Μερικές αλήθειες και πολλά ψέματα από την κυβέρνηση Μακρόν

Εχθές παρακολουθήσαμε το διάγγελμα του προέδρου Μακρόν, για τα μέτρα ασφαλείας που πρέπει να παρθούν για την δημόσια υγεία στην Γαλλία.

Ποια είναι η αλήθεια; Ναι, πρέπει να παρθούν μέτρα για την δημόσια υγεία. Ναι, πρέπει να μειωθούν οι κοινωνικές μας δραστηριότητες για να προφυλαχθούμε αλλά και να προφυλάξουμε τις ευπαθείς ομάδες από την εξάπλωση του κορονοϊού. Ναι, πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη βαρύτητα στα ατομικά μέτρα υγιεινής. Δεν πρέπει να επιβαρύνουμε ανώφελα, ορισμένες φορές, το σύστημα της δημοσίας υγείας. Αλλά ο λόγος του έφτανε ως εκεί, στα ουσιώδη ζητήματα που ο καθένας έχει το μέτρο και την αντίληψη να τα καταλάβει και να τα υιοθετήσει.

Ο Μακρόν μας μίλησε για ορισμένα αγαθά όπως αυτό της δημόσιας υγείας το οποίο θα πρέπει να είναι έξω από τους κανόνες της καπιταλιστικής αγοράς- τη λέξη “καπιταλιστική” την προφέρω εγώ γιατί είναι το αυτονόητο. Αλλά παράλληλα τρέχει ένα σοβαρό ζήτημα που θα πρέπει να συζητήσουμε σε βάθος σχετικά με την τοποθέτησή του. Τι έκανε όλα τα προηγούμενα χρόνια επί της προεδρίας του για το δημόσιο σύστημα υγείας;

Ο Μακρόν εξήρε εχθές τις θυσίες και την αυταπάρνηση του νοσοκομειακού προσωπικού αλλά ξέχασε να μας πει πως ήταν ο ίδιος που έχει κλείσει περιφερειακά νοσοκομεία και κέντρα υγείας με το νέο σύστημα αποκέντρωσης. Ήταν ο ίδιος που από την αρχή της εκλογής του μιλούσε και δρομολόγησε απολύσεις έως και 200.000 γιατρών, νοσηλευτών κτλ από το δημόσιο σύστημα υγείας σε βάθος χρόνου, έως το 2021-2022. Μόνο από τον τελευταίο κρατικό προϋπολογισμό, άντλησε περί τα 20 δις λιγότερα για τους κοινωνικούς φορείς υγείας και ασφαλείας, που είχαν επίπτωση πχ στην συντήρηση του εξοπλισμού, των υλικών κοκ. Η Γαλλία έχει δύο προϋπολογισμούς κάθε χρόνο -θα το περιγράψω λίγο αυθαίρετα: ο ένας της γενικής οικονομίας και ο δεύτερος ξεχωριστά μόνο για το κοινωνικό κράτος.

Ας μην γελιόμαστε, δεν μπορείς να κάνεις την χθεσινή δήλωση από την μια και από την άλλη να έχεις αποσαθρώσει τελείως το δημόσιο σύστημα υγείας. Να έχεις μεγαλώσει αυτό που ενίοτε αποκαλούν μια “τρύπα στο νερό” και όλως τυχαίως σήμερα, αντιμέτωπος με μια υγειονομική κρίση, να μιλάς για κοινωνικό κράτος που δεν πρέπει να είναι εξαρτημένο  από τις καπιταλιστικές συνθήκες των αγορών. 1,5 χρόνο τώρα δεν έσπαγες τα μούτρα και τα σώματα των κίτρινων γιλέκων και των συνδικαλιστών που πάλευαν στους δρόμους, μεταξύ άλλων και για το δημόσιο σύστημα υγείας;

Πέραν από τα ζητήματα του συστήματος υγείας, ακούσαμε εχθές από τον πρόεδρο Μακρόν αλλά και σήμερα σε συνέντευξη τύπου από την υπουργό εργασίας Μουριέλ Πενικώ, κάποια μέτρα αντιμετώπισης της κρίσης που θα αφορά τους εργαζόμενους που θα αρρωστήσουν -είτε οι ίδιοι είτε συγγενικά τους πρόσωπα.

