Φιλεργοδοτική επιδημία από το Γιάννη Παναγόπουλο: “Ο κορονοϊός δεν έχει ταξικά χαρακτηριστικά…”
Η αγωνία του Γιάννη Παναγόπουλου είναι να πληρώσουμε όλοι μαζί το κόστος αντιμετώπισης του ιού και προς θεού “να μη δοθούν ταξικά χαρακτηριστικά” στην επιδημία…
Πριν από λίγες μέρες, έξω από το συνέδριο-παρωδία της ΓΣΕΕ, οι εκατοντάδες διαδηλωτές αφιέρωναν στον Παναγόπουλο το ειρωνικό σύνθημα: “Είσαι του κινήματος ο κορονοϊός…”.
Και ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ φρόντισε να αποδείξει στην πράξη του λόγου του αληθές, βάζοντας πλάτη για πολλοστή φορά στο σχεδιασμό της κυβέρνησης σχετικά με τον κορονοϊό, προτείνοντας διάφορα μέτρα για επιδόματα – ψίχουλα, και συναινώντας στη σχεδιαζόμενη κατάργηση της υποχρέωσης των επιχειρήσεων να πληρώσουν μισθούς και εισφορές σε περίπτωση αναγκαστικού κλεισίματος της επιχείρησης.
Μία μέρα μετά, ήρθαν οι ανακοινώσεις της κυβέρνησης που “μοιράζουν” τα βάρη στις κοινωνικές τάξεις, ορίζουν ότι οι εργαζόμενοι που λείπουν λόγω της νόσου θα καίνε μέρες και από την κανονική τους άδεια και όσοι μένουν χωρίς δουλειά λόγω αναγκαστικού κλεισίματος της επιχείρησης θα αμείβονται με ψίχουλα των 500 ευρών από τον κρατικό κορβανά, χωρίς καμία επιβάρυνση του εργοδότη.
Όλα αυτά όμως δεν ήταν αρκετά στον Παναγόπουλο, ο οποίος ήθελε να δώσει και “ιδεολογική μάχη”, μην τυχόν και κατηγορήσει κανείς τους αστούς ότι φέρνουν στη χώρα τον ιό, διαβεβαιώνοντάς μας ότι ο κορονοϊός “δεν έχει ταξικά χαρακτηριστικά, θα μας πλήξει όλους”:
«Μία επιδημία σαν τον κορονοϊό, πολλώ δε μάλλον μια ενδεχόμενη πανδημία, δεν έχει ταξικά χαρακτηριστικά, θα μας πλήξει όλους. (…) Το πρόβλημα μας αφορά όλους, να μην επιχειρήσουν κάποιοι να δώσουν ταξική διάσταση (…) κάναμε διάφορες προτάσεις στο υπουργείο που θα αφορούν και τη φύλαξη των παιδιών σε ενδεχόμενο κλείσιμο σχολείων και βεβαίως είπαμε ότι το κόστος θα πρέπει να το αναλάβουμε όλοι».
«Σε αυτήν τη σύσκεψη με το υπουργείο Εργασίας και τους εργοδοτικούς φορείς, θέσαμε ένα πλαίσιο και ζητήσαμε να μεταφερθεί στους αρμόδιους φορείς η ανάγκη να ενισχυθεί η δημόσια δομή υγείας, η οποία, τις επόμενες ημέρες και όσο εξελίσσεται η επιδημία, θα υποστεί τεράστιες πιέσεις. Ταυτόχρονα, ζητήσαμε να μην επιχειρήσουν κάποιοι να δώσουν ταξική διάσταση, δηλαδή να κερδοσκοπήσουν πάνω στον πόνο και να προχωρήσουν σε παραβατικές και καταχρηστικές συμπεριφορές, εκμεταλλευόμενοι μέτρα πολλές φορές έστω και καθ΄ υπερβολή. Καλούμε τους εργαζόμενους, όταν υπάρξουν τέτοια φαινόμενα, να τα καταγγέλλουν άμεσα στα κατά τόπους Εργατικά Κέντρα, στα σωματεία, στις Ομοσπονδίες και τη ΓΣΕΕ».
Δεν είδαμε ανάλογη ευαισθησία του προέδρου της ΓΣΕΕ όταν λίγες μέρες πριν τον εντοπισμό του πρώτου βεβαιωμένου κρούσματος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος στοχοποιούσε τους πρόσφυγες για τυχόν εμφάνιση κρουσμάτων στη χώρα μας. Ούτε κανείς ισχυρίστηκε ποτέ ότι ο ιός κάνει διακρίσεις ανάλογα με την κοινωνική τάξη, αλλά είναι τέτοια η αγωνία του Παναγόπουλου ώστε επαναλαμβάνει αυτονόητα πράγματα ως μεγάλες σοφίες στο όνομα της ταξικής συναίνεσης, όχι για τον κορονοϊό, αλλά για τα εργασιακά και άλλα μέτρα που έρχονται με αφορμή τον περιορισμό της εξάπλωσής του. Ο ιός μπορεί να μην κάνει ταξικές διακρίσεις, σαφώς όμως κάνει η κυβέρνηση ως προς το ποιος επωμίζεται τα κύρια βάρη στην αντιμετώπισή του.
Περιορίζεται σε ευχολόγια να μην υπάρξουν “παραβατικές και καταχρηστικές συμπεριφορές” από τους εργοδότες, ζητώντας να καταγγέλλονται μεταξύ άλλων στη ΓΣΕΕ, που ως γνωστόν κινεί γη και ουρανό ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία. Προσπαθεί να περάσει στους εργαζόμενους τη λογική ότι “το κόστος θα πρέπει να το αναλάβουμε όλοι”, αποδεικνύοντας ξανά πόσο βολικός συμπαραστάτης κυβέρνησης και εργοδοτών είναι, αφού ο ιός της ενσωμάτωσης και του ξεπουλήματος είναι εδώ και χρόνια ενδημικός στην ηγετική κλίκα της ΓΣΕΕ και παίρνει μόνο ξερίζωμα από τους εργαζόμενους και όχι θεραπεία.