Ωδή στον μισανθρωπισμό
Συγνώμη κιόλας που δεν με διακατέχει κανένα ενωτικό πνεύμα και δεν με συνδέει απολύτως τίποτα με την κυριούλα στην Θερμή της Λέσβου που τσίριζε παραλληρηματικά λέγοντας «δικά μας παιδιά είναι; Δικά τους είναι, να τα κοιτάξουν αυτοί, τρυπήστε το φουσκωτό»…
Το Αιγαίο έχει μετατραπεί σε αποθήκη ψυχών. Οι εξελίξεις που τρέχουν κάθε μέρα είναι κρίσιμες. Τα βλέματα στραμμένα στον Έβρο. Τα ολέθρια γεωπολιτικά παιχνίδια της Άγκυρας σε συνδυασμό με τους ανταγωνισμούς των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ με Ρωσία και συμμάχους της οξύνουν το πολεμικό κλίμα και κινδυνεύουν να συμπαρασύρουν και τη χώρα μας, με συνυπεύθυνους Σύριζα και ΝΔ. Τα επικοινωνιακά κόλπα ένθεν κακείθεν, φροντίζουν να εγείρουν τα ψυχροπολεμικά συναισθήματα των απανταχού ακροδεξιών στοιχείων.
Στο επίμαχο βίντεο στην Θερμή Λέσβου που προκάλεσε σάλο, δώσανε ρεσιτάλ απανθρωπιάς κάποιοι κάτοικοι που μαζεύτηκαν και δεν άφηναν τους πρόσφυγες να αποβιβαστούν απο την βάρκα. Εν μέσω των κλαμάτων που είχαν προκαλέσει οι ίδιοι στα μωρά που ήταν μαζί με τους γονείς τους στο φουσκωτό, ακούσαμε έναν εξ’ αυτών να κατηγορεί ότι επίτηδες παίρνουν τα παιδιά τους μαζί για να κάνουν επίκληση στο συναίσθημα, για να τους λυπόμαστε. Δηλαδή, πού θα αφήσουν τα παιδιά όταν εγκαταλείπουν κακήν κακώς τα σπίτια τους λόγω βομβαρδισμών; Στην νταντά ή στον παππού και την γιαγιά, που και να υπήρχαν και αυτοί θα βομβαρδίζονταν ως άμαχοι…
Εδω δεν μιλάμε απλώς για προπηλακισμό, για καθύβριση, για λοιδορία. Εδώ έχουμε μεταπήδηση σε άλλο level. Μιλάμε ότι ανοίγει ο άλλος το στόμα και ξερνάει τα σωθικά του και αναδύεται απο κει μέσα ό,τι πιο ταπεινό, σκοτεινό και χυδαίο μπορεί να διαθέτει κάποιος στον ψυχισμό του. Δεν είναι πρωτόγνωρο, αλλά όσο βαθαίνει και διαιωνίζεται η κατάσταση της προσφυγικής κρίσης, λες και αναλογικά γιγαντώνεται και το μένος τους απέναντι στους πρόσφυγες. Για τα αυτονόητα έτσι; Οι τοπικές αρχές ήταν άφαντες απο τα γεγονότα, βορά οι δόλιοι οι άνθρωποι, έρμαια στα όρνεα. Αντίθετα είχε προσέλθει η Νίκη Τσιριγώτη από τη Λαϊκή Συσπείρωση, προσπαθώντας ψύχραιμα να ηρεμήσει τα πνεύματα και να στρέψει την οργή των συγκεντρωμένων στους υπεύθυνους, (ιμπεριαλιστικούς πολέμους και την πολιτική εγκλωβισμού των μεταναστών με την συναίνεση Ελλάδας, Τουρκία και ΕΕ). Παρολίγον να δεχτεί επίθεση και απο πάνω η γυναίκα, όταν ένας θερμόαιμος απο αυτό τον συφερτό επιχείρησε να χειροδικήσει, αλλά ευτυχώς απετράπη, κατόπιν παρεμβάσεως των ψυχραιμοτέρων.
