Πόλεμος στον πόλεμο των Ιμπεριαλιστών – Ο πόλεμος και η ειρήνη τους είναι οι δύο πλευρές του ίδιου ιμπεριαλιστικού νομίσματος

Ο ελληνικός λαός και οι πρόσφυγες έχουν μετατραπεί σε σάκο του μποξ.

Από τη μια η Ευρωπαϊκή Ένωση που κλείνει τα σύνορα και κλωτσάει τους πρόσφυγες στην Ανατολή και από την άλλη ο Ερντογάν που τους χρησιμοποιεί για τα δικά του συμφέροντα και τους κλωτσάει προς τη Δύση.

Η ελληνική κυβέρνηση αντί να συγκρουστεί με την Ευρωπαϊκή Ένωση προτιμά από τη μια να στέλνει τα Ματ στα νησιά για να φτιάξει στρατόπεδα χτυπώντας τους νησιώτες που θέλουν ένα καλύτερο μέλλον για τη χώρα και τους πρόσφυγες και από την άλλη σχεδιάζει να βάλει πλωτά φράγματα.

Ποια είναι η λύση;

Αυτοί που δημιούργησαν τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, αυτοί πρέπει να είναι και οι πρώτοι που θα τους περιθάλψουν.

ΗΠΑ και Ευρωπαϊκή Ένωση- ειδικά οι Γερμανία και Γαλλία- (όπως και η Τουρκία) έχουν τις μεγαλύτερες ευθύνες για αυτή την κατάσταση. Τα ευρωπαϊκά και αμερικανικά σύνορα πρέπει να ανοίξουν για να πάνε οι πρόσφυγες εκεί που επιθυμούν (οι περισσότεροι άλλωστε δεν επιθυμούν να μείνουν) και όσοι μείνουν εδώ να φιλοξενηθούν σε ανθρώπινες εγκαταστάσεις με οικονομική βοήθεια πάλι από τη Δύση. Επίσης η Τουρκία οφείλει να στεγάσει πρόσφυγες (κάτι που κάνει, αλλά μέσα σε τι δομές..είναι ένα πρόβλημα για το οποίο πρέπει να αγωνιστεί κ ο τουρκικός λαός παράλληλα με τον αγώνα για το άνοιγμα των ευρωπαϊκών κ αμερικανικών συνόρων).

Αν δεν τα ανοίξουν με το καλό οι “φίλοι” μας Ευρωπαίοι και ΗΠΑ τότε μάλλον οι δυνάμεις κρούσης της χώρας πρέπει να σταλούν προς τα ευρωπαϊκά σύνορα και όχι στους νησιώτες και στους πρόσφυγες. Οι πρόσφυγες είναι σύμμαχοι του ελληνικού λαού στον αγώνα να ανοίξουν τα σύνορα ενάντια στις ΕΕ-ΗΠΑ, όπως σύμμαχοί μας είναι και όλοι οι λαοί που αυτή τη στιγμή διαμαρτύρονται εναντίον των κυβερνήσεών τους για να σταματήσει ο πόλεμος, η προσφυγιά και η ιμπεριαλιστική καταπίεση.
Και δεν πρόκειται για διακαή πόθο. Τα ΜΜΕ δεν δείχνουν ότι από άκρη σε άκρη, από την Αμερική μέχρι την Ινδία εκατομμύρια βγήκαν κ βγαίνουν στους δρόμους ενάντια στην καταπίεση, τον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό.

Για όποιον ψάχνει περαιτέρω ηθικό στήριγμα σε αυτές τις δύσκολες στιγμές (που γίνονται ακόμα πιο δύσκολες από αυτά που μας φλομώνουν τα περισσότερα ΜΜΕ), για όποιον δεν πιστεύει στους αγώνες, ας πιστέψει τουλάχιστον στην ιστορία που δεν λέει ψέματα κ μιλάει με αίμα- Βιετνάμ, Αλγερία, Κονγκό, Αγκόλα, Μεξικό, από τη Λατινική Αμερική του Μπολιβάρ μέχρι τον Πανευρωπαϊκό Αντιφασιστικό Αγώνα και την Ελληνική Αντίσταση, από την Κούβα του Τσε μέχρι την Αφρική του Μαντέλα. Άφησαν την σφραγίδα τους για να μας φωνάξουν ότι οι λαοί μπορούν να νικήσουν τους δυνάστες όταν είναι ενωμένοι.

