“Μπόλικη πέτρα μπόλικη καρδιά…” – Την Τετάρτη 4 Μάρτη τα εγκαίνια της έκθεσης εικαστικών έργων με θέμα την αντίσταση στις φυλακές και τις εξορίες
Η έκθεση φιλοδοξεί να αναδείξει πλευρές της καλλιτεχνικής δημιουργίας μιας περιόδου 40 χρόνων (από αρχές του ’30 έως και τη χούντα). Μέσα από την έκθεση ο επισκέπτης θα αναγνωρίσει τη μεγάλη προσφορά του ΚΚΕ στην ανάπτυξη της πρωτοπόρας Τέχνης, μια προσπάθεια που δεν σταμάτησε ούτε στις πιο δύσκολες συνθήκες.
Την Τετάρτη 4 του Μάρτη στις 19.30 εγκαινιάζεται στο Κέντρο Τεχνών Δήμου Αθηναίων – Πάρκο Ελευθερίας (πρώην ΕΑΤ – ΕΣΑ) η έκθεση εικαστικών έργων που διοργανώνει η ΚΕ του ΚΚΕ με θέμα την αντίσταση στις φυλακές και τις εξορίες και τίτλο «Μπόλικη πέτρα, μπόλικη καρδιά», δανεισμένο από στίχο που έγραψε ο Γ. Ρίτσος όντας εξόριστος. Στα εγκαίνια θα μιλήσει η Ελένη Μηλιαρονικολάκη, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και υπεύθυνη του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ του ΚΚΕ. Θα παρευρεθεί ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.
Για τη σημασία της έκθεσης, τις συγκλονιστικές ιστορίες που αποτυπώνονται στα έργα και αποκαλύπτουν πλευρές της ηρωικής δράσης του Κόμματός μας, των αγωνιστών του, των αγωνιστών του εργατικού – λαϊκού κινήματός μας, το ρόλο της τέχνης και στις πιο δύσκολες συνθήκες, τις παράλληλες εκδηλώσεις, τις νέες εκδόσεις και για πολλά ακόμα, ο «Ριζοσπάστης του Σαββατοκύριακου» μίλησε με μέλη της ομάδας που επιμελούνται την έκθεση, τον Φάνη Παρρή, μέλος του Τμήματος Ιστορίας και του Ιστορικού Αρχείου του ΚΚΕ, και τον Γρηγόρη Αναγνώστου, ιστορικό Τέχνης. Αναδημοσιεύουμε τη συζήτηση:
Στην έκθεση ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει πάνω από 200 εικαστικά έργα (πίνακες, σχέδια και σκίτσα πάνω σε χαρτί, ξυλόγλυπτα, ζωγραφική πάνω σε βότσαλα, έργα σε χειρόγραφες εφημερίδες και κάρτες, ζωγραφικές μακέτες). Εκτίθενται έργα των Α. Τάσσου, Γιώργου Αργυράκη, Βασίλη Αρμάου, Γιώργου Βακιρτζή, Γιώργη Βαρλάμου, Άγγελου Βλάση, Βασίλη Βλασίδη, Δημήτρη Γιολδάση, Χρίστου Δαγκλή, Ηλία Δεκουλάκου, Βαγγέλη Δημητρέα, Γιώργη Δήμου, Βασίλη Ζήση, Τάσου Ζωγράφου, Μεμά Καλογηράτου, Λευτέρη Κανακάκη, Βλάση Κανιάρη, Βάσως Κατράκη, Δημήτρη Κατσικογιάννη, Άννας Κινδύνη, Αλέξανδρου Κορογιαννάκη, Ζιζής Μακρή, Μέμου Μακρή, Παντελή Μανταλόβα, Φανής Μιχαηλίδου, Ασαντούρ Μπαχαριάν, Θωμά Μώλου, Μιχάλη Νικολινάκου, Νίκου Παραλή, Αριστείδη Πατσόγλου, Δημήτρη Περδικίδη, Γιάννη Πετάνη, Πάρι Πρέκα, Γιάννη Ρίτσου, Κυριάκου Ρόκου, Βάλια Σεμερτζίδη, Γιάννη Στεφανίδη, Σάββα Τζανετάκη, Γιώργη Τρικαλινού, Γιάννη Τσαγκάρη, Γιώργου Φαρσακίδη, Μίμη Φωτόπουλου, Χορτομάου, Κατερίνας Χαριάτη – Σισμάνη και πολλών ακόμα αγνώστων.