Την επομένη είχαμε και άλλη είδηση, η οποία πολύ πιθανόν να τους προκαλούσε χαρά και ανακούφιση. Ένα παιδάκι έχασε τη ζωή του μετά τη βύθιση σκάφους με πρόσφυγες στη Λέσβο. Από ανατροπή της βάρκας όταν εισήλθε στα ελληνικά χωρικά ύδατα και το Λιμενικό προέβη σε επιχείρηση διάσωσης. Ύστερα από επίπονες προσπάθειες, 46 άτομα ανασύρθηκαν σώα. Στην βάρκα επέβαιναν 48 άτομα, τα δυο παιδιά διακομίστηκαν στο νοσοκομείο της Λέσβου, όπου το ένα εξέπνευσε.
Σε τέτοια περιστατικά, πραγματικά, έχω την εντύπωση ότι έχουμε να κάνουμε με κάποιους ανθρώπους σε πρωτόλειο στάδιο που δεν επιδέχονται εξελίξεως. Φαντάζουν σαν πρωτόγονοι, που δεν είχαν ερεθίσματα, γνώσεις, κοινωνικές συναναστροφές. Μόνο φόβο για το άγνωστο, έτσι ό,τι δεν μπορούσαν να ερμηνεύσουν ή να κατανοήσουν, παίρναν το ρόπαλο για να το απωθήσουν, να το αποτρέψουν να βρει ενδεχομένως καταφύγιο στο χώρο που είχαν «μαρκάρει» ως δικό τους. Στοιχειώδη και βασικά ένστικα δηλαδή. Πόσο χρόνο άραγε να τους έχει πάρει για να αλλοτριωθούν έτσι; Και πολλοί απο αυτούς μεγαλώνουν και παιδιά; Βοήθειά μας!
Συγνώμη κιόλας που δεν με διακατέχει κανένα ενωτικό πνεύμα και δεν με συνδέει απολύτως τίποτα με την κυριούλα στην Θερμή της Λέσβου που τσίριζε παραλληρηματικά λέγοντας «δικά μας παιδιά είναι; Δικά τους είναι, να τα κοιτάξουν αυτοί, τρυπήστε το φουσκωτό». Όσο και να γυρεύετε κάποιοι να εξισώνεται συμπεριφορές και πρακτικές. Μόνο απέναντι και εκ διαμέτρου αντίθετα απο τους φασίστες θα μας βρείτε σίγουρα, όπως και απέναντι απο όλες τις ενέργειες και την ρητορική μίσους τους.
Άνθρωποι που θα πήγαν να αδειάσουν τα ράφια των σούπερ μάρκετ απο προϊόντα μακράς διάρκειας, μη και τους βρει ο κορονοϊός, κατηγορούν Σύρους, Αφγανούς, Σομαλούς ως ριψάσπιδες και απαιτούν να παραμείνουν στις χώρες τους και ας είναι αυτές κρανίου τόπος απο τους βομβαρδισμούς για όσους βομβαρδίζονται και απο τους υπόλοιπους απαιτούν να κάτσουν στις χώρες τους να ανεχτούν την ανέχεια, την φτώχια, την πείνα και την ανεργία.
Δεν θα ξεχάσουμε και αυτά τα λίγα που ξέρουμε, δεν θα μας τρελάνετε. Όσες φασιστικές κορώνες να βγάλετε, από όσο μίσος και να ξεχειλίσσσετε. Είμαστε πολλοί και ταραζόμαστε και χάνουμε τον ύπνο μας και δεν αντέχουμε να δούμε μέχρι το τέλος βίντεο της ντροπής του ανθρώπινου είδους. Την ανθρωπιά και το όραμά μας για να φτιάξουμε μια κοινωνία στο μπόι των ανθρώπων και των ονείρων δεν τα διαπραγματευόμαστε για κανέναν και για τίποτα. Μην εκλαμβάνεται ως αδυναμία την ευγένεια, την ψυχραιμία και την διάθεση να κάνουμε ακόμα πολιτισμένο διάλογο με τους πιο διαλλακτικούς απο σας, μήπως καταφέρουμε και σώσουμε ό,τι μπορεί να σωθεί. Αν και είμαι οπαδός του αποφθέγματος του Μπρεχτ (χιλιοειπωμένο, αγαπημένο και πολύ επίκαιρο): «Ο καλύτερος τρόπος να συνομιλήσεις με έναν φασίστα, είναι να του πετάξεις ένα τούβλο στο κεφάλι».
