Ήτανε νέοι, ήταν παιδιά, κι έτυχε να ‘ναι και καλή σοδειά

Στις 15 Σεπτέμβρη του 1968, συγκροτείται το πρώτο καθοδηγητικό όργανο της ΚΝΕ, αρχίζοντας έτσι την υλοποίηση της σχετικής απόφασης του ΠΓ του ΚΚΕ, τον προηγούμενο μήνα. Μία βδομάδα αργότερα, στις 22 Σεπτέμβρη του 68′, κυκλοφορεί το πρώτο παράνομο φύλλο του “Οδηγητή”, της εφημερίδας της νεολαίας, που το συνοδεύει -από την πρώτη κιόλας στιγμή- το γνωστό τετράστιχο από το ομώνυμο ποίημα του Κώστα Βάρναλη.

Δεν είμαι εγώ σπορά της Τύχης
Ο πλαστουργός της νιας ζωής
Εγώ είμαι τέκνο της ανάγκης
Και ώριμο τέκνο της οργής

Την ίδια μέρα, συγκροτείται το Κεντρικό Γραφείο της ΚΝΕ, ενώ μετά από ένα χρόνο και επίπονες προσπάθειες σε συνθήκες σκληρής παρανομίας, τον Οκτώβρη του 1969, συνέρχεται στην Αθήνα η Πρώτη Συνδιάσκεψη της ΚΝΕ, εγκρίνοντας το Καταστατικό και την Ιδρυτική Διακήρυξη προς την ελληνική νεολαία και εκλέγοντας το Κεντρικό Συμβούλιο και τον Γραμματέα του.

Η συγκρότηση της ΚΝΕ έγινε λίγους μήνες μετά από τη 12η Ολομέλεια, την κρίση στο ΚΚΕ και τη διάσπαση από την ομάδα των αναθεωρητών. Τα πρώτα βήματα της οργάνωσης έγιναν εν μέσω της χούντας των συνταγματαρχών, στις πιο σκληρές και δύσκολες συνθήκες παρανομίας. Η ΚΝΕ γαλουχήθηκε κι ατσαλώθηκε στον αντιδικτατορικό αγώνα, έδωσε όλες της τις δυνάμεις, συμβάλλοντας καθοριστικά στις κινητοποιήσεις της σπουδάζουσας νεολαίας, στη λαϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείου, το Νοέμβρη του 73′.

Δεν έλειψε ποτέ από το μετερίζι του αγώνα, από κάθε μικρή και μεγάλη διεκδίκηση των νέων, σε χώρους δουλειάς κι αμφιθέατρα, όπου κινείται, δρα και εργάζεται η νεολαία. Στην ηρωική αλλά δύσκολο περίοδο της Μεταπολίτευσης, στα χρόνια των αντεπαναστατικών ανατροπών, της κρίσης του κομμουνιστικού κινήματος και της ΚΝΕ ειδικότερα, που γνώρισε δύο σημαντικές διασπάσεις, το 89′ και το 91′, αλλά πήγε κόντρα στο ρεύμα και στάθηκε ξανά στα πόδια της, στην ανηφόρα της ανασυγκρότησης, το μαθητικό κίνημα και τις καταλήψεις επί Αρσένη, τις αντιιμπεριαλιστικές διαδηλώσεις, τους αγώνες της εργατικής τάξης ως τις μέρες μας. Η ΚΝΕ βάδισε στα βήματα της ηρωικής ΟΚΝΕ του Μεσοπολέμου και της Αντίστασης, συνέχισε τις καλύτερες παραδόσεις των Λαμπράκηδων, απέδειξε ότι έχει βαθιές ρίζες στο λαό και δεν μπορούν να την ξεριζώσουν οι καταιγίδες και τα πισωγυρίσματα, όσο εξακολουθεί να υπάρχει ταξική πάλη και η κοινωνική αδικία που την γεννάει.

Η ΚΝΕ γιορτάζει τα δικά της γενέθλια, μαζί με την κορύφωση του ταξιδιού του Φεστιβάλ της, κι ετοιμάζεται να γιορτάσει του χρόνου τα 50 χρόνια δράσης και λειτουργίας της, μαζί με τα 100 χρόνια του ΚΚΕ. Γιατί τα μέλη της έρχονται από πολύ μακριά και πηγαίνουν πολύ μακριά. Και κόντρα στο στερεότυπο για τη στείρα άρνηση (“ΟΧΙ”), ξέρουν να λένε στη ζωή το μέγα ΝΑΙ, κι όσα ΟΧΙ αυτό προϋποθέτει.