Θα αναφερθώ συνοπτικά σε ορισμένα σημεία που μου τράβηξαν την προσοχή και τα οποία κρύβουν κινδύνους:

Πρότειναν κάθε επιχείρηση να μπορεί να δηλώνει χωρίς πολλή γραφειοκρατία, με άμεσες διαδικασίες και χωρίς κάποια ιδιαίτερα αποδεικτικά στοιχεία, για το προσεχές διάστημα, πόσοι από τους εργαζόμενούς της, έχουν νοσήσει ή βρίσκονται σε άδεια για να στηρίξουν κάποιο συγγενικό τους πρόσωπο. Έτσι, το γαλλικό κράτος θα αναλαμβάνει μισθολογικά τους νοσούντες ή απόντες λόγω κάποιου συγγενικού προσώπου που νόσησε. Δηλαδή κάθε εταιρία θα δηλώνει ελεύθερα όσους θέλει, χωρίς έλεγχο; Δηλαδή θα τους δώσει ακόμα περισσότερο ζεστό χρήμα με πρόφαση τον κορονοϊό; Αυτονόητο να πούμε ότι πρέπει να προστατευτούν οι εργαζόμενοι ανεξαρτήτως κόστους. Υπάρχει η Sécurité Sociale (το ανάλογο ΕΦΚΑ) που με το δελτίο νοσούντα θα μπορούσε να ειδοποιήσει τον κεντρικό μηχανισμό για την απουσία κάποιου. Αλλά όχι, ο Μακρόν θέλει να περάσει το ζεστό χρήμα κατευθείαν από τις μεγάλες εταιρίες γιατί αυτές είναι που θα επωφεληθούν στην τελική.

Ένα ακόμα ζήτημα ήταν τα ελαστικά ωράρια και η εργασία από το σπίτι. Για τα ελαστικά ωράρια, όλοι καταλαβαίνουν ότι πολύ εύκολα μπορεί η εργοδοτική αυθαιρεσία να τα κάνει λάστιχο για να καλύψει την χασούρα στην εργασία-παραγωγή. Όσο για την εργασία από το σπίτι, θα δώσω το δικό μου προσωπικό παράδειγμα, που δουλεύω μες στους σταθμούς των μετρό και των προαστιακών. Ας μας απαντήσει: τι προστασία έχουμε εμείς που η δουλειά μας βρίσκεται σε δημόσιους χώρους και μόνο;
Υπάρχουν και άλλα μέτρα που δεν θα κάνουμε αναφορά, λόγω οικονομίας χώρου και χρόνου, αλλά θα μπορούσε κάνεις να βρει μικρές-μικρές λεπτομέρειες που κρύβουν παρόμοιες παγίδες.

Οι νεκροί, τέλος, έχουν φτάσει στους 80 και με 164 περιπτώσεις σε πολύ κρίσιμη κατάσταση, ενώ τα περιστατικά νοσούντων στα 3.660. Ο Μακρόν έδωσε οδηγίες να κλείσουν από βδομάδα τα σχολεία, νηπιαγωγεία, πανεπιστήμια και παιδικοί σταθμοί. Ο αριθμός έχει αυξηθεί δραματικά αλλά η κυβέρνηση παίζει το παιχνίδι ότι όλα είναι υπό έλεγχο, κάτι που φαίνεται ότι δεν ισχύει στην πραγματικότητα. Για ποιο λόγο κρατάει αυτή τη στάση;

Αυτή την Κυριακή στην Γαλλία ψηφίζουμε για τις δημοτικές-περιφερειακές εκλογές. Ο Μακρόν και η κυβέρνησή του θέλει να περάσουν άρον-άρον οι εκλογές για να μην έχουν τεράστιες απώλειες. Ο περιορισμός συγκεντρώσεων είναι μέχρι 100 άτομα, οπότε εστίαση και συγκοινωνίες μπορούν να είναι ένας καλός λόγος για την περαιτέρω εξάπλωση του ιού. Η κατάσταση θα χειροτερέψει ακόμα περισσότερο, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Οπότε γιατί να πάρει το πολιτικό ρίσκο και να τις κάνει αργότερα εφόσον ήδη βρίσκεται σε δύσκολη θέση;

Η κυβέρνηση και μαζί ο Πρόεδρος Μακρόν, βάζουν σε κίνδυνο την υγεία πολλών ανθρώπων μόνο και μόνο για τις εκλογές τους -καθαρά προσωπική εκτίμηση. Η Γαλλία είναι μια ωρολογιακή βόμβα, με χρονική καθυστέρηση μίας με δυο βδομάδες πίσω από την Ιταλία, και αυτό εξαιτίας των αποφάσεων που έχουν πάρει τα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις μαζί με την υγειονομική κρίση που ξέσπασε λόγω κορονοϊού. Ας μη γελιόμαστε, μαθηματικά δημοτικού χρειάζεται να ξέρεις και να διαθέτεις μια στοιχειώδη αντίληψη “πού είναι το κοινό συμφέρον όλων μας”, για να καταλάβεις τι παιχνίδι έχουν παίξει τα ευρωπαϊκά διευθυντήρια και οι κυβερνήσεις των χωρών της ΕΕ, στις πλάτες των λαών τους, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια της κρίσης.

Α.Π.