυτογελοιοποίησης μπορούν να φτάσουν στην Κουμουνδούρου για να συκοφαντήσουν το ΠΑΜΕ. Δεν ξέρουμε βέβαια αν στους “κομματικούς στρατούς” εντάσσει και την ΑΔΕΔΥ, που πήρε απόφαση κινητοποίησης στο Καβούρι ενάντια στα ΜΑΤ.

Πετώντας τη λάσπη στον ανεμιστήρα, η ανακοίνωση μάλιστα κάνει λόγω για “κοινές πρακτικές αδιαφάνειας, εξυπηρέτησης αλλότριων συμφερόντων και αναπαραγωγής μηχανισμών” και “δύο πλευρές ενός δήθεν “αντιμαχόμενου” δίπολου, που όμως συνεργάζονται άψογα προκειμένου να αντιμετωπίσουν τον κοινό αντίπαλο: τις συνδικαλιστικές δυνάμεις  που μακριά από σκοπιμότητες και ιδιοτελή συμφέροντα,  αγωνίζονται  μαζί με  τους εργαζόμενους και πετυχαίνουν νίκες. (Χαρακτηριστικό είναι το πρόσφατο παράδειγμα αλλοίωσης των πραγματικών συσχετισμών στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας).”

Προφανώς, οι μόνοι που συνεργάζονται διαχρονικά άψογα με την ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ και τάχθηκαν στο πλευρό της κατά του ΠΑΜΕ αδιάλειπτα ως σήμερα, είναι οι συνδικαλιστικές δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ. Οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ έχουν κάνει fully booked το πεντάστερο στο Καβούρι μαζί με ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ. Δεν είναι τυχαίο βέβαια το “κλάμα” για δήθεν “αλλοίωση των πραγματικών συσχετισμών στο ΕΚΑ, όπου υιοθετούν επίσης ακριβώς την ίδια ρητορική με της κυρίαρχες δυνάμεις της ΓΣΕΕ. Τους πέφτει βαρύ που οι εργαζόμενοι απέκλεισαν σωματεία όπως αυτά από το χώρο των σούπερ μάρκετ, όπου η πλειοψηφούσα παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ κάνει επί χρόνια φιλεργοδοτικό πάρτι με διευθυντάδες που ψηφίζουν ως εργαζόμενοι, στήνοντας παραμάγαζα ψήφων για λογαριασμό των αφεντικών τους. Υπενθυμίζουμε ότι λίγα χρόνια πριν, σε αυτό το μηχανισμό συμμετείχε και η “Μις χαμόγελο” πρώην διευθύντρια των My Market.

Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να πείσει τους εργαζόμενους ότι δεν τους αφορούν τα όσα γίνονται στη ΓΣΕΕ, συμβάλλοντας σε αυτό που με κροκοδείλια δάκρυα παρουσιάζει ο ίδιος ως “πλήρη ευτελισμό και απαξίωση του συνδικαλιστικού κινήματος”. Παράλληλα, επιχειρεί να παρουσιάσει τις δικές του συνδικαλιστικές δυνάμεις άσπιλες περιστερές που θα φέρουν τη “διαφάνεια” και τη “εξυγίανση”, εν μέσω “σκληρής νεοφιλελεύθερης κυβερνητικής επίθεσης”. Τολμά μέχρι και να μιλήσει για “τις καλύτερες υπηρεσίες στην κυβέρνηση και το ΣΕΒ”, το κόμμα που δεν προλάβαινε να δέχεται συγχαρητήρια από τον ίδιο θεσμό επί ημερών του, το κόμμα που άφησε όχι απλά άθικτο το σύνολο των αντεργατικών ρυθμίσεων στα χρόνια των μνημονίων, αλλά σε πολλά πεδία άνοιξε ακόμα περισσότερο το δρόμο για να συνεχίσει την καταστροφή η ΝΔ, όπως στο δικαίωμα της απεργίας. Το κόμμα που η διακυβέρνησή του είδε εκτόξευση θανάτων εργατών στο μεροκάματο και πλήρη διάλυση των μηχανισμών ελέγχου, που συνεχίζεται με ορμή από τη νέα διακυβέρνηση.

Μπορεί λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ να βλέπει “νέα πράξη θεάτρου” αύριο, εξισώνοντας ΓΣΕΕ και ΠΑΜΕ, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι παράσταση τόσο κακοστημένη όσο η δική τους δε βρίσκεις ούτε στον πιο ερασιτεχνικό θίασο.