Την εκκλησία την εμπιστεύομαι, ακόμα;

«Την εκκλησία την εμπιστεύομαι, έχει υπεύθυνη κρίση», είχε δηλώσει ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Άδωνις Γεωργιάδης, στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ στις 11 Μαρτίου του 2020, καλώντας τους άθεους «να μείνουν μόνοι τους».

Τη σκυτάλη πήρε ύστερα ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, που ανέφερε στις 13 Μαρτίου του 2020 πως «Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, με αίσθημα ευθύνης έναντι του Θεού και του ελληνικού λαού, […] τάχθηκε πλήρως με τις αποφάσεις των αρμοδίων υπευθύνων κρατικών φορέων σχετικά με τη λήψη των αναγκαίων μέτρων για την προφύλαξη της δημόσιας υγείας, αποφάσεις τις οποίες εφάρμοσε και εφαρμόζει».

Στο βίντεο που ακολουθεί βλέπουμε ένα δείγμα μόνο από τη λήψη των αναγκαίων μέτρων:

Φαίνεται πως η υπευθυνότητα της εκκλησίας εξαντλείται απλώς σε όμορφες διατυπώσεις, σε βαρύγδουπες λέξεις κενού νοήματος και σε φράσεις απλού εντυπωσιασμού, αφού συνεχίζει κανονικά τη λειτουργία της, προσκαλώντας τους πολίτες να προσέρχονται προκειμένου να λάβουν τη θεία κοινωνία και να παρακολουθήσουν τις ιεροτελεστίες που λαμβάνουν χώρα. Την ίδια στιγμή, ο κορονοϊός συνεχίζεται να εξαπλώνεται στη χώρα μας, με τους επιστήμονες να ισχυρίζονται πως οι επόμενες μέρες θα είναι πολύ σημαντικές για να μπορέσουμε να συγκρατήσουμε την περαιτέρω διασπορά του ιού.

«Ο μόνος τρόπος να εξολοθρεύσει τον δράκοντα είναι να του κόψεις το κεφάλι, δεν ωφελεί σε τίποτα να του κόψεις τα νύχια», γράφει ο νομπελίστας Πορτογάλος συγγραφέας, Ζοζέ Σαραμάγκου, στο βιβλίο του «Περί θανάτου» (Εκδόσεις Καστανιώτη), αλλά η κυβέρνηση τη στιγμή που έχει προβεί σε τόσα περιοριστικά μέτρα, αρνείται – ακόμα και τώρα – να συγκρουστεί και να βάλει χαλινάρι στις βουλές των «σεβάσμιων δεσποτάδων», παρακαλώντας τους απλώς να κρατήσουν ανοιχτούς τους ναούς μόνο «για ατομική λατρεία και για την τέλεση των απαραίτητων μυστηρίων με τον ελάχιστο κόσμο».

Ο πρώην Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας, Αμβρόσιος – ο άνθρωπος που έλεγε, μεταξύ άλλων, στους Χρυσαυγίτες πως «αν τροποποιήσετε το στυλ που εφαρμόζετε, αν ωριμάσετε δηλαδή, μπορείτε να καταστείτε μια γλυκιά ελπίδα για τον απελπισμένο, πια, πολίτη και μια ήρεμη δύναμη» – σε ανοικτή επιστολή του προς τον πρωθυπουργό τον καλεί να μη γίνει «διώκτης του Χριστού», σφραγίζοντας τους ναούς.

Στον αντίποδα, ο μητροπολίτης Σικάγου, Ναθαναήλ, ανακοίνωσε το κλείσιμο όλων των εκκλησιών της πόλης, καλώντας να «κοιτάξει ο καθένας όχι μόνο τα δικά του συμφέροντα αλλά και τα συμφέροντα των άλλων».

Γεννιέται, λοιπόν, ένα εύλογο ερώτημα : τι κάνει ο πρωθυπουργός απέναντι σε όλα αυτά; Αντί να επιβάλλει το αυτονόητο που ισοδυναμεί με την κοινή λογική, που λείπει τόσο από πολλούς «εκπροσώπους του Θεού», όσο και από αρκετούς πιστούς, ανάβει κεριά στην εκκλησία, τονίζοντας πως τα ανάβει μόνος!

Ίσως, βέβαια, δεν μπορεί να κάνει και διαφορετικά ως ένθερμος υποστηρικτής της «ατομικής ευθύνης», που βρίσκεται ακριβώς στον αντίποδα απ’ αυτό που έλεγε ο Πωλ Λαφάργκ, πως «ο μισθωτός εργάτης είναι η [Θεία] Πρόνοια του ίδιου του τού εαυτού», με την έννοια πως «ξέρει πολύ καλά ότι, αν δεν δουλέψει, θα πεθάνει της πείνας, παρ’ όλους τους καλούς θεούς του ουρανού και όλους τους φιλάνθρωπους της γης».

Αν, όπως λέγεται συνήθως, στις μεγάλες κρίσεις που περνάει ένας λαός αποδεικνύεται έμπρακτα ποιοι βάζουν τα προσωπικά τους συμφέροντα κάτω από το συλλογικό καλό και στέκονται αρωγοί στην προσπάθεια για πνευματική και κοινωνική ανάταση, τότε δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε πως η ελληνική εκκλησία – με τη συνενοχή της κυβέρνησης – έχει σταθεί μέχρι τώρα κατώτερη των περιστάσεων που απαιτούν οι συνθήκες.

*Φώτο εξωφύλλου: Eurokinissi/Παπαδόπουλος Βασίλης