Σήμερα σε Ελλάδα και Τουρκία, όπως και σε όλο τον κόσμο υπάρχει κίνημα που παλεύει τίμια σε μια τέτοια κατεύθυνση, όπως και πολιτικές δυνάμεις που δίνουν έναν τέτοιο αγώνα και προσπαθούν να συνεργαστούν διεθνώς. Και αυτές οι δυνάμεις βρίσκονται στους πρωτοπόρους εργάτες και στα εργατικά και κομμουνιστικά κόμματα (και δεν αναφέρομαι σε συνδικαλιστές και κόμματα τύπου ΓΣΕΕ και ΣΥΡΙΖΑ.. ψευτοαριστερά και σοσιαλδημοκρατικά).

Ελληνικό και Τουρκικό κομμουνιστικό κόμμα δίνουν όλες τους τις δυνάμεις για μια τέτοια ενωμένη πάλη ενάντια στις αστικές κυβερνήσεις και τις εταιρίες, όπως και για την ανεξαρτησία της Κύπρου από τα τουρκικά στρατεύματα, την ελληνική κυριότητα της ελληνικής θάλασσας κ.ά (αυτές οι θέσεις και η αλληλεγγύη θα εκφραστούν πιο έμπρακτα με την εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη, στις 15 του μήνα ανάμεσα στις κομμουνιστικές νεολαίες των δύο χωρών).

Αν υπάρχουν λοιπόν κάποιοι αυτή τη στιγμή στην Τουρκία που είναι πολιτικοί μας σύμμαχοι αυτοί βρίσκονται στο τουρκικό κομμουνιστικό κόμμα και σε όλους εκείνους τους Τούρκους που αγωνίζονται σε αυτή την κατεύθυνση.

Υ.Γ. Όσοι μιλάνε για τους οικονομικούς μετανάστες που “δεν είναι πρόσφυγες” πριν κάνουν τους καμπόσους απέναντί τους πρώτα να σκεφτούνε ποιος διέλυσε τις οικονομίες των χωρών τους (δλδ η Δύση και τα ντόπια τους κοράκια)
και μετά ας θυμηθούν ότι η χώρα μας εξήγαγε τουλάχιστον 300.000 νέους μετανάστες την περίοδο της κρίσης (που βέβαια οι νέοι ακόμα φεύγουν).

Μήπως φύγαν από τη χώρα μας για να πάνε να “εκχριστιανίσουν” τον κόσμο, φύγαν γιατί είχαν τον “ύπουλο σκοπό” να πάνε να “κλέψουν” τις δουλειές των άλλων ανθρώπων ή μήπως φύγαν γιατί οι κυβερνήσεις μας, το κεφάλαιο και οι Δυτικοί καρχαρίες στράγγιξαν τη χώρα και ο νέος δεν έχει στον ήλιο μοίρα;

Ποιος εκμεταλλεύεται την ελληνική θάλασσα κ γη είτε με Ειρήνη είτε με Πόλεμο;

Ο Αμερικανός γραβατοφορεμένος της Exxon Mobil στην Κρήτη, ο Έλληνας των ΕΛΠΕ και που στραγγίζει πλούτο σε όλη την Ελλάδα, οι Γαλλικές, Ιταλικές και Αμερικανικές εταιρίες στην Κύπρο που αρμέγουν το χρυσάφι με ειρηνικό τρόπο είναι καλύτερες από τις Τουρκικές άμα σου τα πάρουν με τον πόλεμο;
Δώσανε τη γη των λαών σε δυνάστες χωρίς πόλεμο. Εδώ θα καταλήξουμε ξανά ακόμα και αν γίνει πόλεμος και τον νικήσουμε, άμα πολεμήσουμε ξανά για πάρτι τους και όχι για το λαό. Όλες οι θυσίες θα πάνε για αυτούς. Τα πλούτη στους λίγους και ο λαός και η νεολαία να αγκωμαχάει για ένα ψωμί στην ανεργία και στο εξωτερικό.