«Μέσα από την έκθεση το ΚΚΕ επιχειρεί να τιμήσει τους καλλιτέχνες, που έθεσαν στην υπηρεσία της πάλης του λαού μας για καλύτερες μέρες όχι μόνο την ίδια τους τη δράση, αλλά και το έργο τους», σημειώνει χαρακτηριστικά ο Γ. Αναγνώστου και συνεχίζει:
«Στην έκθεση περιλαμβάνονται έργα από καλλιτέχνες που βρέθηκαν σε εξορίες και φυλακές, αναδεικνύοντας την καθημερινότητα, την αλύγιστη και περήφανη στάση των φυλακισμένων και εξόριστων στις δυσκολίες, την αντοχή τους. Περιλαμβάνονται ακόμα έργα καλλιτεχνών μη εξόριστων, που μέσα από την Τέχνη τους εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους και την καταδίκη τους σε αυτήν την κατάσταση.
Η έκθεση φιλοδοξεί να αναδείξει πλευρές της καλλιτεχνικής δημιουργίας μιας περιόδου 40 χρόνων (από αρχές του ’30 έως και τη χούντα). Τα έργα έχουν αισθητική και ιστορική αξία. Αποτελούν τεκμήρια των συνθηκών στις οποίες γίνονταν. Πολλά διασώθηκαν κάτω από δύσκολες συνθήκες. “Φυγαδεύτηκαν” σε διπλούς πάτους από βαλίτσες, ράφτηκαν σε ρούχα κρατουμένων. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να αξιολογηθούν με τη λογική του “σαλονάτου” έργου. Οι δημιουργοί αξιοποιούσαν ό,τι υλικό μπορούσαν να βρουν, τσιγαρόχαρτα, θαλασσόξυλα, χαλασμένες σκηνές. Πολλές φορές έφτιαχναν μόνοι τους τα χρώματα και τα εργαλεία. Δεν είναι λίγοι και οι αυτοδίδακτοι ζωγράφοι, που έμαθαν μέσα από τα σχολεία τέχνης που υπήρχαν στις φυλακές και τις εξορίες.
Τα έργα προέρχονται από το Αρχείο του Κόμματος, από μουσεία και Πινακοθήκες, καθώς και από συγγενείς των καλλιτεχνών, οι οποίοι με χαρά μάς παραχώρησαν τα έργα για την έκθεση. Μοιράστηκαν μαζί μας μαρτυρίες των δικών τους ανθρώπων γύρω από τις συνθήκες δημιουργίας. “Ήταν απόγευμα, θυμάμαι. Μόλις πρόλαβα να τον ζωγραφίσω… Ακούω ακόμα το γέλιο του… «Φτιάξε με ωραίο, ρε μπαγάσα Μπαχαριάν. Κι άμα βγεις, το πρώτο φιλί που θα δώσεις να ‘ναι στο κορίτσι μου»… Χτύπησε το καμπανάκι της καταμέτρησης… Το βράδυ τον πήρανε στην απομόνωση… Δεκαπέντε μέρες έκανα να πιάσω χαρτί και μολύβι”. Μαρτυρία του Α. Μπαχαριάν που μοιράστηκε μαζί μας η σύζυγός του, Χριστίνα, όταν την επισκεφθήκαμε.
Είμαστε χαρούμενοι που στην έκθεσή μας έχουμε συγκεντρώσει τόσα έργα, τόσων δημιουργών. Και αυτό είναι ένα στοιχείο που από την αρχή είχαμε ξεχωρίσει, την εικαστική συνομιλία των δημιουργών, την αλληλεπίδραση που αναπτύχθηκε μεταξύ τους και πώς εκφράστηκε. Θα δει κανείς τα βότσαλα της Κατράκη και πλάι αυτά του Ρίτσου. Θα δει κάρτες που χαρίστηκαν στον Φαρσακίδη και κάρτες που δόθηκαν από τον ίδιο.
Μέσα από την έκθεση ο επισκέπτης θα αναγνωρίσει τη μεγάλη προσφορά του ΚΚΕ στην ανάπτυξη της πρωτοπόρας Τέχνης, μια προσπάθεια που δεν σταμάτησε ούτε στις πιο δύσκολες συνθήκες. Να δει τον “γίγαντα λαό” που ενέπνευσε τους εικαστικούς μας».
Μέρες και ώρες λειτουργίας: Τρίτη – Σάββατο από 10.00 έως 21.00 και Κυριακή από 10.00 έως 14.00 – Η είσοδος είναι ελεύθερη.
Notice: Only variables should be assigned by reference in /srv/katiousa/pub_dir/wp-content/themes/katiousa_theme/comments.php on line 6
1 Trackback