Θέατρο τη Δευτέρα: «Ο θάνατος του Διγενή» του Άγγελου Σικελιανού
«Με τ’ άργανα ελαφριά, βαριά,/ με το Νοτιά, με το Βοριά,/ λαλάτε την τη Λευτεριά,/ για να γιομόσει τον αγέρα,/ πριν έβγει ο ήλιος να ‘μαστ’ έτοιμοι/ τη νέα να δούμε μέρα…»
Η στήλη αυτή τη φορά θα πρωτοτυπήσει και θα παρουσιάσει μια ηχογραφημένη, αντί για βιντεοσκοπημένη, παράσταση. Πρόκειται για το θεατρικό έργο «Ο θάνατος του Διγενή» του Άγγελου Σικελιανού, που γράφτηκε και δημοσιεύτηκε το 1947, ενώ η ηχογράφηση μεταδόθηκε πρώτη φορά από την εκπομπή «Θέατρο της Τετάρτης» στο κρατικό ραδιόφωνο τον Μάρτη του 1960. Έργο εμπνευσμένο από τη δημοτική μας ποίηση, που υμνεί τους νέους «Ακρίτες» του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ και την απελευθέρωση κάθε ανθρώπου και λαού…
Ραδιοφωνική διασκευή: Νίκος Γκάτσος. Ραδιοσκηνοθεσία: Μήτσος Λυγίζος. Μουσική επιμέλεια: Σοφία Μιχαλίτση, από το ομώνυμο συμφωνικό έργο του Αλέκου Ξένου «Ο Διγενής δεν πέθανε». Τα τραγούδια είναι του Μάνου Χατζιδάκι.
Θέατρο τη Δευτέρα: «Ο θάνατος του Διγενή» του Άγγελου Σικελιανού
Στο ρόλο του Διγενή, ο Στέλιος Βόκοβιτς. Παίζουν επίσης, οι ηθοποιοί: Νίκος Δενδρινός (Μαυραϊλής), Γιάννης Αργύρης (Μηνάς), Νάσος Κεδράκας (πρώτο παλικάρι), Κώστας Γεννατάς (δεύτερο παλικάρι και κορυφαίος), Βασίλης Ανδρονίδης (τρίτο παλικάρι και αποκρισάρης), Δημήτρης Παπάς (τέταρτο παλικάρι), Βασίλης Παπανίκας (καστροφύλακας και κορυφαίος), Γκίκας Μπινιάρης (Ιλαρίων), Βίκτωρ Παγουλάτος (Άγγελος και τραγουδιστής), Γιάννης Αποστολίδης (Αυτοκράτωρ Βασίλειος), Κώστας Παπαγεωργίου (ακόλουθος), Αλέκος Πέτσος (αξιωματούχος), Ρίτα Μουσούρη (παραμάνα), Ζωή Φυτούση (Μυρτάνη), Αλέκα Παΐζη (Βδοκιά), Ρένα Μάργαρη (πρώτη γυναίκα), Καίτη Αντωνοπούλου (δεύτερη γυναίκα).
Η Κατιούσα αγαπάει το θέατρο και προβάλλει κάθε Δευτέρα από τις σελίδες της μια σειρά από ξεχωριστά έργα που βρίσκονται «αποθηκευμένα» στο πλούσιο Αρχείο της ΕΡΤ.
Για πολλά χρόνια «Το θέατρο της Δευτέρας» που προβαλλόταν από την κρατική ΕΡΤ αποτελούσε μια όαση πολιτισμού στο άνυδρο τηλεοπτικό (και όχι μόνο) τοπίο της εποχής, που καθήλωνε κάθε βδομάδα μπροστά στους δέκτες τους χιλιάδες τηλεθεατές.
Οι μεγαλύτεροι συγγραφείς του κόσμου, αλλά και πολλοί νεότεροι, Έλληνες και ξένοι, έργα του κλασικού και νεότερου ρεπερτορίου, δοσμένα από σημαντικούς θεατράνθρωπους κι ερμηνευμένα από μερικούς από τους καλύτερους ηθοποιούς που γέννησε αυτός ο τόπος, πέρασαν από τις ασπρόμαυρες και στη συνέχεια έγχρωμες οθόνες των τηλεοράσεων κι έφεραν κοντά στο θέατρο έναν κόσμο που δεν του δινόταν άλλου τύπου κίνητρα (ούτε λόγος για την απαραίτητη παιδεία…), για να προσεγγίσει, να απολαύσει και ν’ αγαπήσει τη συγκεκριμένη μορφή τέχνης.