Πρέπει να μπει τέρμα σε αυτή τη μιζέρια κάποτε. Αν είναι να θυσιαστεί ο λαός για κάτι αυτό πιστεύω πως αξίζει να είναι το εξής (κι ας αποφασίσει αυτός για την αξία ενός τέτοιου σκοπού και για την τροποποίησή του):

Για να περάσει ο πλούτος και η παραγωγή σε λαϊκό έλεγχο, με βάση ένα πανεθνικό επιστημονικό σχεδιασμό που να καλύπτει άμεσα τις κοινωνικές ανάγκες (κι όχι έμμεσα δια της αγοράς και του αστικού κράτους), με κοινοβούλια που να ξεκινάνε από το χώρο εργασίας όπου οι εκλεγμένοι θα ελέγχονται άμεσα από τον εργάτη και θα ανακαλούνται από τη θέση τους όποτε το κρίνει αναγκαίο ο εργαζόμενος, ο αγρότης, ο φοιτητής, ο δάσκαλος, ο συνταξιούχος (ο κάθε είδους πρώην και νυν εργάτης που έδωσε και δίνει τον ιδρώτα του για τον τόπο, αυτοί έχουν τον πρώτο λόγο πάνω στους εκλεγμένους του χώρου τους, αυτοί ξέρουν καλύτερα τα προβλήματα του τόπου και του χώρου τους γιατί τα βιώνουν άμεσα), για μια λαϊκή δημοκρατία, αυτή είναι μια συνεπής λύση (για την οποία παλεύουν διεθνώς κ οι παραπάνω πολιτικές δυνάμεις).

Δεν θα κάνουν κουμάντο ένα μάτσο μπίζνεσμαν κ “επαγγελματίες” γραβατοφορεμένοι μέσα από ένα κτήριο στο κέντρο της Αθήνας που δεν έχει καμία επαφή με τα βάσανα του εργάτη στη δουλειά του και δεν μπορεί ο τελευταίος να του ασκήσει άμεσο έλεγχο (παρά μόνο κάθε 4 χρόνια με ψέματα κ τρομοκρατία στην κάλπη).

Για αυτό καλύτερα τις μαγκιές τους (οι γνωστοί μάγκες) να τις βγάζουν στους ισχυρούς και όχι στα θύματα, αν είναι τόσο μάγκες. Φλώροι. Η ελληνική σημαία πρέπει να υψωθεί συνολικά απέναντι στο ΝΑΤΟ, την ΕΕ, το τουρκικό και ελληνικό κεφάλαιο, απέναντι στο σύγχρονο ιμπεριαλισμό με τους λαούς ενωμένους σαν μια γροθιά. Αυτός είναι ο πραγματικός Πατριώτης, που είναι ταυτόχρονα και Διεθνιστής, που αγαπά το λαό του, αλλά και όλους τους λαούς της Γης απέναντι στα κοράκια του ιμπεριαλισμού.

Όποιος επιδιώκει να είναι πρωτοπόρος ή πατριώτης και δεν θέλει (ειδικά αυτή τη στιγμή) να παλέψει απέναντί τους με όποιο μέσο δύναται ο καθένας (από μία απλή δημοσίευση μέχρι τη μαζική κινητοποίηση) ας σιγάσει ή ας ομολογήσει ότι είναι με το μέρος του Καρχαρία κι όχι με τους Λαούς.

Γιώργος Βαξεβάνης