Άγνωστο ποίημα του Δημήτρη Γληνού που έγραψε σε ηλικία 19 ετών: “Η Γένεση της Αφροδίτης”
Στους στίχους του ποιήματος αποτυπώνεται από τη μια η αστική καταγωγή του, αλλά και το ανήσυχο και δημιουργικό πνεύμα του Δ. Γληνού, που τα επόμενα χρόνια θα ενταχτεί στις γραμμές του ΚΚΕ και θα βαδίσει ζωή και έργω στο πλευρό της εργατικής τάξης, μέχρι το θάνατό του.
Ένα άγνωστο ποίημα του Δημήτρη Γληνού, βρίσκεται καταχωρημένο στο βιβλίο του Ηπειρώτη διακεκριμένου ποιητή, συγγραφέα και μελετητή Λάμπρου Μάλαμα, «Δημήτρης Γληνός – Ιστορική μονογραφία και η Κοινωνιολογία του», που κυκλοφόρησε πριν από χρόνια από τις εκδόσεις «Ελεύθερο Πνεύμα». «Η Γένεση της Αφροδίτης» είναι ο τίτλος του ποιήματος που ο κομμουνιστής μεγάλος δάσκαλος του λαού μας έγραψε σε ηλικία 19 ετών, μάλλον την περίοδο που σπούδαζε φιλολογία στην Αθήνα.
Στους στίχους του ποιήματος αποτυπώνεται από τη μια η αστική καταγωγή του, αλλά και το ανήσυχο και δημιουργικό πνεύμα του Γληνού, που τα επόμενα χρόνια θα ενταχτεί στις γραμμές του ΚΚΕ και θα βαδίσει ζωή και έργω στο πλευρό της εργατικής τάξης, μέχρι το θάνατό του. Για τη στάση του αυτή ο κομμουνιστής παιδαγωγός, εκπαιδευτικός, στοχαστής, φιλόσοφος, που οραματίστηκε την αληθινή λαϊκή παιδεία και έκανε σκοπό της ζωής του την οριστική κατάκτηση των πνευματικών αγαθών από το λαό, θα διωχθεί από το αστικό κράτος, θα φυλακιστεί και θα βρεθεί εξόριστος στα ξερονήσια, όπως χιλιάδες κομμουνιστές λαϊκοί αγωνιστές.
Πριν ενταχτεί στο βιβλίο, το ποίημα του Γληνού είχε δημοσιευτεί ως ανέκδοτο στο περιοδικό «Ελεύθερο Πνεύμα», ψυχή του οποίου υπήρξε επί δεκαετίες ο Λάμπρος Μάλαμας, και διασώζεται στο Αρχείο του Εργαστηρίου Ερευνών Νεοελληνικής Φιλοσοφίας, το οποίο λειτουργεί στα πλαίσια του Τομέα Φιλοσοφίας του Τμήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (εικόνα).
Η Γένεση της Αφροδίτης
Το Χάος ήταν στην αρχή των κόσμων όλων σκέπη
όπου κυλούσαν άμετροι ο τόπος και ο καιρός·
Ύστερα η Γαία σπλαχνική στους θείους γιους της μπρος
πλατιά άνοιξε τους κόρφους της και τον αγώνα βλέπει.Μα πέφτουν· τα βαθιά νερά της Στύγας τους σκεπάσαν
Και πλια ποτές, αφ’ ου ’καψε τα πάντα ο κεραυνός,
Ούτε την άνοιξη άστραψεν ο ήλιος ο λαμπρός,
το καλοκαίρι τα ξανθά τα στάχυα δεν ουρμάσαν.Και σκυθρωποί κι αγέλαστοι και δίχως πλια χαρά.
Στο χιονισμένον όλυμπο οι Αθάνατοι προσμένουν…
Μα ξάφνου βρέχει ο ουρανός τη θεϊκή δροσιά.Η θάλασσα τη δέχτηκε σαν ώριο σταλαχτίτη
κι ολάσπρη, απ’ τους ρόδινους αφρούς, οπού τη ραίνουν
μέσα στο αίμα τ’ ουρανού ανθίζει η Αφροδίτη.
Το βιβλίο του Λάμπρου Μάλαμα είναι ιδιαιτέρως σημαντικό, καθώς εκτός από νέα για την εποχή τεκμηριωμένα ιστορικά στοιχεία για τη ζωή, τη δράση και το έργο του Γληνού, ο συγγραφέας παρουσιάζει για πρώτη φορά μια άγνωστη και πρωτότυπη «Κοινωνιολογία», «ένα πρωτότυπο έργο του μεγάλου διανοητή και διαφωτιστή, στο οποίο αναλύονται: η έννοια και τα περιεχόμενα της Κοινωνιολογίας, όλα τα κοινωνικά φαινόμενα, η έννοια της ομάδας, οι γενικοί χαρακτήρες ανθρώπων και οργανωμένων ομάδων, η ιστορική εξέλιξη της Κοινωνιολογίας, οι διάφορες αντιλήψεις στην εξέταση και σ’ όλα τα φιλοσοφικά εννοιολογικά εποικοδομήματα της κοινωνίας κ.ά.» όπως σημειώνει στον Ριζοσπάστη (15/2/2004) ο ιστορικός Χρήστος Τσιτζιλώνης.
Στην ίδια σπάνια και δυσεύρετη στις μέρες μας έκδοση, υπάρχει πλούσιο φωτογραφικό υλικό, καθώς και 27 φιλοσοφικοί στοχασμοί, αξιώματα και παραινέσεις του Δημήτρη Γληνού, που δε χάνουν ποτέ την επικαιρότητά τους.