Και σαν τον Νεστορίδη κανένας δε θα βγει…

Ο Κώστας Νεστορίδης είναι η ζωντανή ιστορία της ΑΕΚ και του ελληνικού ποδοσφαίρου. Συνδετικός κρίκος με την ρομαντική (αν και συχνά εξιδανικευμένη) εποχή του αθλήματος, τότε που -όπως λέει ο ίδιος- πλακώνονταν στο γήπεδο οι παίκτες, όχι οι οπαδοί… Και πιθανότατα ο μεγαλύτερος γκολτζής στα χρονικά του πρωταθλήματος, πριν αυτό αλλάξει ριζικά χαρακτήρα και γίνει επαγγελματικό.

Γεννήθηκε στη Δράμα στις 15 Μαρτίου 1930 από φτωχή, προσφυγική οικογένεια που μετακόμισε στην Αθήνα και την Καλλιθέα, όταν αυτός ήταν νήπιο. Ο Νεστορίδης θυμάται τον εαυτό του από μικρό ξυπόλητο με μια μπάλα στα πόδια, ενώ παράλληλα ριχνόταν στη βιοπάλη. Κάνει τα πρώτα ποδοσφαιρικά του βήματα στην τοπική Ένωση Αγίου Νικολάου και παίρνει μεταγραφή σε ομάδα του Μοσχάτου, παίρνοντας ως αντάλλαγμα μια θέση για να δουλέψει σε εργοστάσιο (!), ενώ κάνει πλαστό δελτίο με το όνομα Μπρίντζος -που ήταν το παρατσούκλι του αδερφού του.

Τον δοκίμασε ο Ολυμπιακός αλλά έκανε το λάθος να τον απορρίψει, λόγω του νεαρού της ηλικίας του. Πηγαίνει στον Πανιώνιο και γίνεται ο πρώτος μεγάλος γκολτζής μιας μεγάλης μερίδας σπουδαίων επιθετικών που βγαίνουν από τα σπλάχνα των κυανέρυθρων. Με την ομάδα της Νέας Σμύρνης κατακτά το πρωτάθλημα Αθήνας, σκοράροντας εναντίον όλων των ομάδων του τότε ΠΟΚ, ενώ καλείται και στην Εθνική ομάδα.

Το καλοκαίρι του ’55 παίρνει μεταγραφή για μια άλλη προσφυγική ομάδα, την ΑΕΚ, που θα γίνει ο σύλλογος της καρδιάς του. Αναγκάζεται όμως να μείνει για δύο χρόνια εκτός αγωνιστικής δράσης, γιατί η μεταγραφή έγινε χωρίς τη συναίνεση του Πανιωνίου. Με την ΑΕΚ κατακτά ένα Πρωτάθλημα και ένα Κύπελλο, ενώ θα μπορούσαν να έρθουν και άλλοι τίτλοι, αν δεν είχε πέσει πάνω στη δυναστεία του Ολυμπιακού τη δεκαετία του ’50 και τη μεγάλη ομάδα του Παναθηναϊκού της αμέσως επόμενης δεκαετίας.

Οι ατομικές διακρίσεις όμως δεν του λείπουν. Βγαίνει πρώτος σκόρερ της ομάδας επτά φορές μες στην οκταετία που φόρεσε τα χρώματα της Ένωσης, πετυχαίνοντας το πρώτο τέρμα της ιστορίας της σε μεγάλες ευρωπαϊκές διοργανώσεις -όπως το Κύπελλο Πρωταθλητριών. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι βγαίνει πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος για πέντε συναπτά έτη -εκτοξεύοντας μάλιστα και το ρεκόρ τερμάτων σε μία χρονιά (33). Μια μοναδική επίδοση που κανείς άλλος δεν μπόρεσε να πλησιάσει τα επόμενα χρόνια.

Πέτυχε τέσσερα γκολ σε έναν αγώνα της ΑΕΚ με τον Πανελευσινιακό και πέντε την επόμενη χρονιά εναντίον του Ηρακλή. Ο ίδιος λέει πως έφυγε από την ομάδα -μεταξύ άλλων- γιατί είχαν παράπονο οι συμπαίκτες του, που έμεναν πάντα στη σκιά των δικών του γκολ. Πηγαίνει για δυο χρόνια στην Αυστραλία για την Ελλάς Μελβούρνης -οι μοναδικές συμμετοχές του στο εξωτερικό, αν και είχε τα φόντα για μεγάλη διεθνή καριέρα. Γυρίζει για να γράψει τον επίλογο στο Βύζαντα Μεγάρων και ως παίκτης-προπονητής πια στον Αίαντα Σαλαμίνας, στη Β’ Εθνική. Αλλά στο κεφάλαιο της προπονητικής δεν έμελλε να γράψει πολλές λαμπρές σελίδες. Κι έτσι αφοσιώθηκε στο πρακτορείο ΟΠΑΠ που είχε στην Καλλιθέα, κερδίζοντας την αναγνώριση και την αγάπη του κόσμου, μέχρι σήμερα.

Ο ίδιος παρομοίαζε το στιλ του με… στέκα του μπιλιάρδου -που σημαδεύει τον στόχο με ακρίβεια. Ενώ είδε -ή μάλλον άκουσε- το όνομά του να γίνεται τραγούδι από τον Βαγγέλη Περπινιάδη. Και σαν τον Νεστορίδη κανένας δε θα βγει, να λέει πως η μπάλα εκεί θα καρφωθεί…

Όπως διηγείται ο ίδιος σε μια συνέντευξή του…

Να, τώρα έπεσε το μάτι μου σε μια φωτογραφία στον τοίχο που είμαι με τον Σάββα Θεοδωρίδη. Έπαιζε ΑΕΚ- Ολυμπιακός και μας είχαν πάει την προηγούμενη μέρα στο γήπεδο για φωτογραφίες. Και του λέω του Σάββα «κοίτα τη γωνία εκεί ψηλά, εκεί θα σου το στείλω». Τα έχασε ο Σάββας. Με έπιασε ο φακός να του δείχνω τη γωνία. Και έτσι έγινε, εκεί του το έβαλα. Και βγήκε το τραγούδι, ολόκληρο τραγούδι, που έλεγε «Σαν τον Νεστορίδη κανένας δεν θα βγει, να λέει πως η μπάλα εκεί θα καρφωθεί»!

Όπως έγραψε μια εφημερίδα προς τιμήν της αξίας και της τεχνικής του κατάρτισης, ήταν (σαν) ένας Βραζιλιάνος παίκτης με ελληνικό όνομα.

Τις προάλλες έκλεισε 90 χρόνια ζωής και η αγαπημένη του ομάδα τον τίμησε με ένα συγκινητικό βίντεο.